Το δύσκολο σε αυτή την ζωή δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, αλλά ανεβαίνοντας να παραμείνεις το ίδιο ταπεινός. Το να φτάσεις στην κορυφή σου δίνει την ευκαιρία να κοιτάξεις πίσω και να δεις ποια ήταν τα στοιχεία της που σε οδήγησαν στην επιτυχία αυτή. Η αλήθεια είναι ότι για να φτάσεις στην κορυφή θα πρέπει αυτό που κάνεις να το αγαπάς αληθινά, αφού αν δεν το αγαπάς αληθινά το πιο πιθανό είναι κάποια στιγμή να κουραστείς και να τα παρατήσεις. Εκεί όμως ξεχωρίζει ο πραγματικά πετυχημένος από έναν απλά καλό. Η επιμονή ώστε να πετύχεις. Κι εδώ έγκειται και η ειδοποιός διαφορά του Πανιωνίου με τους άλλους.

Η επιμονή στην επιτυχία. Μια επιμονή που μπορεί στο τέλος να φέρει κάτι ανώτερο από μια εφήμερη χαρά όπως είναι η σχεδόν βέβαια έξοδος στην Ευρώπη (είτε Europa League είτε Champions League που ονειρεύονται οι πιο τολμηροί). Για τον κάθε άνθρωπο και την κάθε ομάδα την επιτυχία την μετράει διαφορετικά. Για τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα είναι αυτοσκοπός, όπως και για τους υπόλοιπους τρεις το πως θα καταφέρουν να καταργήσουν τα πρωτεία των «ερυθρόλευκων».

Για τον Πανιώνιο είναι κάτι πολύ ανώτερο, είναι η ίδια του η ζωή, η ίδια του η ύπαρξη. Τον Πανιώνιο δεν μπορείς να τον πιάσεις από πουθενά, κάτι ανάμεσα σε μικρή ομάδα και τεράστιο σύλλογος. Ανεξάντλητα αποθέματα ανθρώπων που αγαπάνε τον σύλλογο και μπαίνουν καμικάζι να σώσουν τα άσωτα και τα καταφέρνουν. Αλλά και με αυτοκαταστροφικές τάσεις όταν τσουλάνε τα πράγματα.

Οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Sportingbet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Λέστερ - Σεβίλλη.

Εδώ και δύο χρόνια οι «κυανέρυθροι» με πίστη κι επιμονή στο σχέδιο τους ετοιμάζονται όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά να βάλουν πλώρη για σπουδαία πράγματα τα επόμενα χρόνια. Και η φετινή χρονιά το αποδεικνύει. Με μπάτζετ που μετά βίας φτάνει το 1.3 εκατ. ευρώ (λιγότερα από όσα έδωσε ο ΠΑΟΚ για να αποκτήσει τον Ενρίκε!) συνεχίζει όχι μόνο να μην χάνει, αλλά με επιμονή και πίστη στο πλάνο που έχει από το καλοκαίρι να παίρνει τις νίκες που θέλει και να παραμένει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας.

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι χτίζει χαρακτήρα κερδίζοντας ματς που σε άλλες εποχές θα στράβωναν. Κόντρα στην ΑΕΛ μπορεί να επικράτησε οριακά, αλλά όποιος είδε το παιχνίδι κατάλαβε ότι η ομάδα του Μιλόγεβιτς δεν παρέκλινε από το πλάνο της σε κανένα σημείο του παιχνιδιού. Τόσο το γκολ και η εκτέλεση (χαρακτηριστικός ο τρόπος ανάπτυξης με τον Μασούντ που παίζει κοντά στον φορ και τον Μπεν να μετατρέπεται από εξτρέμ επιθετικός περιοχής) δείχνει ότι πλέον έχει βρει τον τρόπο να καθαρίζει τις ομάδες που συνήθως του έκαναν όπως του έχουν κάνει και φέτος (Βέροια, ΑΕΛ στον πρώτο γύρο) ζημιά.

Ο Ιστορικός έχει παγιωθεί στην δεύτερη θέση αλλά κανένας δεν μπορεί να πει ότι είναι στην τύχη. Μόνο στην τύχη δεν συμβαίνουν αυτά στη Νέα Σμύρνη όταν η πορεία της ομάδας στον δεύτερο γύρο τον βγάζει πρωταθλητή. Με συγκομιδή είκοσι βαθμών σε σύνολο 24 (δύο ισοπαλίες στην Τρίπολη και με την ΑΕΚ) κι έξι νίκες η ομάδα έχει βρει το όραμά της.
Τα τέσσερα χρόνια κατάντιας και θλίψης έχουν μπει πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με τον σύλλογο να προβάλλει ξανά τον ρόλο του όχι μόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και σε ολόκληρη την χώρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι οι ουδέτεροι φίλαθλοι θα χαιρόντουσαν αν στο τέλος τα παιδιά του Μιλόγεβιτς κατακτούσαν ακόμα και το βαρύτιμο τρόπαιο. Και αυτό το επίτευγμα να μπεις στην συνείδηση του κόσμου δεν το κατακτάς εύκολα, και ο Πανιώνιος το κατάφερε.

Γιατί αν αγαπάς αυτό που κάνεις τίποτα δεν μπορεί να να μπει εμπόδιο και στη Νέα Σμύρνη ξέρουν να αγαπάνε αυτό τον σύλλογο.