Φάνηκε στο Αγρίνιο, στο ντεμπούτο της δεύτερης θητείας του Καρδιτσιώτη προπονητή στον πάγκο των «βυσσινί», φάνηκε ακόμα περισσότερο στην Τρίπολη. Εκεί που παρά την άδικη αποβολή του Γιοβάνοβιτς, κατάφερε με ένα εκπληκτικό… σκάκι αλλαγών και πειραματισμών, να κλέψει την ταυτότητα του Ελευθερόπουλου και να άρει τον βαθμό.

Η προβληματική εικόνα που παρουσίαζε η ΑΕΛ μακριά από το σπίτι της, χάνοντας με… κάτω από τα χέρια από Κέρκυρα και ακόμα χειρότερα, στον «διασυρμό» από τον ΠΑΣ, αφήνει την θέση της στην νέα εικόνα. Μία αξιόμαχη ομάδα, που δε… κολλάει και έχει αυτοπεποίθηση, ακόμα και όταν όλα πάνε στραβά, που παίζει έξυπνα και που μπορεί να πάρει αποτελέσματα και στις κακές ημέρες. Είτε δικές της κακές, είτε… του διαιτητή!

Μόνιμες αλλαγές

Βασικότερο όλων, το σύστημα. Επί Αναστασιάδη, είχε καθιερωθεί η τριάδα στα στόπερ, που έπιασε, μεν, κόντρα στον Ολυμπιακό, βοήθησε με την ΑΕΚ, αλλά δεν ήταν λύση σε όλα τα προβλήματα. Ένα σύστημα που ταίριαζε μόνο όταν η ΑΕΛ θα έπαιζε με ένα πολύ πιο δυνατό αντίπαλο και που την κατέστρεφε και ταυτόχρονα την υποβάθμιζε, σε ματς που έπρεπε να παίξει στα ίσα. Πλέον, οι «βυσσινί» παίζουν πιο ορθολογικά με δύο στόπερ, γεμίζοντας το κέντρο με ένα παίκτη παραπάνω, κάτι που δεν υποχρεώνει την αργή κατά γενική ομολογία άμυνά της να βγει ψηλά και να αφήσει χώρους.

Από εκεί και πέρα, υπήρξαν και σημαντικές αλλαγές σε πρόσωπα, που βοήθησαν αρκετούς παίκτες να αποδώσουν πολύ μεγαλύτερο μέρος των δυνατοτήτων τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Ναβάρο. Ένας παίκτης που η φυσική του θέση είναι επιθετικός, όμως στην ΑΕΛ ξεκίνησε ως δεξί μπακ. Και χρειάστηκε λιγότερο από ένα ημίχρονο για να εκθέσει αρχικά την ομάδα του, όταν δε γύρισε ποτέ πίσω και στην κόντρα ο Ηρακλής σκόραρε και στην συνέχεια να αποχωρήσει τραυματίας, με θλάση και να βγει νοκ άουτ. Στην...νέα εποχή, παίζει και πάλι στα φτερά της επίθεσης και βγάζει στο χόρτο μερικά από τα στοιχεία που θαυμάσαμε στις «χρυσές» εποχές του Αστέρα, με τον Τσιώλη κι τότε προπονητή του.

Ευνοημένοι, είναι επίσης και οι Ποτουρίδης, Ναζλίδης υπό τις οδηγίες του έμπειρου τεχνικού. Ο πρώτος, που δεν είχε πάρει ευκαιρίες, βρήκε θέση κόντρα στον Παναιτωλικό στον άξονα και απέδειξε πως αξίζει να υπάρχει στο ρόστερ και να έχει ενεργό ρόλο σε αυτό. Ο δεύτερος, που ήταν ήδη εκ των κορυφαίων της ΑΕΛ, απελευθερώθηκε, σκοράρει ακατάπαυστα, ενώ με την τοποθέτηση επιθετικού μπροστά του και την οπισθοχώρηση του ως περιφερειακός, έδειξε πως εκτός από σκόρερ, έχει πολλά ακόμα χαρίσματα που μπορεί να εκμεταλλευτούν οι «βυσσινί». Με τους χώρους που του δίνει αυτή η αλλαγή, μπορεί και να δημιουργήσει, άλλωστε έχει την απαιτούμενη τεχνική για να το κάνει, αλλά και να σκοράρει όποτε ο φορ του ανοίξει διάδρομο.

Το «σκάκι» της Τρίπολης

Εδώ συμπεριλάβαμε κινήσεις και αλλαγές που δε θα βλέπουμε κάθε μέρα, που έγιναν στην… ώρα ανάγκης, με την ΑΕΛ να παίζει για σχεδόν όλο το ματς με παίκτη λιγότερο. Και παρόλα αυτά, να φεύγει από την Τρίπολη με ένα βαθμό και… μία ταυτότητα, αυτή του Ελευθερόπουλου, που εντοπίστηκε ξαφνικά στην «τσέπη» του Τσιώλη!

Και τι δεν είδαμε από το «αλογάκι» κατά την διάρκεια του αγώνα με τον Αστέρα! Από τον Φατιόν στόπερ, μέχρι τον Ντοντό στην κορυφή της επίθεσης, αλχημείες προκειμένου να πάρει ο κόουτς το μέγιστο υπό αντίξοες συνθήκες. Είδαμε επίσης τον Κόντορ να γίνεται χαφ, καλύπτοντας επάξια το κενό που άφησε ο... στόπερ Φατιόν, με τον προπονητή της Λάρισας να κάνει δεύτερες σκέψεις σχετικά, καθώς του αρέσει να έχει έναν αριστεροπόδαρο στο κέντρο. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να δούμε τον Κόντορ να προωθείται ξανά, για να καλύψει και τα όποια αμυντικά κενά έχει παρουσιάσει και τον Μονιάκη να αποτελεί με τον Ποτουρίδη «δίδυμο» για την θέση του αριστερού μπακ.

Σε όλα αυτά, πέρα από την οξυδέρκεια του προπονητή, φάνηκε και βοήθησε πολύ, ότι ουσιαστικά δεν είναι… νέος για την ομάδα ο Τσιώλης. Αυτός την ανέβασε πέρσι στα μεγάλα σαλόνια, το ρόστερ είναι σε μεγάλο βαθμό ίδιο, ξέρει καλά πάνω από τους μισούς του παίκτες και έτσι είχε έναν άσο στο μανίκι του. Και μαζί με το «δώρο» της διακοπής και της επιπλέον εβδομάδας αγωνιστικής απραξίας, που του έδωσαν τον χρόνο να δουλέψει, να μάθει και τους νέους του παίκτες, τα στοιχεία τους και τι μπορούν να προσφέρουν, προκειμένου να μπορεί να… βγει στα βαθιά, αλλά να μη πνιγεί.

Εκτός «ψυγείου»

Εδώ είναι οι αλλαγές που ίσως, να είναι και οι πιο σημαντικές, όχι μόνο για καθαρά αγωνιστικούς λόγους. Ο λόγος για τους παίκτες που βγήκαν από το… ψυγείο. Και όχι μόνο μπορούν να βοηθήσουν, αλλά συμβάλουν και στο καλό κλίμα της ομάδας. Γιατί είναι δεδομένο ότι όλη η ομάδα επηρεάζεται, όταν βλέπει συμπαίκτες της στο περιθώριο, χωρίς να ξέρει ο κάθε παίκτης, αν… αύριο είναι η σειρά του!

Τρανταχτό παράδειγμα ο Μαρουκάκης, ο οποίος ήταν με το ένα πόδι στην έξοδο, όμως επί Τσιώλη, πρώτα μπήκε αλλαγή, μετά και βασικός. Και μιλάμε για το απόλυτο παράδειγμα προς αποφυγή στους χειρισμούς που έχουν γίνει με τον επιθετικό της ΑΕΛ. Όποιες και να είναι οι ευθύνες του παίκτη, δε γίνεται να λειτουργεί ένας σύλλογος τόσο «ερασιτεχνικά». Άμα… αδειάζει τις βότκες και το ξέρει ακόμα και ο ιδιοκτήτης του συλλόγου, ο οποίος μάλιστα τον «ξεμπροστιάζει» σε συνέντευξη Τύπου, δε γίνεται να τον κρατάς τον παίκτη στην ομάδα σου. Ή δεν ισχύουν όσα τον κατηγορείς ή απλά τα… θέλεις και τα παθαίνεις.

Επίσης, δε γίνεται να αδειάζεις έτσι έναν παίκτη, πριν καν παίξει ένα ολόκληρο ημίχρονο. Ο λόγος για τον Μονιάκη, φυσικά, ο οποίος αφού έγινε αλλαγή στο μισάωρο στον αγώνα με τον Ηρακλή, σταμάτησε να υπολογίζεται, έγινε ξαφνικά… ρεζέρβα Κυπέλλου, σε μία αντιμετώπιση που δεν αξίζει σε ένα παίκτη με τις εμπειρίες, τις παραστάσεις, την ποιότητα και τον χαρακτήρα του Έλληνα μπακ.

Τέλος, μπορεί για τώρα και για το ευρύ κοινό να μην αποτελεί σημαντική είδηση, όμως είναι. Ο λόγος για την επιστροφή του Μασούρα στην πρώτη ομάδα. Ο ταλαντούχος μπακ, που πέρσι έβγαλε μεγάλο μέρος της σεζόν, όχι απλά στις αποστολές, αλλά βασικός και αναντικατάστατος, χωρίς εξήγηση υποβαθμίστηκε το καλοκαίρι στην Νέων. Επί Τσιώλη, όμως, είναι ξανά εκεί που ανήκει. Μπορεί να είναι νωρίς για να φάει την θέση του εξαιρετικού μέχρι στιγμής, Ρέντζα, αλλά αποτελεί ένα πρότζεκτ άξιο να δουλέψει πάνω του η ΑΕΛ και με πολλές προσδοκίες για το μέλλον. Δεν υπάρχει καμία εξήγηση και κανένας λόγος, να μην είναι μέλος της πρώτης ομάδας και να συλλέγει παραστάσεις, προκειμένου να είναι έτοιμος, όταν θα έρθει η ώρα. Και από κοντά και ο Καπός, ένας ακόμα ταλαντούχος παίκτης, ο οποίος τόσο πέρσι, όσο και φέτος, πήρε ευκαιρίες μόνο επί Τσιώλη, με τον έμπειρο τεχνικό να τον πιστεύει αρκετά για το μέλλον και να το δείχνει έμπρακτα με την εμπιστοσύνη του.