Αποτελεί το δεύτερο πιο... ακριβό συμβόλαιο (πίσω από τον Αλμέιδα) στο ρόστερ της ΑΕΚ και ταυτόχρονα τη μεγαλύτερη ελπίδα σχετικά με την επιθυμία όλων να αποτελέσει τον ποδοσφαιριστή που θα κάνει τη διαφορά στον αγωνιστικό χώρο και θα δώσει στην ομάδα το στοιχείο που της έλειψε περισσότερο από ποτέ τα προηγούμενα χρόνια: το απρόβλεπτο!

Ο Πατρίσιο Ροδρίγες (περί ου ο λόγος) έχει ήδη μετά αγωνιστικά κατορθώματά του στην πρεμιέρα (σ.σ.: την 3η αγωνιστική) του ελληνικού πρωταθλήματος να αποτελεί ένα από τα κεντρικά θέματα – πρόσωπα συζήτησης, τόσο σε ότι αφορά τους ΑΕΚτσήδες, όσο και τους υπόλοιπους φίλους του ποδοσφαίρου και των εγχώριων θεσμών...

Αναμφισβήτητα είναι πολύ νωρίς για να κρίνει κάποιος το οποιοδήποτε πρόσωπο μπορεί να έχει ξεχωρίσει από όλες τις ομάδες, ωστόσο, σίγουρα υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να προσπεράσεις και να μη ξεχωρίσεις – αναδείξεις από τη στιγμή που αυτό ζητάμε από τούτη την ενότητα, να καταγράψουμε ποιοι, πως και γιατί ξεχώρισαν στην αγωνιστική εγχώρια δράση.

Η ΑΕΚ έχει πολλά πρόσωπα από το ματς με αντίπαλο την Skoda Ξάνθη τα οποία αξίζει να παρουσιάσεις και να σταθείς στις επιδόσεις του. Ένα από αυτά είναι ο Πατίτο που τον γνωρίζαμε από την εποχή που τα «ερυθρόλευκα» πρωτοσέλιδα τον είχαν χαρακτηρίσει «μάγο», όταν σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εποχής (του Ολυμπιακού) ανέφερε πως η ομάδα του Φαλήρου ήταν κοντά στην απόκτηση του Ροδρίγες.

Η εικόνα του Αργεντινού μεσοεπιθετικού στα φιλικά τεστ της Ένωσης (αν εξαιρέσουμε το ματς με αντίπαλο τον Ηρακλή στο ΟΑΚΑ) δημιουργούσε ερωτηματικά σχετικά με την κατάστασή του σε επίπεδο τακτικής παιδείας και πειθαρχίας σε αυτή. Κι η αλήθεια είναι πως όσο κι αν προσπαθήσεις δεν είναι εύκολο να βάλεις σε... καλούπι έναν ποδοσφαιριστή με ξεχωριστή ποιότητα σε τεχνική και πλούσιο ταλέντο στην ατομική ενέργεια, αλλά και φαντασία στο δημιουργικό παιχνίδι του και στη συνεργασία του με τους συμπαίκτες...

Φαινόταν στα φιλικά προβληματικό να... καλουπωθεί και η αλήθεια είναι πως θα δυσκολευτεί να το πετύχει αυτό ο Κετσπάγια. Σαν αριστερό εξτρέμ οφείλει να 'χει το μυαλό του συγκεντρωμένο στο κομμάτι που αφορά την πλευρά του και να μην αφήνει εκτεθειμένο συνέχεια τον Ντίντακ (ή τον Ντίας). Ωστόσο συνήθως το προσωπικό ταλέντο και η ποιότητα ενός ποδοσφαιριστή «υποχρεώνει» τους προπονητές (για να μη το χάσουν αυτό το στοιχείο) να προσαρμόζουν λίγο παραπάνω το παιχνίδι της τακτικής της ομάδας στις ικανότητες του ενός που μπορεί να ξεχωρίσει!

Και ο Πατίτο απέδειξε πως έχει εκείνο το στοιχείο που κολλάει τη ταμπέλα του «απαραίτητος» στην πλάτη του και δεν είναι άλλο από το: απρόβλεπτο! Κάτι το οποίο αρκεί για να κάνει τη διαφορά σε όλα τα ματς, που θα υποχρεώσει τον οπαδό – φίλαθλο να σηκωθεί από τη θέση του και να χειροκροτήσει συνοδεύοντας την αναγνώριση με ένα επιφώνημα θαυμασμού.

Το ζήσαμε με το... καλημέρα στο ΟΑΚΑ όπου εκτός από τις δυο ασίστ, ο Πατίτο, έβγαλε μπόλικη ποιότητα από αυτή που διαθέτει όντας (και) απλός (και) ουσιαστικός στο παιχνίδι του. Απόλυτα δημιουργικός και ομαδικός όπως αποδείχτηκε στη φάση που σερβίρει με one touch game στον Σιμόες έτοιμο γκολ και εκείνος αντί να του γυρίσει την μπάλα που ήταν μόνος στο πέναλτι, πλάσαρε άουτ... Το είδαμε και στο δοκάρι του Μάνταλου, στο σκάψιμο που του έκανε.

Εκτός αυτού πάντως ένα ακόμη χαρακτηριστικό (πλην τις υπέροχες μεταβιβάσεις – ασίστ που είχε και τις ντρίμπλες) ήταν η ταχύτητά του με (και χωρίς) την μπάλα στα πόδια. Η ανάπτυξή του και το... πέταγμα της μπάλας με ταυτόχρονο πατημένο «γκάζι» από τον ίδιο είναι στοιχεί που δε συναντάς συχνά στο ελληνικό πρωτάθλημα. Θέλει λίγο δουλειά στο κομμάτι της τακτικής για τα μεγάλα ματς, όμως ακόμη και σε αυτά (σ.σ.: τα ντέρμπι) μπορείς να στερήσεις από την ομάδα το απρόβλεπτο; Προφανώς και όχι...

Επαναλαμβάνουμε πως δεν είναι δυνατό να βγουν ουσιαστικά και ασφαλή συμπεράσματα για οποιονδήποτε με το... καλημέρα των αγωνιστικών υποχρεώσεων ενός κλαμπ. Όμως τα στοιχεία που έβγαλε στο γήπεδο (ο εκάστοτε πρωταγωνιστής) είναι μια αλήθεια που την δέχονται και την αναγνωρίζουν όλοι!

Λέτε να γίνει πράξη η λαχτάρα του Ενωσίτη και να βρέθηκε ο «νέος Σκόκο»; Υπομονή και οψόμεθα...