Η χώρα που γέννησε (και) τον εμφύλιο

Από το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής παρακολουθώ πολλά και διάφορα θέματα και ζητήματα. Στα κανάλια, στο ίντερνετ, στους δρόμους, στους επαγγελματικούς χώρους, στα καφέ, στα φαστ φουντ, στα εστιατόρια, στις τράπεζες, στην καθημερινότητά μας.

Υπήρξαν πολλές φορές που με αφορμή μία τοποθέτηση, μία ξεκάθαρη...προπαγάνδα, μία κυβίστηση, μία ανακοίνωση, μία αποδοκιμασία, ένα “μπινελίκι”, ένα διάγγελμα, μία δήλωση ενός εκ των πολιτικών που κυβερνούν μεταπολιτευτικά αυτή την χώρα, στάθηκα μπροστά από το πληκτρολόγιο.

Έψαξα να βρω...έξυπνες ατάκες με το ΝΑΙ, και άλλες τόσες με το ΟΧΙ. Σχεδόν πάντα, μπροστά μου έβλεπα εικόνες που έχουν να κάνουν με τον ΑΡΗ. Λόγια του Τσίπρα και του Σαμαρά με οδηγούσαν συνεχώς σε σκέψεις-βιώματα από τον μεγαλύτερο σύλλογο της Μακεδονίας.

Μα φυσικά θα σημειώσει κάποιος. Το ποδόσφαιρο είναι για όλους μας, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή μας. Ένα από τα πιο σημαντικά όμως... ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ. Ο αθλητισμός είναι προέκταση ή κομμάτι αν προτιμάτε της κοινωνίας μας. Ότι βιώνουμε καθημερινά στην Ελλάδα, αντίστοιχα λειτουργούν και το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τα στάδιά μας, οι ομοσπονδίες, οι ομάδες, οι οπαδοί, οι φίλαθλοι. Εμείς, οι πολίτες της Ελλάδας.

“Παίζουμε” με τους κανόνες του παιχνιδιού εντός συνόρων. Και όποτε...βγαίνουμε έξω προσαρμοζόμαστε στους κανόνες της Ευρώπης. Ο Έλληνας φίλαθλος-οπαδός λειτουργεί εντός συνόρων με βάση αυτά που του προσφέρουν. Απουσία θεάματος, κυριαρχία διαφθοράς, επιλεκτική τιμωρία ή αντίστοιχα ατιμωρησία, διαιτησία για γέλια και κατευθυνόμενη 9 στις 10 περιπτώσεις, ομοσπονδία ελεγχόμενη από τον εκάστοτε ισχυρό, γήπεδα της πλάκας, υποδομές γηπεδικές τριτοκοσμικές με ελάχιστες εξαιρέσεις, να πανηγυρίζουν οι σεκιούριτι μαζί με τους οπαδούς τα γκολ και να ρίχνουν και καμία κλωτσιά στους αντιπάλους, η αστυνομία (!!!) να αποφασίζει για το αν μπορώ εγώ με 2-3 φίλους να μπούμε σε ένα αυτοκίνητο και να πάμε να δούμε τον ΑΡΗ στον Βόλο ή την Αθήνα.

Το φυσιολογικό είναι στην Ελλάδα να μην μπορεί κάποιος να καθίσει σε συγκεκριμένη θέση όπως αναγράφεται στο εισιτήριο του, να απαγορεύεται ο κάτοχος διαρκείας πλην των επίσημων να...απαιτήσει να σηκωθεί ο κάθε τυχαίος, το κάπνισμα να επιβάλλεται ενώ απαγορεύεται, να πηδάνε πάνω από τα τουρνικέ ή να μπαίνουν δυο δυο αγκαλιά με ένα εισιτήριο, οι μπράβοι να κυκλοφορούν στα αποδυτήρια, να εφαρμόζεται ο νόμος του “Ξέρεις τι έχω κάνει εγώ για τον ΑΡΗ”, όταν ο τζαμπατζής θέλει και στο γήπεδο να μπει, αλλά και στα VIP να κατσικωθεί.

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΘΕΜΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. Ότι γίνεται στην ελληνική κοινωνία καθημερινά γίνεται και στον ελληνικό αθλητισμό. Όπως στην Ελληνική ιστορία ως έθνος γράψαμε παγκοσμίως χρυσές σελίδες, έτσι και στον ελληνικό αθλητισμό. Δεν αλλάξαμε όμως σε τίποτα τον τρόπο που λειτουργούμε εντός των συνόρων. Και συμπίπτει να τα αναφέρω σήμερα- δεν είχα καμία πρόθεση- στην επέτειο της κατάκτησης του EURO πριν 11 χρόνια.

Που κολλάει ο ΑΡΗΣ; Μα ο ΑΡΗΣ είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα για το τι συμβαίνει και πιθανότατα τι θα συμβεί στην Ελλάδα σήμερα και τα επόμενα χρόνια. Τους ακούω όλους ανεξαιρέτως να μιλάνε για δημοκρατία και όλους ανεξαιρέτως να φέρονται φασιστικά. Δεν χρειάζεται να αναλύσω αν αυτό έγινε και στον ΑΡΗ. Όσο και να μην το παραδέχονται κάποιοι ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ. Και πρώτος το λέω εγώ για τον εαυτό μου. Όχι φυσικά στο μέγεθος στοχοποίησης που με προπαγανδιστικό τρόπο προσπάθησαν να περάσουν όσοι είχαν διαφορετική άποψη. ΕΓΙΝΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά και πρέπει για να σηκωθεί εκ νέου στα πόδια του ο σύλλογος να υπάρξει τεράστια προσπάθεια. Ο ΑΡΗΣ όμως έδωσε το δικαίωμα και το έδωσε όταν όλοι επικαλούνταν την δημοκρατία της Λέσχης και των αποφάσεων του λαού για να επιβάλλουν τις θέσεις και τις απόψεις του...εμφυλίου.

Ο ΑΡΗΣ πέρα από πράξεις, επιλογές, θέσεις, ενέργειες των παραγόντων του ολα αυτά τα χρόνια, ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΝΙΚΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ!

Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία λένε ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ. Όλοι κρατάνε ελληνικές σημαίες στα χέρια τους. Με τον σταυρό και τα γαλανόλευκα χρώματα. ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ, αλλά οι 9 στους 10 για να μην τους τσουβαλιάσω όλους, ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΧΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΒΑΝΤΖΑ ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΟΡΩΝ.

Στην Ελλάδα γεννήθηκε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, αλλά γεννήθηκε και ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ. Η πλούσια ελληνική γλώσσα είναι αυτή που δημιούργησε μία λέξη που ενώνει το “εν” με την “φυλή”, αλλά την ίδια στιγμή διχάζει ως έννοια με τον πλέον απόλυτο και φυσικά ανόητο τρόπο με το “εν” μέσα στην... φυλή να δημιουργεί ότι πιο απεχθές.

Στον ΑΡΗ πάθαμε και είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι δεν μάθαμε. Μα φυσικά. Είμαστε Έλληνες! Άνθρωπος δίκαιος και δημοκράτης που λέει και ο... Notis, αλλά με ηγέτες προδότες!

Με ηγέτες που για να...νικήσουν σκότωσαν και οδήγησαν αδέρφια να σκοτώνονται μεταξύ τους. Έλληνες, από τότε που κυριαρχούσαν στον κόσμο και έδωσαν το όνομά της στην Ευρώπη. Αθηναίοι, Σπαρτιάτες σε πολέμους μεταξύ τους και στο πλευρό... τον Περσών. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που...έβγαλε ένα “ρουφιάνο” τόσο γνωστό όσο και ο Ιούδας! ΕΦΙΑΛΤΗΣ! Η Βυζαντινή αυτοκρατορία έπεσε από την Κερκόπορτα. Μείναμε 400 τόσα χρόνια σκλαβωμένοι γιατί ο ένας “έδινε¨τον άλλο στους... Πασάδες.

Φτάσαμε στο σημείο να φυλακίζουμε τον Κολοκοτρώνη (που βέβαια νωρίτερα άλλαξε στρατόπεδο για να διοριστεί ο γιος του Πάνος φρούραχος στο Ναύπλιο!) και να παραδίδουμε την χώρα μόλις... ελευθερώθηκε σε Άγγλους, Γάλλους, Γερμανούς, Ρώσους και Αυστριακούς γαλαζοαίματους. Όσοι δεν το ξέρετε και προφανως είστε πολλοί, η Ελλάδα εμφύλιο είχε και την διετία 1823-25 πριν από αυτόν του 1946-1949. Κοτσαμπάσηδες, Υδραίοι, Φιλικοί και Μωραίτες. Έλληνες!

Ακόμα και τα κόμματα μας ήταν το αγγλικό, το γαλλικό, το ρώσικο και δεν ξέρω εγώ ποιο άλλο. Μετά είχαμε τον Βασιλιά και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ που προκλήθηκε και πάλι από τον...εμφύλιο εντός συνόρων. Μέχρι και δυο κυβερνήσεις είχαμε!!! Πρόσφυγες, μετανάστες!

Συνήθως στις μεγάλες δυστυχίες καταφέρνουμε και βρίσκουμε άκρη. Έτσι ορθώσαμε ανάστημα, έτσι γιγαντώθηκε ο ελληνικός λαός απέναντι στις μπότες των κατακτητών, αλλά την ίδια στιγμή ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ ΗΞΕΡΑΝ με ποιον τρόπο θα μας ελέγξουν. ΕΜΦΥΛΙΟΣ! Αλλάξαμε το...concept. Πλέον είχαμε αριστερούς και δεξιούς. Κάπου στην πορεία ήρθαν και οι κεντρώοι! Όλοι όμως με...χορηγούς. Αμερικάνους, Ρώσους, Άγγλους και λίγο από τους υπόλοιπους!Όλοι τους νοιάζονται για την Ελλάδα. Όλοι τους όμως έχουν τα εντός συνόρων...πιόνια. Και για μένα ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟΝΙΑ. Μπορεί κάποιοι να μην το ξέρουν. Αλλά είναι!

Δεν βάλαμε μυαλό ούτε με την ΧΟΥΝΤΑ. Με την αιματοβαμμένη Κύπρο (που φυσικά λες και μας ανταποδίδει σε...Eurogroup αυτές τις μέρες ότι δεινά τις δημιούργησαν...Έλληνες εκείνα τα χρόνια, αν και μάλλον δεν έχει άλλη επιλογή). Με την κατάλυση της Δημοκρατίας. Κάθε άλλο. Εκτός των χουντικών, υπήρξαν και αυτοί που... εξαργύρωσαν τους αγώνες τους. Μπλε, πράσινοι, κόκκινοι αγώνες. Μπλε, πράσινοι, κόκκινοι. Αγώνας ΟΜΩΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΧΡΩΜΑΤΑ. Τους δικούς τους ανθρώπους, το δικό τους βόλεμα.

Έχω πάρει την απόφασή μου για το αύριο. Θα ψηφίσω ότι θεωρώ καλύτερο για την οικογένειά μου και κατ' επέκταση για την πατρίδα μου. Ότι όμως και να γίνει αν ο “αδερφός” μου ψηφίσει το αντίθετο θα είμαι δίπλα του. Και ελπίζω να κάνει και αυτός το ίδιο. Ξέρω ότι πολλοί δεν θα το κάνουν. Μάλιστα πιστεύω ότι θα είναι πολλοί περισσότεροι, όταν οι φανατικοί του ΝΑΙ και οι φανατικοί του ΟΧΙ, την στιγμή που σκοτώνονται, πλακώνονται, βρίζονται και ξευτιλίζονται, υπό την ανοχή και την παρότρυνση μάλιστα των ψευτών ηγετών τους, που προτρέπουν για ενότητα.

Θα μπορούσα να σημειώσω άλλες τόσες λέξεις αναφορικά στο τι θα ήθελα να πω ΝΑΙ ή ΟΧΙ αντίστοιχα. Είμαι σίγουρος ότι οι...φανατικοί θα βρουν από κάπου να πιαστούν, οπότε το αποφεύγω. Σίγουρα όμως θέλω το πρωί της Δευτέρας- αν και είναι ουτοπικό- να νιώσω ότι θα ακούσω ένα ΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ. Ως τότε οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου στο “Μάνα μου Ελλάς” ίσως μας αποτρέψουν όλους μας από τη μάχη μέσα στην πιο περίεργη ράτσα που γεννήθηκε στην υφήλιο. https://www.youtube.com/watch?v=XthReWiSGXE

ΥΓ1 Χρωστάω τοποθέτηση για το μπάσκετ (και τον Βεζένκοφ) και φυσικά τους φίλους μου στην ΕΠΟ. Μέσα στην βδομάδα έχουν και συμβούλιο, μη νομίζουν ότι θα μπορέσουν να παρανομήσουν...