Είναι στην Ελλάδα ο παράδεισος της οδήγησης;

Το ταξίδι δεν είναι μόνο μετακίνηση. Η ανάγκη του ανθρώπου να γνωρίσει, να αλληλεπιδράσει και να ξεφύγει από τη ρουτίνα, βρίσκεται μέσα στο ίδιο του το DNA. Ταυτόχρονα είναι και η ίδια η χαρά της οδήγησης, που συνήθως δεν χρειάζεται ούτε καν αφορμή για να μας βάλει σε διαδικασία αναζήτησης της τέλειας διαδρομής.

Τέλεια διαδρομή: μεγάλη υπόθεση και μεγάλη κουβέντα, καθώς μπορεί να είναι σε άσφαλτο ή χώμα, παραλιακή η ορεινή, κοντινή η μακρινή, ανάλογα τις διαθέσεις και τα γούστα κάθε οδηγού.

Στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί γιατί μαγευτικές διαδρομές υπάρχουν σε κάθε σπιθαμή της. Στην κυριολεξία είναι εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες. Από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο και από την Κέρκυρα έως το Καστελόριζο, δρόμοι που ακολουθούν το ανάγλυφο του εδάφους κατεβαίνουν σε παραλίες και σκαρφαλώνουν σε βουνοκορφές, προσφέροντάς μας έναν αστείρευτο πλούτο εικόνων και ευχαρίστησης.

Ανάβυσσος – Σούνιο

Η πιο προσιτή «τέλεια διαδρομή» για κάθε Αθηναίο. Από το Καλαμάκι ακόμα έχει ενδιαφέρον, με τη θάλασσα συνεχώς δίπλα να ανοίγει τον ορίζοντα και τη διάθεση. Δεν έχει άλλωστε τυχαία χαρακτηριστεί «Αττική Ριβιέρα» η τεράστια ακτογραμμή. Ωστόσο, με κατεύθυνση προς Σούνιο, η χάραξη γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα μετά την Ανάβυσσο, πάντα παραλιακά, όπου υπάρχουν «πατημένες» στροφές των –δεν λέμε πόσων- χιλιομέτρων με ορατότητα, όπου κανείς μπορεί να «λυσσάξει» με ασφάλεια αν δεν είναι Κυριακή και καλοκαίρι. Από το κέντρο της Αθήνας, η απόσταση μέχρι το Σούνιο είναι 80 χιλιόμετρα.

Φυλή – Δερβενοχώρια

Επίσης πολύ κοντινή διαδρομή στην Αθήνα, μόλις 46 χιλιόμετρα από το κέντρο. Εντελώς αδιάφορη έως το χωριό Φυλή, στους πρόποδες της Πάρνηθας, που προσεγγίζεται μέσω την ομώνυμης λεωφόρου. Μόλις όμως περάσετε το χωριό –με τις διάσημες ταβέρνες- εξελίσσεται ένα οδικό σκηνικό με στενά και γρήγορα κομμάτια, μέσα από πυκνό δάσος αλλά και ξερολίβαδα, που έχοντας επίσης πολύ λιγότερη κίνηση από οποιαδήποτε άλλη ενδιαφέρουσα διαδρομή στην Αττική και εξαιρετική άσφαλτο στο τελείωμά της, προτείνεται ανεπιφύλακτα για ένα σβέλτο πέρασμα.

Παλαιά Επίδαυρος – Πόρος

Η νέα παραλιακή χάραξη του πραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια, με τη θάλασσα από την μια πλευρά και το βράχο από την άλλη να προσφέρουν άπλετη ορατότητα σε πολλές από τις γρήγορες στροφές της διαδρομής, την έχουν ανάγει σε μια από τις διαχρονικές αξίες στο χρηματιστήριο της οδήγησης. Φυσικά, έως εκεί υπάρχουν και τα «κλασικά» κομμάτια της Επιδαύρου, αλλά συνήθως η κίνηση είναι αρκετή και η άσφαλτος, πλέον, φθαρμένη και σε ορισμένα σημεία πολύ γλιστερή. Επιπρόσθετα, τόσο η Παλαιά Επίδαυρος όσο και ο Πόρος έχουν αρκετή ομορφιά για να σας κρατήσουν αρκετές ώρες απασχολημένους. Η απόσταση από την Αθήνα είναι 170 χιλιόμετρα.

Χαλκίδα – Στενή – Παραλία Χιλιαδού

Η κλασική διαδρομή από Χαλκίδα προς Αγία Άννα που στο παρελθόν ήταν η κορυφαία της Εύβοιας, πλέον έχει πολύ κίνηση. Έτσι επιλέξαμε να σας στείλουμε ψηλά στην πανέμορφη Δίρφυ, να δροσιστείτε στη Στενή και από εκεί να αναζητήσετε την κατάβαση προς Στρόπωνες, Λαμάρη και τελικά στην παραλία Χιλιαδού. Παλιά ο δρόμος ήταν χωμάτινος αλλά πλέον είναι άσφαλτος, με καλή ορατότητα στις περισσότερες στροφές. Καλοκαίρι και Σαββατοκύριακο φυσικά θα έχει και εκεί κόσμο, αλλά πολύ λιγότερο από οπουδήποτε αλλού στο μεγάλο νησί. Περίπου 125 χιλιόμετρα είναι η απόσταση από Αθήνα.

Βυτίνα – Αρχαία Ολυμπία

Από την Αθήνα η διαδρομή μπορεί να γίνει ακόμα και ημερήσια, παρά τα 265 χιλιόμετρα της απόστασης. Διότι μέχρι τον κόμβο της Νεστάνης, όπου θα στρίψετε δεξιά για Βυτίνα, κινείστε για 150 χιλιόμετρα σε Εθνική Οδό. Φυσικά, κανένα ενδιαφέρον έως εκεί, μετά όμως αρχίζουν εξαιρετικές διαδρομές, παρεμβάλλονται τα υπέροχα χωριά Λεβίδι, Βυτίνα, Λαγκάδια και οι ποταμοί Ερύμανθος και Λάδωνας, για να καταλήξετε, φυσικά, στην Ολυμπία που δεν χρειάζεται συστάσεις.

Σπάρτη – Καλαμάτα (Ανάβαση Ταΰγετου)

Υπέροχα τοπία σε ένα δύσκολο και απαιτητικό δρόμο, που όμως πλέον δεν έχει παρά ελάχιστη κίνηση. Αν σας πιάνει ίλιγγος στους γκρεμούς, μην την επιχειρήσετε. Εύκολη η πρόσβαση από την Αθήνα έως τη Σπάρτη πλέον, εξαιρετική πόλη η Καλαμάτα ως προορισμός, θα σας αποζημιώσει όπως και η ανάβαση του Ταΰγετου. Αν έχετε χρόνο, κάντε μια περιήγηση και στην υπέροχη βυζαντινή πόλη του Μυστρά, πάνω από τη Σπάρτη. Μην επιχειρήσετε το πέρασμα το χειμώνα. Η απόσταση Αθήνα – Καλαμάτα μέσω αυτής της διαδρομής είναι 270 χιλιόμετρα.

Ναύπακτος – Γαλαξίδι

Όσο αδιάφορη και επικίνδυνη για οδήγηση –ακόμα- είναι η απέναντι πλευρά του κορινθιακού, Κόρινθος – Πάτρα, τόσο όμορφη, χωρίς κίνηση και με ενδιαφέρουσα χάραξη είναι αυτή που ξεκινάει από τη Ναύπακτο και καταλήγει στο Γαλαξίδι ή αντίστροφα αν θέλετε. Παρότι γεωγραφικά κοντά στην Αθήνα, τα χιλιόμετρα είναι αρκετά, περίπου 280 για Ναύπακτο μέσω Λειβαδιάς, Διστόμου και Ιτέας. Αυτό, γιατί προτείνουμε την πρόσβαση μέσω Ε.Ο. Αθήνας – Λαμίας και όχι μέσω Πάτρας, καθώς κινδυνεύετε λιγότερο και η διαδρομή έχει ενδιάμεσα πολλά ενδιαφέροντα κομμάτια για οδήγηση.

Παλαιόκαστρο – Αρναία (ανάβαση Χολομώντα)

Αρκετά κοντά στη Θεσσαλονίκη, περίπου 100 χιλιόμετρα, η διαδρομή αυτή που ξεκινά με κατεύθυνση προς Πολύγυρο ανεβαίνει το βουνό Χολομώντας και έχει εκπληκτικά σημεία φυσικής ομορφιάς και υπέροχα κομμάτια ασφάλτου. Από την Ε.Ο. Θεσσαλονίκης – Πολύγυρου βγαίνετε αριστερά προς Παλιόκαστρο και από εκεί ακολουθείτε τον επαρχιακό δρόμο προς Αρναία. Το δάσος είναι μαγευτικό, όπως και το υπέροχο χωριό Ταξιάρχης στο οποίο αξίζει τον κόπο, προς το μέσον της διαδρομής, να κάνετε μια μικρή παράκαμψη για καφέ ή φαγητό.

Ελασσόνα – Δεσκάτη – Γρεβενά

Μια άγνωστη εν πολλοίς διαδρομή στην κεντρική Ελλάδα που εξυπηρετεί κυρίως τον ντόπιο πληθυσμό. Μεγάλο της πλεονέκτημα η πολύ καλή άσφαλτος μετά το χωριό Κρανιά, η ορατότητα στις στροφές και η ελάχιστη κίνηση. Μπορεί να περάσουν πολλά λεπτά της ώρας, χωρίς να διασταυρωθείς με άλλο όχημα. Σε κάποια σημεία της δε, η θέα προς τον Όλυμπο είναι επιβλητική. Στη ευρύτερη περιοχή έχετε πολλές επιλογές για επισκέψεις και υπέροχες διαδρομές, όπως στην Καλαμπάκα, ωστόσο είναι μακριά τόσο από Αθήνα, όσο και από Θεσσαλονίκη, γι’ αυτό χρειάζεται άνεση χρόνου.