Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση και πλέον ο Βαγγέλης Οικονόμου τείνει να εξελιχθεί σε «κακό δαίμονα» των προπονητών του Ολυμπιακού. Σε ένα παιχνίδι της μοίρας που έχει για πρωταγωνιστή τον 29χρονο αμυντικό, ο οποίος την Κυριακή στο Φάληρο έκανε μία από τις καλύτερές του εμφανίσεις με την «κυανέρυθρη» φανέλα. Οσες φορές και αν προσπάθησαν οι «ερυθρόλευκοι» να σηκώσουν την μπάλα... έπεφταν πάνω του. Συνολικά η στατιστική υπηρεσία του «χρέωσε» 11 επεμβάσεις, 3 αποκρούσεις, 2 κλεψίματα και μόλις 2 λάθη, την στιγμή που ο Πανιώνιος δέχονταν πίεση και τα επίπεδα της κατοχής μπάλας ήταν στα επίπεδα του 62% για τους γηπεδούχους. Που συνολικά έκαναν 58 γεμίσματα αλλά εις μάτην... Τα περισσότερα τα... καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες, ενώ είχε και εξαιρετικές τοποθετήσεις.

Μετά τη λήξη του αγώνα ο κόσμος ξέσπασε σε αποδοκιμασίες και ο Πάουλο Μπέντο είναι σε πίεση. Και κάπου εδώ «κολλάει» ο πρόλογος. Ο αμυντικός του Πανιωνίου έχει συνδυάσει το όνομά του με αρκετές αποχωρήσεις «ερυθρόλευκων» προπονητών. Για την ακρίβεια τρεις, εκ των οποίων μόνο η μία ήταν οικειοθελής και αφορά εκείνη του Ερνέστο Βαλβέρδε μετά τον τελικό Κυπέλλου της σεζόν 2011/12, όπου ο Ολυμπιακός κέρδισε με 2-1 τον Ατρόμητο στην παράταση. Οι άλλες δύο επί της ουσίας ήταν απολύσεις. Η πρώτη συνέβη τον Σεπτέμβριο του 2009, όταν με την φανέλα της Καβάλας είχε αποσπάσει ισοπαλία 0-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης» και εκείνο ήταν το τελευταίο ματς του Τιμούρ Κετσπάγια στο λιμάνι και η δεύτερη αφορά την αναμέτρηση του δεύτερου γύρου, όπου μετά την ξανά «λευκή» ισοπαλία των δύο ομάδων, ο Ζίκο δεν συνέχισε στους Πειραιώτες. Ο Μπέντο βέβαια δεν αποχώρησε, αλλά πλέον δείχνει να είναι στα... σχοινιά και ο Οικονόμου συνέδεσε το όνομά του με ακόμη μία «δύσκολη» στιγμή για έναν προπονητή του Ολυμπιακού.

Ο «πρωταγωνιστής» της ιστορίας είναι ένας... παρεξηγημένος ποδοσφαιριστής. Ο έμπειρος αμυντικός ξεκίνησε από τον Ιωνικό, έκανε το «αγροτικό» του σε διάφορες ομάδες της τότε Γ' Εθνικής, συνέχισε σε Ατρόμητο και Βέροια αλλά ποτέ δεν είχε την αγωνιστική αναγνώριση που του άξιζε. Δεν έγινε «πρώτο βιολί», ίσως και άδικα με βάση την προσφορά του. Ολο αυτό το διάστημα πέρασε τις καλύτερες ποδοσφαιρικές του στιγμές στην Σκωτία και την Ρος Κάουντι, από την οποία έκανε δύο περάσματα. Μάλιστα το 2013 ήταν εκ των κορυφαίων της στη νίκη με 3-2 επί της Σέλτικ, όπου έβγαλε και μία ασίστ.

Ομως στον Πανιώνιο φαίνεται πως βρήκε την «Ιθάκη» του, ίσως σε μεγάλο βαθμό γιατί μετά την αποχώρηση του Χατζηισαϊα καθιερώθηκε ως στόπερ. Μέχρι πρότινος τις περισσότερες φορές τον βλέπαμε αριστερό μπακ, αλλά η οριστική του μετατόπιση στο κέντρο της άμυνας του έκανε καλό. Και να σκεφτεί κάποιος πως πριν βρεθεί στην πλατεία βρέθηκε μία ανάσα από την Δόξα Κατωκοπιάς, αλλά η εκεί μετακίνησή του όταν και έφυγε από την Ρος Κάουντι «χάλασε» στο... παρά ένα και έτσι έγινε κάτοικος Νέας Σμύρνης.