Έτσι δεν μας στέρησαν από ένα καταπληκτικό παιχνίδι που οι πάντες θα θυμούνται για πολύ καιρό. Οι... ουδέτεροι για την φανταστική του ατμόσφαιρα πριν την σέντρα και κατά την διάρκειά του, αλλά και για τα 6 γκολ που δεν βλέπουμε και συχνά-πυκνά σε ντέρμπι. Οι φίλαθλοι του Άρη για λόγους προφανείς.

Η ομάδα τους κόντρα στον... αιώνιο αντίπαλό της πέτυχε 4 γκολ, θα μπορούσε και άλλα, πήρε μια εμφατική, θριαμβευτική νίκη, του έσπασε το αήττητο και σίγουρα τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε στην διαδικασία των πλέι οφ όπου πιθανότατα θα τα ξαναπούν μπορούν να αισθάνονται «αφεντικά της πόλης». Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι και στην Τούμπα ο Άρης δεν έχασε από τον ΠΑΟΚ ή για την ακρίβεια δεν κέρδισε στην τελευταία φάση του αγώνα.

Από την άλλη οι φίλοι του Δικεφάλου έχουν κι αυτοί προφανείς λόγους για να μην αισθάνονται και τόσο όμορφα στην... αφετηρία του 2020! Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν περνούσε από το μυαλό τους μια τέτοια εξέλιξη.

Σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν αυτό το περίφημο αήττητο για το οποίο δικαίως καμάρωναν για 22 μήνες να χαθεί από τον Άρη, στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Κι όμως αυτό έγινε και μάλιστα με... σκληρό τρόπο αφού τα 4 γκολ είναι δύσκολο να χωνευτούν, τουλάχιστον αυτές τις πρώτες ημέρες. Οι «κίτρινοι» είχαν ανάγκη μια τόσο μεγάλη νίκη και την πέτυχαν. Αρχικά για λόγους γοήτρου. Οι πάντες ξέρουν τι εστί μια νίκη (και μάλιστα τόσο μεγάλη) του Άρη επί του ΠΑΟΚ και το αντίθετο.

Για τους φιλάθλους, για τον κόσμο στις δουλειές, για τα παιδιά στα σχολεία. Για τους ίδιους τους οργανισμούς που εκτός των άλλων «αγοράζουν» και πολύτιμο χρόνο, οπότε μπορούν στην συνέχεια να αντέξουν και τυχόν κραδασμούς από άλλες «γκέλες και στραβές». Σημαντική επίσης η νίκη του Άρη για λόγους βαθμολογικούς καθώς πλέον οι «κίτρινοι» πάτησαν για τα καλά στην 4η θέση και βλέπουν ακόμη πιο ψηλά στην πορεία του πρωταθλήματος αφού και η ψυχολογία είναι στα ύψη και οι αγωνιστικές δυνατότητες.

Ήδη έγινε η κίνηση ενίσχυσης με τον Ντουρμισάι στην επίθεση, ενώ ο Άγγελος Χαριστέας προανήγγειλε και συνέχεια! Όμως και ο ΠΑΟΚ είχε... ανάγκη αυτή την ήττα. Εντάξει σύμφωνοι είναι αδόκιμος ο όρος. Καμία ομάδα δεν έχει ανάγκη την ήττα.

Δεν την θέλει και είναι λογικό. Ειδικά μια ομάδα όπως ο Δικέφαλος του Βορρά που έχει τον τίτλο του πρωταθλητή από πέρσι και θέλει φέτος να επαναλάβει την επιτυχία. Αυτό λοιπόν που στην πραγματικότητα είχε ανάγκη η ομάδα του Φερέιρα ήταν να διώξει από πάνω της τον «βραχνά του αήττητου». Το περσινό αήττητο πρωτάθλημα ήταν ένα μεγάλο παράσημο. Έγραψε ιστορία.

Τα 51 ματς που έφτασε στο... αντίο του 2019 με την 5άρα επί του Ατρομήτου ήταν επίσης κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό. Όμως ήταν προφανές από καιρό πως από την μία δημιουργούσε άγχος κι από την άλλη... έκρυβε τα προβλήματα κάτω από το χαλάκι. Το 2-2 κόντρα στον Παναθηναϊκό ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα, αφού το γκολ-πέναλτι του Βιεϊρίνια στο... 101' έκανε τους πάντες να μιλήσουν για την καρδιά του πρωταθλητή που αρνείται να χάσει και όχι για μια ομάδα που είχε τα «θέματά της» σε ακόμη ένα ντέρμπι. Στον ΠΑΟΚ πλέον δεν έχουν να σκέφτονται αήττητα σερί και ρεκόρ που είναι... τροφή για τον ιστορικό και τον στατιστικολόγο του μέλλοντος.

Το έζησαν, το χάρηκαν, το καμάρωσαν. Πάει τέλος. Τώρα πια έχουν να κοιτάξουν μόνο το πρωτάθλημα, την κανονική περίοδο, τα πλέι οφ, τα ντέρμπι που ακολουθούν. Δεν θα κουβαλάνε το επιπλέον βάρος στην πλάτη τους και υπό αυτή την έννοια αυτό είναι καλό! Οπότε σε μια δύσκολη ως προς την διαχείρισή της, νύχτα για τον νταμπλούχο, μπορεί να βρει κάτι που θα τον απελευθερώσει στη συνέχεια.