Οι σημαντικότερες μοτοσικλέτες όλων των εποχών

Τα μοντέλα αυτά που επηρέασαν την τεχνολογία και την απόδοση των σύγχρονων μοτοσικλετών όπως τις γνωρίζουμε σήμερα, ξεκινούν επί της ουσίας από τη δεκαετία του ’70. Κάποιες ευρωπαϊκές, αλλά κυρίως ιαπωνικές, ήταν οι μοτοσικλέτες αυτές που σε κάθε περίοδο σηματοδότησαν το μέλλον που θα ακολουθήσουν οι υπόλοιποι κατασκευαστές, είτε διαβάζοντας νωρίς τα σημάδια των μελλοντικών αναγκών των αναβατών, είτε δημιουργώντας πετυχημένες τάσεις.

Μερικές δεν αποτέλεσαν ποτέ εμπορική επιτυχία, καθώς ήταν είτε πολύ ειδικές είτε πολύ ακριβές. Αποτέλεσαν όμως προπομπούς τεχνολογικών και αισθητικών καινοτομιών που, τελικά, είδαμε να επανέρχονται και να καθιερώνονται δεκαετίες αργότερα. Ας τις δούμε, όμως, αναλυτικά.

Kawasaki H2 - 2015

Δεν είναι μόνο η δύναμη των 210 ίππων της έκδοσης δρόμου και των 326 ίππων της αγωνιστικής που θέτουν αυτόματα αυτή τη μοτοσικλέτα εκτός συναγωνισμού. Είναι το turbo που παίρνει κίνηση μέσω γραναζιών από τους εκκεντροφόρους, είναι το υβριδικό πλαίσιο που συνδυάζει χωροδικτύωμα με τον κινητήρα ως φέρον μέρος και στοιχεία αλουμινίου, καθώς και η απίστευτη αισθητική σε συνδυασμό με τις υπερφυσικές επιδόσεις. Ανάλογη όμως είναι και η τιμή αυτής της μοτοσικλέτας, που ξεπερνά οποιαδήποτε άλλη μαζικής παραγωγής, καθώς είναι λίγο πάνω από τα 30.000€ στη χώρα μας και μόνο κατόπιν παραγγελίας.

Suzuki Hayabusa - 1999

Πίσω στο έτος 1999, η Suzuki έπιασε τους πάντες στον ύπνο με μια μοτοσικλέτα τόσο παράτολμη αισθητικά, αλλά και τόσο γρήγορη, που άμεσα έγινε η πιο αγαπημένη να μισεί κανείς. Ο κινητήρας των 1.3 λίτρων που διέθετε ήταν ότι ο πιο δυνατός την εποχή αυτή με ισχύ 180 ίππους, ενώ η αεροδυναμική της ήταν πραγματικά εξαιρετική, καθώς της επέτρεπε πραγματική τελική ταχύτητα 312 χλμ./ώρα. Αυτό και μόνο το γεγονός την κατέστησε την πρώτη μοτοσικλέτα μαζική παραγωγής που έσπασε το φράγμα των 300 χλμ./ώρα μέγιστης ταχύτητας. Η Hayabusa όμως δεν ήταν μόνο γρήγορη, αλλά και εξαιρετική για ταξίδια μεγάλων αποστάσεων, με αποτέλεσμα, στη δεύτερη πλέον γενιά της, να παράγεται έως και σήμερα.

Ducati 916 - 1994

Εκείνη την εποχή, η 916 με το αιχμηρό της φέρινγκ και τους λεπτούς προβολείς έμοιαζε σαν να ήρθε από το διάστημα… Η αισθητική της έμεινε στα όνειρα όλων των λατρών της μοτοσικλέτας για πολλά χρόνια, όπως άλλωστε και η απόδοσή της που την είχε καταστήσει την απόλυτη superbike της εποχής. Όχι τόσο για την απόλυτη ισχύ της, που ήταν 115 ίπποι από τον V2 κινητήρα, όσο για το πολύ χαμηλό της βάρος και το ονειρεμένο κράτημα. Δείτε πως μοιάζουν σήμερα, 20 χρόνια μετά, όλες οι superbike μοτοσικλέτες και θα καταλάβετε πόσο πρωτοποριακή ήταν η 916.

Yamaha GTS 1000 - 1993

Η GTS1000 της Yamaha ήταν ένα πείραμα για τη μαζική παραγωγή ενός εναλλακτικού εμπρός συστήματος ανάρτησης, που διαχωρίζει την ανάρτηση από την διεύθυνση του τροχού, όπως το Telelever της BMW. Πρωτοποριακό αλουμινένιο πλαίσιο σχήματος Ω, ψεκασμός καυσίμου, ABS και εξαιρετικά ποιοτική κατασκευή ήταν στοιχεία πολύ σπάνια για την περίοδο εκείνη. Πολύ ακριβή, βαριά και ογκώδης, η GTS δεν έπεισε το κοινό με αποτέλεσμα να αποτύχει εμπορικά, ήταν όμως η με διαφορά πιο θαρραλέα αισθητικά και πιο προηγμένη τεχνολογικά μοτοσικλέτα παραγωγής της εποχής της.

Honda NR 750 - 1992

Μόλις 300 αντίτυπα αυτής της απίστευτης μοτοσικλέτας με τους… οβάλ κυλίνδρους και τα αντίστοιχα έμβολα, κατασκεύασε η Honda. Με έμπνευση από τους κινητήρες των αγωνιστικών NR500 της δεκαετίας του ’80, η ιαπωνική εταιρεία απλώς θέλησε να δείξει στον κόσμο ότι μπορούσε να κάνει αυτό που κανείς άλλος δεν σκεφτόταν καν. Τελικά η τεχνολογία των οβάλ εμβόλων δεν βρήκε ποτέ το δρόμο προς την ευρεία παραγωγή, η NR ωστόσο έφερε μαζί της ψηφιακά όργανα, φέρινγκ πλήρους κάλυψης και το μονόμπρατσο πίσω ψαλίδι τα οποία στην πορεία αποτέλεσαν κοινό τόπο για σχεδόν όλες τις σύγχρονες μοτοσικλέτες.

Suzuki GSX-R 750 - 1985

Η πρώτη μοτοσικλέτα στην ιστορία που ήταν στην ουσία μια race replica. Εξαιρετικά χαμηλό βάρος, κινητήρας 750 κ.εκ. που εκείνη την εποχή αποτελούσε το όριο κυβισμού για τα αγωνιστικά superbikes, τιμόνι clip on, πλήρες φέρινγκ και ρυθμιζόμενες αναρτήσεις έφεραν τον κόσμο των αγώνων στην καθημερινότητα των αναβατών. Επιδόσεις και κράτημα αποτελούσαν ορόσημο για την εποχή και φυσικά η GSX-R διέλυσε τον ανταγωνισμό εμπορικά και αγωνιστικά. Παράλληλα δημιούργησε μια εντελώς νέα κατηγορία μοτοσικλετών, αυτή των superbike, που φυσικά υπάρχει έως και σήμερα ως η κορυφαία της κάθε εταιρείας.

Kawasaki GPz 900 Ninza - 1984

Η μοτοσικλέτα του Τομ Κρουζ στο Top Gun ήταν εκείνη την εποχή ότι πιο γρήγορο και σπορ, με πολύ δυνατό τετρακύλινδρο κινητήρα 115 ίππων και πλήρη κάλυψη από το εξαιρετικό φέρινγκ. Ο κυβισμός της ήταν ένας συμβιβασμός ανάμεσα στην υψηλή ισχύ και στο μικρό βάρος, αποτέλεσε όμως τον πρόδρομο των κορυφαίων 1000αριών που ακολούθησαν. Υγρόψυξη, ανάρτηση μονού αμορτισέρ πίσω, στιβαρό πλαίσιο και πλήρη κάλυψη από το φέριγνκ ήταν τα στοιχεία που την έκαναν μοναδική και ιδιαίτερα ποθητή από όλο το δίτροχο πληθυσμό της εποχής.

BMW R80 G/S – 1981

Ο γεννήτορας των δημοφιλών G/S δεν άργησε να γίνει το δημοφιλέστερο μοντέλο στη γκάμα της εταιρείας, τη δεκαετία του ’80. Η μοτοσικλέτα που δημιούργησε την κατηγορία των touring παντός εδάφους που έως και σήμερα είναι από τις πιο δημοφιλείς παγκοσμίως, είχε από τότε όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά μιας mega on/of: Αρκετή ισχύ για να ταξιδεύει με δύο άτομα και αποσκευές, μεγάλες διαδρομές αναρτήσεων για διαδρομές εκτός ασφάλτου, άνετη θέση οδήγησης και απλή, αξιόπιστη κατασκευή. Ακόμα και σήμερα, στέκεται εξαιρετικά ως συνολική απόδοση.

Honda CB 750 – 1969

Η μοτοσικλέτα που σταμάτησε την κυριαρχία των ευρωπαϊκών και αμερικανικών μοτοσικλετών από τους δρόμους. Εξαιρετικά δυνατή και αξιόπιστη, έγινε μύθος. Ο τετρακύλινδρος εν σειρά κινητήρας με τους 2 εκκεντροφόρους επικεφαλής αποτέλεσε τη βασική αρχιτεκτονική όλων των μετέπειτα συνόλων sport μοτοσικλετών έως σήμερα. Επιπρόσθετα είχε αξιοπρεπή οδική συμπεριφορά και το, έστω και ένα, δισκόφρενο ήταν πρωτοποριακό για την εποχή.

Norton Commando – 1967

Ξεκίνησε την καριέρα της με κυβισμό 750 κ.εκ. και αργότερα έφτασε έως και τα 850, για να ανταγωνιστεί την αυξημένη ισχύ των εν σειρά ιαπωνικών τετρακύλινδρων μοτοσικλετών που άρχισαν να εμφανίζονται με την αυγή της δεκαετίας του ’70. Η απόλυτη sport μοτοσικλέτα της εποχής ήταν και η τελευταία παγκόσμια επιτυχία της έως τότε κραταιής βρετανικής βιομηχανίας μοτοσικλετών, που κέρδιζε τις εντυπώσεις όχι με την ισχύ της, αλλά με την οδική συμπεριφορά της. Στην ουσία η Commando «έκλεισε την πόρτα» της βρετανικής κυριαρχίας και άνοιξε αυτή της απόλυτης ιαπωνικής επικράτησης.