«Αιώνια βασίλισσα» της Formula 1 η Μεγάλη Βρετανία

Στις 14 Απριλίου πραγματοποιείται στην Κίνα το χιλιοστό Γκραν Πρι στην ιστορία της Formula 1 και η Mεγάλη Βρετανία μπορεί να πανηγυρίζει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κράτος. Το Νησί έχει να επιδείξει τη μεγαλύτερη ιστορία στην κορωνίδα των μηχανοκίνητων αθλημάτων και τα στοιχεία είναι συντριπτικά υπέρ του. Από τότε που υφίσταται Formula 1 συμμετείχαν σε αυτήν 62 ομάδες από την Αγγλία, 29 από την Ιταλία, 14 από τη Γερμανία και 13 από τη Γαλλία.

Ολοι οι Βρετανοί πιλότοι της Formula 1 μετρούν συνολικά συμμετοχές σε 3.892 Γκραν Πρι, οι Ιταλοί σε 2.921 και οι Γάλλοι σε 2.687. Αντίστοιχα οι Άγγλοι οδηγοί αγώνων έχουν κατακτήσει 277 νίκες και 18 παγκόσμιους τίτλους στη Formula 1, ενώ οι Γερμανοί έχουν ανέβει στην υψηλότερη θέση του βάθρου 178 φορές και αναδείχθηκαν 12 φορές παγκόσμιοι πρωταθλητές στο άθλημα. Τρίτοι σε επιτυχίες είναι οι Βραζιλιάνοι με 8 παγκόσμια πρωταθλήματα και 101 νίκες σε Γκραν Πρι.

Στη Μεγάλη Βρετανία πραγματοποιήθηκε εξάλλου το πρώτο επίσημο Γκραν Πρι, που μέτρησε για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Formula 1. Αυτό έγινε στις 13 Μαΐου του 1950 στο αεροδρόμιο του Σίλβερστον, που χρησίμευσε ως πίστα, ενώ ακόμη και σήμερα εδρεύουν στην Αγγλία οι επτά από τις δέκα ομάδες του 2019!

Πώς εξελίχθηκε όμως η συγκεκριμένη χώρα σε «βασίλισσα της Formula 1», αν και το άθλημα ξεκίνησε στα τέλη του 19^ου αιώνα από τους Γάλλους και τα πρώτα χρόνια κυριαρχούσαν σπουδαίες μάρκες από την Ιταλία και τη Γερμανία, όπως οι Alfa Romeo, Ferrari, Mercedes και Maserati; Οι Αγγλοι βασίστηκαν ωστόσο σε μικρές ιδιωτικές ομάδες και άρχισαν να κατακλύζουν τη Formula 1 τη δεκαετία του 60 με δικά τους μονοθέσια. Ετσι ήρθαν στο προσκήνιο μορφές του αθλήματος, όπως ο Κόλιν Τσάπμαν με τη Lotus, ο Κεν Τίρελ και ο Φράνκ Γουίλιαμς με τις ομάδες Tyrrell και Williams.

Η ανεξαρτησία τους από τα εργοστάσια εγγυόταν την μακροχρόνια συμμετοχή τους στη Formula 1, αφού οι μεγάλοι κατασκευαστές έμπαιναν και έβγαιναν από το άθλημα ανάλογα με τις κατά περιόδους επιλογές τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Mercedes, η οποία εισήλθε το 1955 στη Formula 1 και αποσύρθηκε μόλις δύο χρόνια αργότερα, για να επιστρέψει και πάλι στο πρωτάθλημα Τουρισμού GT.

Οι βρετανικές ομάδες ειδικεύτηκαν κυρίως στην εξέλιξη σασσί, ενώ οι εργοστασιακές στην εξέλιξη κινητήρων. Η ένταξη νέων αυτοκινητοδρομίων με λιγότερες ευθείες υψηλών ταχυτήτων και περισσότερες στροφές ήταν ψωμί στο βούτυρο για τις μικρές ομάδες από την Αγγλία, όπως οι Cooper και Lotus, επειδή το καλό και ελαφρύ σασσί τους έδινε πλεονέκτημα απέναντι στους δυνατότερους κινητήρες των εργοστασιακών μονοθεσίων, που υστερούσαν ωστόσο σε «στήσιμο» και ευελιξία στην πίστα.

Δύο άλλοι παράγοντες υπέρ των Αγγλων ήταν η μεγάλη παράδοση που είχαν στα μηχανοκίνητα σπορ, η οποία συνεχίζεται ακόμη και σήμερα και διαχέεται μέσα στον πληθυσμό της χώρας, ενώ όλα τα σημαντικά motorsports υποστηρίζονται διαχρονικά και έχουν ως χορηγούς μεγάλες εφημερίδες της Μεγάλης Βρετανίας. Γι αυτό και οδηγοί, όπως ο Στίρλινγκ Μος, ο Τόνι Μπρουκς και αργότερα ο Τζιμ Κλαρκ λατρεύονταν στην Αγγλία ως εθνικοί ήρωες από τον κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει –αν και σε μικρότερη κλίμακα- και με τον Λιούις Χάμιλτον, που έχει βάλει πλέον πλώρη, να σπάσει ακόμη και τα ρεκόρ του Μίκαελ Σουμάχερ με τα επτά παγκόσμια πρωταθλήματα. Γιατί η παράδοση είναι απλά στο αίμα των Αγγλων!