Forza Ferrari!

Τελεία και παύλα. Με όλο τον σεβασμό προς τον Φερνάντο Αλόνσο που πάλευε πέντε χρόνια με… σφεντόνες, η Φεράρι θέλει τον Γερμανό της!

Χρόνια πίσω γυρίσαμε με το γκραν πρι της Μαλαισίας. Ιστορικό κατά τη γνώμη μας, γιατί στο μυαλό μας ήρθαν σκέψεις και εικόνες από την πρώτη φορά που ο τεράστιος Μίκαελ Σουμάχερ οδηγούσε τα κόκκινα βέλη στο πρωτάθλημα. Τώρα ήρθες ένας άλλος Γερμανός (που προς τιμήν του, ουκ ολίγες φορές έχει δηλώσει, ότι όταν ήταν μικρό παιδί σκαρφάλωνε στους τοίχους του Μαρανέλο για να δει τον Σούμι), να οδηγήσει την πιο ιστορική ομάδα σε μια νίκη, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά.

Μπορεί από τα δοκιμαστικά να βγήκε η λέξη νίκη από τα χείλη, του καθ’ ύλην αρμόδιου, του Σεμπάστιαν Φέτελ, αλλά οι περισσότεροι πιστεύαμε ότι αυτό μπορούσε να συμβεί μόνο με βροχή. Ο Φέτελ όμως ήξερε τι έλεγε και εμείς οι φίλοι της Φεράρι, ζήσαμε ξανά μεγάλες στιγμές. Είδαμε τον Γερμανό να… καταπίνει τις σχεδόν ανίκητες Μερσέντες, είδαμε τον Γερμανό να ρίχνει γύρω στις Ρεντ Μπουλ και τον ακούσαμε να φωνάζει στο τέλος «Forza Ferrari».

Να πανηγυρίζει σαν μικρό παιδί, λες και όχι μόνο δεν είχε κατακτήσει τίτλους, αλλά ούτε νίκη! Στον Φέτελ φυσικά και πέφτουν πάνω τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε εκτός της συγκλονιστική προσπάθεια και την 4η θέση του Κίμι Ραϊκόνεν. Με τον Φιλανδό, να δείχνει και πάλι την αξία του, έστω και αν η ατυχία δεν λέει να τον εγκαταλείψει.

Τα καταστροφικά χρόνια της Φεράρι, φαίνεται να ανήκουν στο παρελθόν και μαζί η μονοτονία του αθλήματος. Μετά την κυριαρχία των Ρεντ Μπουλ, ήρθαν οι Μερσέντες. Ομάδες που έτρεχαν μόνες τους. Το ενδιαφέρον είχε ατονήσει, αφού σχεδόν όλοι ήξεραν τους νικητές πριν τις δοκιμές. Κι μπορεί εμείς οι… κολλημένοι να βλέπαμε όλους τους αγώνες, αλλά δυστυχώς αυτό που παρακολουθούσαμε δεν ήταν F1.

Τώρα κάτι φαίνεται να αλλάζει και μακάρι η Φεράρι να μπορέσει να κοντράρει την Μερσέντες μέχρι τέλους. Για την χαρά και των φίλων της Ιταλικής ομάδας, αλλά και του σπορ…