«Εχω ακούσει τις φήμες ότι ο Μαρότα επηρέασε τη διοίκηση της Σασουόλο αλλά δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό. Εγώ πιστεύω στη μοίρα και νομίζω πως είναι καλύτερα έτσι. Θαυμάζω τον Πολιτάνο, ήταν ενθουσιασμένος στην προοπτική να έρθει στη Νάπολι, αλλά δεν αξίζει όλα αυτά τα λεφτά. Αν κάποιος με σώζει από το να πετάξω από το παράθυρο 29 εκατ. ευρώ, μου κάνει χάρη, δεν με τραυματίζει», έλεγε ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις μετά το τέλος της μεταγραφικής περιόδου του Ιανουαρίου, βγάζοντας όλα τα νεύρα του για το γεγονός ότι η σχεδόν σίγουρη μεταγραφή του Ματέο Πολιτάνο στη Νάπολι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Αυτό που δεν μπορούσε να φανταστεί ο πρόεδρος των Παρτενοπέι, ήταν ότι αυτή η μη μεταγραφή, τελικά, θα τον "τραυμάτιζε" σοβαρά. Οπως δεν μπορούσε να φανταστεί και ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής, ότι από "ήρωας" για τους τιφόζι των Ατζούρι στα social media, θα γινόταν "σκλάβος της Γιουβέντους" και "υπηρέτης του μεγάλου αφεντικού"...

Η απόσταση από τον ένα χαρακτηρισμό στον άλλο είναι μεγάλη. Βασικά είναι ακραίο και το "ήρωας" και το "σκλάβος" αλλά σε μια Νάπολι που πιστεύει για πρώτη φορά τόσο πολύ έπειτα από σχεδόν τρεις δεκαετίες ότι μπορεί να κατακτήσει το πρωτάθλημα, είναι μάλλον αναμενόμενο το να αλλάζει η ψυχολογία εύκολα και από το ένα άκρο να πας στο άλλο. Στο κάτω-κάτω, κάτι τέτοιο έκανε και ο Πολιτάνο μέσα σε 60 μέρες. Στα τέλη Ιανουαρίου έμοιαζε σχεδόν σίγουρο ότι θα αφήσει τη Σασουόλο για να κατηφορίσει στον ιταλικό νότο και στα τέλη Μαρτίου πέτυχε το πρώτο του γκολ μετά τις 10 Δεκεμβρίου, για να μοιάζει πλέον σχεδόν σίγουρο ότι ο τίτλος θα παραμείνει στο βορρά.

«Η Νάπολι χάνει το πρωτάθλημα από έναν παίκτη που έπρεπε να είναι δικός της», έγραψε η ναπολιτάνικη Il Mattino, για το γκολ Νο4 του Πολιτάνο στη φετινή Serie A. Η επίδοση είναι όσο μικρή δείχνει, όπως και ο μέσος όρος βαθμολογίας του ίδιου φέτος από τρεις μεγάλες εφημερίδες, ο οποίος είναι στο 5,5, δείχνει επίσης ότι η σεζόν που κάνει ο 24χρονος εξτρέμ δεν είναι καλή. Ειδικά ο Φεβρουάριος ήταν ο χειρότερος του μήνας φέτος, με τους περισσότερους να εκτιμούν στο γεγονός ότι παρέμεινε στο MAPEI Stadium, αν και η επιθυμία του ήταν να κάνει επιτέλους το βήμα στην καριέρα του. Παρά το γεγονός αυτό, ο Λουίτζι Ντι Μπιάτζιο τον κάλεσε στο stage της εθνικής Ιταλίας στα τέλη του μήνα, παίρνοντας μέρος σε προπονήσεις τριών ημερών, γεγονός που είχε θετική επίδραση στην ψυχολογία του αφού στα ματς του Μαρτίου παρουσιάστηκε καλύτερος.

Οχι τόσο, όμως, ώστε να ξεχωρίζει ή να πειστεί κάποιος ότι κάνει κάτι τρομερό. Ο Πολιτάνο, όσο κι αν έχουν ανέβει τα ποσά στο ποδόσφαιρο, δεν έχει δείξει ποτέ ότι είναι παίκτης 30 εκατ. ευρώ. Δεν έχει πείσει ποτέ, όσα καλά ή απλά συμπαθητικά στοιχεία κι αν έχει στο παιχνίδι του, ότι είναι ο ποδοσφαιριστής που θα πάει σε ομάδα τίτλου και θα μπορέσει να σταθεί. Δεν έχει αναγκάσει με τις εμφανίσεις του κανέναν να τον αναφέρει στα ονόματα στα οποία ποντάρουν οι Ιταλοί για το μέλλον της Σκουάντρα Ατζούρα και γενικά, για να το πούμε με λίγα λόγια, δεν κάνει μια σεζόν που θα σήκωνε θέμα για πάρτη του. Ο μόνος λόγος για να γίνει κάτι τέτοιο, θα ήταν το χειμωνιάτικο story του με τη Νάπολι, να είχε συνέχεια. Και τελικά η συνέχεια ήταν χειρότερη κι από την κακή εξέλιξη του Ιανουαρίου για τους Παρτενοπέι. Η μοίρα, που θα έλεγε και ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις...