Herbert Kilpin: The lord of Milan

«Θα είμαστε μια ομάδα διαβόλων. Τα χρώματά μας θα είναι το κόκκινο, σαν τη φωτιά, και το μαύρο, σαν τον φόβο των αντιπάλων». Αν έχει τύχει ποτέ να δεις στο San Siro τεράστια πανό ή σημαίες με το πρόσωπο ενός τύπου με μουστάκι, αυτός είναι ο Ερμπερτ Κίλπιν, ο άνθρωπος που ίδρυσε το 1899 την Μίλαν η οποία διατήρησε την αγγλική προφορά στο όνομά της τιμώντας τις αγγλικές ρίζες. Ο Κίλπιν μεγάλωσε στο Νότιγχαμ και θεωρείται από πολλούς «ο πατέρας του ιταλικού ποδοσφαίρου». Και στο ποδόσφαιρο χάρισε τους Rossoneri, των οποίων εκτός από ιδρυτής ήταν παίκτης, προπονητής και πρόεδρος. Σήμερα συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη μέρα που έφυγε από τα ζωή σε ηλικία 46 ετών και πάμε να ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία που έφερε το ποδόσφαιρο στην γειτονική χώρα και που έδωσε ζωή σε ένα από τα top clubs στον κόσμο. «Χάρη σε αυτόν είμαστε ακόμα εδώ» έγραψε στο site της η Μίλαν.

Ο Ερμπερτ ήταν το 9ο από τα 15 παιδιά που είχε ο Εντουαρντ με την Σάρα και όλοι μαζί έμεναν στο σπίτι της οδού Μάνσφιλντ, το οποίο βρισκόταν πάνω από το χασάπικο του πατέρα του. Από μικρός, όταν είχε ευκαιρία πήγαινε στο πάρκο που βρισκόταν πίσω από το σπίτι του μέχρι που άρχισε να παίζει πιο οργανωμένα. Οπως τα χρόνια περνούσαν, ο Ερμπερτ, άφησε το σχολείο για να πιάσει δουλειά σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και εκεί γνώρισε τον Εντοάρντο Μπόσιο. Ο Ιταλός έμπορος είχε δική του ομάδα στην πατρίδα και είχε παρακολουθήσει τον Κίλπιν να αγωνίζεται στις ερασιτεχνικές ομάδες Notts Olympic και St Andrew’s.

Η γνωριμία είχε σαν αποτέλεσμα ο Κίπλιν να δεχθεί την πρόταση του Μπόσιο για να δουλέψει στο εργοστάσιο μεταξιού που είχε στο Τορίνο. Σαν έπαθλο για το μεγάλο του ταξίδι από την Αγγλία στην Ιταλία, πήρε την ευκαιρία να βοηθήσε τον νέο του εργοδότη με την ποδοσφαιρική ομάδα που είχε το όνομα, Nobili, και που την είχε δημιουργήσει ο Μπόσιο με τους αριστοκράτες φίλους του. Πέρα από την κανονική, η δουλειά του Κίλπιν ήταν να επιβάλλει πειθαρχία στους ερασιτέχνες που δεν είχαν ιδέα από τεχνική ή τακτική.

Αφού πέρασε τα επόμενα έξι χρόνια της ζωής του στο Τορίνο, αποφάσισε να μετακομίσει στο Μιλάνο. Εξακολουθούσε αρχικά να παίζει στην ομάδα, όμως τα σερί ταξίδια τον κούρασαν και έτσι μια μέρα μαζί με φίλους ίδρυσαν σε ένα μπαρ το κλαμπ που είχε όνομα Milan Football and Cricket Club και που έδωσε το πρώτο παιχνίδι το 1900. Και ο Κίλπιν ήταν η ψυχή αυτού του νέου δημιουργήματος. Κάλεσε τον Βρετανό πρόξενο, Αλφρεντ Εντουαρντς, να γίνει πρόεδρος και έκανε capitano για την πρώτη χρονιά, έναν άλλο Αγγλο, τον Ντέιβιντ Αλισον, πριν πάρει ο ίδιος το περιβραχιόνιο. Οπως μαρτυρούν οι φωτογραφίες της εποχής και τα documentaries του σήμερα, συνήθιζε να πίνει ουίσκι και να καπνίζει πριν και μετά τους αγώνες και πολλές φορές κατά τη διάρκειά τους, όμως κατάφερε να παίξει μέχρι τα 43.

Στα επόμενα 7 χρόνια πήρε ο ίδιος το περιβραχιόνιο και σε αυτό το διάστημα η ομάδα κατέκτησε τους τρεις πρώτους της τίτλους. Οσον αφορά τη θέση του, ξεκίνησε σαν μέσος, στη συνέχεια πήγε στην άμυνα και έκανε φινάλε σαν επιθετικός βάζοντας 4 γκολ σε 6 αγώνες στην τελευταία του σεζόν. Εκλεισε την καριέρα του το 1907 μετά το τελευταίο πρωτάθλημα των Rossoneri. Ο Κίλπιν πέθανε στο Μιλάνο σε ηλικία μόλις 46 ετών και θάφτηκε στην πόλη, όμως το φως της δημοσιότητας δεν είδαν ποτέ πολλά πράγματα για το τελευταίο κομμάτι της ζωής του. Παντρεύτηκε Ιταλίδα, όμως δεν έκανε παιδιά και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο, όμως εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι η ζωή που έκανε ήταν μάλλον η αιτία…