Χρόνια (μας) Πολλά Ρόσι

Ο Βαλεντίνο Ρόσι έχει γραφτεί ήδη με πλατινένια γράμματα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το γιατί, μπορεί ο καθένας να το βρει με ένα απλό γκουγκλάρισμα του ονόματός του, σε ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Δεν θα αναλωθούμε λοιπόν σε παράθεση πρωταθλημάτων, νικών και εμφανίσεων στο podium, με αφορμή τα γενέθλιά του. Ούτε θα ανατρέξουμε στις πιπεράτες στιγμές τις προσωπικής του ζωής.

Αντίθετα θα προσπαθήσουμε να φωτίσουμε κάτι, ίσως ακόμα πιο εντυπωσιακό: το γεγονός ότι θεωρείται η μεγαλύτερη «αξία» στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, παρότι έχει να κατακτήσει τίτλο από το 2009. Και γιατί οι νεότεροι «γίγαντες» των Moto GP, όταν συγκριθούν μαζί του σε λατρευτική αξία, γίνονται αυτομάτως «νάνοι».

Τόσο εντός, όσο και εκτός πίστας, είναι εμφανές στις κινήσεις, στα μάτια και στα σπαστά αγγλικά των επίσημων δηλώσεών του Ρόσι, ότι πωρώνεται με αυτό που κάνει.

Ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν κάνει πίσω. Ακόμα και αν μια δεύτερη θέση του αρκεί για να πετύχει το στόχο του, η νίκη είναι η μόνη επιλογή του.

Μάχεται μέχρι εσχάτων. Δεν είχε πάντα τις καλύτερες μοτοσικλέτες, όμως ήθελε πάντα τη νίκη. Και αυτό είναι κάτι που «γράφει» ακόμα και στην οθόνη της τηλεόρασης.

Ατρόμητος. Κυριολεκτικά. Δεν διστάζει να πλησιάζει τους αντιπάλους του τόσο, που ένα και μόνο φύσημα θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφή. Αυτές είναι όμως οι στιγμές που επιβάλλεται ψυχολογικά και δείχνει ποιος είναι ο κυρίαρχος της μάχης.

Βρίσκεται ήδη 21 χρόνια στις πίστες. Από το 1996, σε ηλικία 14 ετών, που ξεκίνησε με την Aprilia. Κι’ όμως πέρυσι, στα 37 του χρόνια, τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα.

Μετά από 9 πρωταθλήματα, αναρίθμητες pole, αστείρευτα βάθρα, έχει ακόμα κίνητρο. Και όχι μόνο αυτό. Μαθαίνει ακόμα να οδηγεί. Ναι, μάλιστα. Με το στιλ των νεότερων και ειδικά του Μάρκεζ, που σε «αγωνιστικά χρόνια» τους χωρίζει μια αιωνιότητα.

Η τεράστια αγάπη του κοινού και το αστείρευτο πάθος του Ρόσι, είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Το ένα τροφοδοτεί το άλλο. Αυτό δεν έχει αντίστοιχο στον κόσμο των αγώνων. Ο οδηγός που έχει να πάρει τίτλο από το 2009, είναι ο πιο δημοφιλής του πρωταθλήματος με τεράστια απόσταση από τον δεύτερο. Ο κόσμος λοιπόν δεν αγαπά το Ρόσι μόνο για τις εκπληκτικές του επιδόσεις. Τον λατρεύει γιατί ο ίδιος λατρεύει αυτό που κάνει.

Ο «Γιατρός» είναι κορυφαίος αλλά όχι απρόσιτος. Όλα αυτά τα σκετσάκια στην πίστα, η ελευθεροστομία του, η κλίση του στο ωραίο φύλο και στην καλή ζωή, τον κατέστησαν στη συνείδηση του κοινού ως "φιλαράκι", "κολλητό", την ψυχή της αντροπαρέας. Είναι ένας άνθρωπος με πάθη, όχι αθλητής – ρομπότ. Μπορείς να ταυτιστείς μαζί του.

Ο Ρόσι είναι μια μορφή υπέρ-ήρωα. Πραγματικά. Αποδεικνύει ότι το ψυχικό απόθεμα, το ακατανίκητο πνεύμα και η εσωτερική παρόρμηση μπορούν να υπερνικήσουν κατά κράτος τη βιολογική ρώμη της νεότητας, που σε τέτοια αθλήματα αποτελεί αξεπέραστο όριο. Για τους άλλους…

Με την ευκαιρία λοιπόν των 38^ων γενεθλίων του, που βρίσκουν τον εκπληκτικό Ιταλό αναβάτη στην Αυστραλία για δοκιμές, παραθέτουμε στη συνέχεια το πιο πρόσφατο ντοκιμαντέρ με θέμα τη ζωή και τις επιδόσεις του, με τίτλο «The Greatest of All Time». Σε πέντε συνέχειες, αποκαλύπτει όλες τις πτυχές του, όχι μόνο όπως τις παρουσιάζει ο ίδιος, αλλά κυρίως οι πιο κοντινοί του άνθρωποι.