Χάμιλτον: «Νιώθω τυχερός και ευγνώμων» (vid)

Μία άκρως ενδιαφέρουσα αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε ο Λιούις Χάμιλτον στην εκπομπή «Grand Prix» του ΟΤΕ TV, η οποία μεταδόθηκε από το ΟTE SPORT 7HD την Κυριακή (3/4). Ο Βρετανός δήλωσε τυχερός και ευγνώμων για τα όσα έχει πετύχει την τελευταία διετία, ενώ αναφέρθηκε στην προσωπική του ζωή, καθώς και στη δική του μουσική.

Ακόμη, μίλησε για τις χειμερινές δοκιμές εξέλιξης, το Νο44, το οποίο δεν αποχωρίζεται, καθώς και την απόφασή του να αφήσει μία πιθανή καριέρα στο ποδόσφαιρο για... χάρη των αγώνων ταχύτητας, ενώ αποκάλυψε και τα σχέδιά του, όσον αφορά το να κάνει οικογένεια στο μέλλον.

Αναλυτικά, τα όσα είπε:

Για την τελευταία διετία: «Νιώθω πολύ τυχερός, ευγνώμων για όλη τη σκληρή δουλειά που έκανα και τη στήριξη που είχα από την οικογένεια και τους φαν μου. Είχα μια εκπληκτική καριέρα την τελευταία διετία. Αυτά τα χρόνια ήταν τα καλύτερα της ζωής μου. Δεν θα μπορούσα να νιώθω καλύτερα».

Για το ότι στις δοκιμές η Mercedes έδειξε να έχει και φέτος το πιο γρήγορο μονοθέσιο: «Αυτό είναι κάτι που δεν ξέρουμε ακόμα αν ισχύει. Είναι πιθανό. Το μονοθέσιο δείχνει πολύ ισχυρό, αλλά είναι εκπληκτικό το πόσο έχουμε δουλέψει γι' αυτό. Κάναμε πάρα πολλούς γύρους δοκιμών, βάλαμε πολλά νέα τμήματα ενόψει της εκκίνησης της νέας σεζόν».

Για την επιμονή στο Νο44, αντί του Νο1 που δικαιωματικά του ανήκει: «Στη Formula1 οι αριθμοί συνήθως δίνονταν στις ομάδες ως εξής: μια ομάδα έπαιρνε το 1 και το 2, η άλλη το 3 και το 4 και ούτω καθ' εξής. Ήταν κομματάκι ασήμαντο το τι αριθμό είχες τότε. Μετά, άλλαξαν τον κανονισμό και μας είπαν πως μπορούσαμε να επιλέξουμε έναν αριθμό, που σήμαινε κάτι για εμάς. Το 44 είναι αυτός με τον οποίον ξεκίνησα, παρέα με τον πατέρα μου, αυτή τη διαδρομή το 1992.

Με αυτόν τον αριθμό έγινα για πρώτη φορά πρωταθλητής στην Μεγάλη Βρετανία. Στο παρελθόν υπήρχαν πολλοί πιλότοι που είχαν το 1. Είναι ωραίο να είσαι ο Νο1 οδηγός, αλλά δεν πρέπει απαραίτητα να έχεις το 1 για να το δείχνεις. Για εμένα, το 44 σημαίνει πολλά περισσότερα από ό,τι το 1. Κρατώντας δε το 44 δεν σημαίνει ότι δεν είμαι το Νο1. Και μου αρέσει η επιλογή που έχω, να μην είμαι υποχρεωμένος να το χρησιμοποιώ!».

Για την οικογένειά του και το γεγονός ότι δεν ασχολείτο με τους αγώνες, αλλά τείνει να γίνει μια από αυτές τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι και ο αδελφός του είναι οδηγός αγώνων και αν του ζητά συμβουλές: «Ο πατέρας μου, εγώ και ο αδελφός μου είμαστε πολύ ξεροκέφαλοι και ό,τι κάνουμε, θέλουμε να το κάνουμε μόνοι μας. Ο αδελφός μου με παρακολουθεί, αυτό είναι κάτι που κάνει εδώ και αρκετά χρόνια.

Έχω την αίσθηση πως όταν ήταν μικρότερος μάθαινε κάποια πράγματα από εμένα, αλλά τώρα θέλει να μαθαίνει μόνος του, από τις δικές του εμπειρίες και είναι κάτι που σέβομαι απόλυτα. Φυσικά, ξέρει πως είμαι πάντα εκεί να τον βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορώ. Το καλύτερο που μπορώ να κάνω είναι να είμαι εκεί για όποια στιγμή με χρειαστεί».

Για το ότι μένει μόνος στο σπίτι του: «Έχω δύο σκύλους: τον Ρόσκο και την Κόκο. Είναι εδώ μαζί μου και απαιτούν σκληρή δουλειά. Είναι σαν να έχεις παιδιά. Πρέπει να τα πηγαίνω βόλτα κάθε μέρα, κάθε πρωί και κάθε απόγευμα. Αυτού του τύπου οι σκύλοι, τα μπουλντόγκ θέλουν ειδική φροντίδα. Πρέπει να μαζεύω τις ακαθαρσίες τους, να τα ταΐζω. Είναι σαν να έχεις παιδιά και τα αγαπώ, σαν να είναι παιδιά μου».

Για τις ημέρες που επιστρέφει εξοντωμένος σπίτι και δεν έχει δύναμη να τρέξει μαζί τους, χρησιμοποιεί ένα Segway!: «Κάνει τη δουλειά μου πολύ πιο εύκολη (γελάει). Δεν ασκούμαι εγώ, αλλά την ίδια ώρα ασκούνται εκείνα».

Για το αν σκέφτεται να αποκτήσει μια σύζυγο ή... περισσότερα παιδιά στο εγγύς μέλλον: «Nope (γελάει)! Ειλικρινά, όχι. Η οικογένεια είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα για εμένα. Είμαι πολύ κοντά στην οικογένεια μου, αλλά είμαι 31, είμαι στο απόγειο της καριέρας μου και είμαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτή.

Δεν έχω γνωρίσει και κάποια, με την οποία να θέλω να κάνω οικογένεια, οπότε δεν έχω κάποιο σχετικό σχέδιο. Πιστεύω, ωστόσο, πως ο Θεός έχει ένα πλάνο για εμένα και θα αποκτήσω οικογένεια, όταν είναι να αποκτήσω οικογένεια».

Για την ευκαιρία, όποτε του παρουσιάζεται, να παίξει ποδόσφαιρο, αφού έχει πει ότι αν δεν ήταν πιλότος της Formula1 θα έκανε καριέρα ως ποδοσφαιριστής, ενώ είναι φίλαθλος της Άρσεναλ: «Απ' όταν ήμουν 5 χρόνων. Είμαι βέβαια και μεγάλος φαν της Μπαρτσελόνα. Η ''Μπάρσα'' είναι από τις αγαπημένες μου ομάδες εδώ και πολλά χρόνια. Μεγάλωσα παίζοντας ποδόσφαιρο και όταν ήμουν μικρός, άνηκα σε ομάδα για πολλά χρόνια.

Σταμάτησα στα 16 γιατί είχε αρχίσει να γίνεται πιο επιθετικό σπορ και δεν ήθελα να ρισκάρω κάποιον τραυματισμό, είχα τους αγώνες ταχύτητας. Θυμάμαι είχα δει ένα φίλο μου να παθαίνει κάταγμα στον αστράγαλο και τότε ήταν που σκέφτηκα ότι θέλω να τρέχω στην πίστα περισσότερο απ' όσο θέλω να παίζω ποδόσφαιρο. Είναι, ωστόσο, ένα άθλημα που είναι ακόμα στη ζωή μου. Παρακολουθώ παιχνίδια και φέτος θα προσπαθήσω να πάω σε περισσότερα».

Για τη μουσική, τις δικές του παραγωγές και αν έπρεπε να επιλέξει ένα τραγούδι για να περιγράψει τη ζωή του: «Προσπαθώ να σκεφτώ. Δεν είναι ένα συγκεκριμένο τραγούδι. Ένα από τα τραγούδια, με τα οποία θα μπορούσα να νιώσω ότι συνδέομαι, είναι του Μπομπ Μάρλεϊ. Το Buffalo Soldier. Ή το Could you be loved. Ίσως και το Is this love. Δεν ξέρω. Δεν μπορώ να σου πω. Είναι τόσες πολλές οι μουσικές και τα υπέροχα τραγούδια που θα μπορούσαν να περιγράψουν τη ζωή μου».

Για το τι αυτοκίνητα έχει στην ιδιοκτησία του: «Kυρίως supercars, κάποια vintage, ένα Smart, μοτοσικλέτες. Έχω αρκετές γιατί τις λατρεύω. Για την ακρίβεια, ήθελα να οδηγήσω εκτός δρόμου μοτοσικλέτες πριν ξεκινήσω να οδηγώ καρτ, αλλά ο μπαμπάς μου επέμενε πως ήταν πολύ επικίνδυνο και έτσι μου αγόρασε καρτ.

Η συλλογή αυξάνεται. Η αγάπη μου για τα αυτοκίνητα δρόμου είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Πάντα αναζητώ νέα αυτοκίνητα. Πάντα αναζητώ vintage αυτοκίνητα. Τα περισσότερα αυτοκίνητα που έχω είναι περισσότερο επενδύσεις. Σαν τα σπίτια, αλλά πιο ιδιαίτερη μορφή τέχνης. Είναι κομμάτια τέχνης που δεν θα δημιουργηθούν ξανά ποτέ».

Για τον λόγο που δεν του αρέσει η λέξη «φιλανθρωπία»: «Η φιλανθρωπία είναι κάτι που σκέφτομαι διαρκώς κάθε μέρα. Δεν μου αρέσει η λέξη ''φιλανθρωπία''. Προτιμώ το ''βοηθάω'' ή το ''επιστρέφω κάτι απ' όσα έχω αποκτήσει'' γιατί είμαι αρκετά τυχερός στη ζωή μου που βρίσκομαι στη θέση που είμαι. Που είμαι σε θέση να βοηθάω άλλους και αυτό για εμένα είναι το υπέρτατο νόημα της ζωής.

Δεν είμαστε εδώ μόνο για να παίρνουμε, να παίρνουμε, να παίρνουμε. Πρέπει και να δίνουμε. Λατρεύω τα παιδιά, είναι το μέλλον και με αυτά θέλω να ασχολούμαι. Έχω πάει στις Φιλιππίνες, στην Ινδία, φέτος θα πάω στην Ουγκάντα και σε άλλα μέρη για να τραβήξω εκεί την προσοχή του κόσμου, αλλά και για να λερώσω τα χέρια μου, να βοηθήσω. Είμαι ικανός. Μπορώ να κάνω πολλά και θέλω να εμπλέξω και άλλους».