Στρακόσια: «Είδωλο ο πατέρας, Θεός ο Μπουφόν»

«Δεν περίμενα να παίξω, αλλά πήγε καλά. Ο σύλλογος και ο προπονητής πιστεύουν σε μένα, το εκτίμησα και γι αυτό έμεινα στη Λάτσιο. Πριν το παιχνίδι μίλησα με την οικογένειά μου και ήταν πολύ χαρούμενοι. Ο πατέρας μου ήταν πιο αγχωμένος απ΄ ότι συνήθως...» τόνισε ο Θωμάς Στρακόσια, που έκανε ντεμπούτο στη Serie A. O 21χρονος ήταν καλός, άλλα η άμυνα του δεν τον βοήθησε να έχει την ιδανική πρεμιέρα. Αλλωστε, σε αυτή την έδρα η Λάτσιο δεν έχει κερδίσει από τον Σεπτέμβριο του … 1989! Οι Λατσιάλι πάντως έμειναν εντυπωσιασμένοι από την εικόνα του μικρού, μα περισσότερο περήφανος αισθάνεται ο άνθρωπος που έκανε τα πάντα γι αυτή το μεγάλο ταξίδι για τη Serie A, o πατέρας του, Φώτης Στρακόσια. Ο πρώην διεθνής γκολκίπερ και νυν προπονητής Νέων της Εθνικής Αλβανίας μιλά στο FourFourTwo του Gazzetta.gr για τις δυσκολίες του μικρού, της οικογένειες, τα εμπόδια, αλλά και τα όνειρα. Ποια ήταν αυτά που βοήθησαν τον 17χρονο τότε Θωμά να μείνει σε ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα του πλανήτη

Ο Μαρκέτι αισθάνθηκε ενοχλήσεις και μαθαίνει πως θα ξεκινήσει βασικός; Σας μίλησε;

«Ναι, μας πήρε τηλέφωνο και μας είπε πως θα ξεκινήσει βασικός. Ηταν πολύ χαρούμενος και μεις αγχωμένοι. Είδαμε το παιχνίδι λεπτό προς λεπτό και χαρήκαμε με την απόδοσή του. Υπήρχε όμως άγχος, αγωνία, αλλά ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι που έγινε αυτό το ντεμπούτο. Εδειξε πως είναι έτοιμος όταν του ζητηθεί να υπερασπιστεί την εστία της Λάτσιο».

Πως αισθανόταν ο ίδιος το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα;

«Ηταν η μεγάλη του αγάπη. Δεν σκέφτηκε ποτέ κάτι διαφορετικό να κάνει. Αν και αισθανόταν πίεση, έκανε τις θυσίες που έπρεπε για να συνεχίσει την καριέρα του και το όνειρο να μη σταματήσει. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις θυσίες του. Σχολείο, Κορωπί για προπόνηση, μελέτη, νωρίς για ύπνο, και την επόμενη μέρα πάλι από τα ίδια. Εχασε πράγματα μικρός, αλλά ήταν τόσο αφοσιωμένος στο στόχο του που δεν παραπονέθηκε ποτέ»

Περίπου στα 17 του χρόνια κάνει το μεγάλο ταξίδι για την Ιταλία. Ποιος ήταν ο δικός σας ρόλος σε αυτή τη μετακίνηση;

«Είχα καταλάβει πλέον ότι ήταν προσηλωμένος στο στόχο του 100%. Εκανα ταξίδια στην Ιταλία, γύρισε αρκετές ομάδες και είδα τον τρόπο προπόνησης που μου φάνηκε αρκετά ελκυστικός. Οι αμυντικοί και οι τερματοφύλακες έχουν μια προπόνηση ιδιαίτερη, πάντα. Οι Ιταλοί είναι εξαιρετικοί στο να βγάζουν αμυντικούς και γκολκίπερ».

Ποιες είναι οι διαφορές με τους γκολκίπερ άλλων χωρών;

«Οι Ιταλοί γκολκίπερ είναι πιο επιθετικοί, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν πρώτα τα χέρια σε αντίθεση με άλλους που χρησιμοποιούν το σώμα. Όλα χρειάζονται, αλλά οι Ιταλοί μπορούν να μάθουν πράγματα σε Γερμανούς και Αγγλους».

Τι τον βοήθησε να εγκλιματιστεί πιο εύκολα σε ένα διαφορετικό περιβάλλον;

«Η αφοσίωσή του, η θέληση, αλλά και το γεγονός πως στην Ελλάδα είχε φροντίσει να δουλέψει την τεχνική του. Ηταν αρκετά καλό εφόδιο»

Η αποχώρησή του από την Ελλάδα ήταν πιο δύσκολή για την οικογένεια που έμεινε πίσω ή για τον μικρό;

Πιστέψτε με και για τους δυο ήταν δύσκολο, λίγο περισσότερο για μας, αφού το δέσιμο είναι ισχυρό. Δεν ήταν δίπλα μας, άλλο να τον συμβουλεύεις από κοντά κι άλλο από το τηλέφωνο ή από το ίντερνετ. Δεν είχε τη ζεστασιά μας, αν και γω ήμουν λίγο πιο αυστηρός μαζί του. Αλλά κι γι αυτόν ήταν δύσκολο. Δεν ήθελε να μας λέει τα προβλήματα του, αν ήταν άρρωστος, αν ήταν στεναχωρημένος, ή αισθανόταν μοναξιά».

Πόσο τον βοήθησε το γεγονός πως έφυγε τόσο μικρός για μια ξένη χώρα;

«Εμαθε γρήγορα τη γλώσσα και η μοναξιά τον βοήθησε να δημιουργήσει τη δική του προσωπικότητα. Ωρίμασε πιο γρήγορα, έγινε πιο σκληρός και απαιτητικός με τον εαυτό του. Ζούσε μόνος και ξεπερνούσε χωρίς βοήθεια τις δυσκολίες. Τα πήγε περίφημα με τη Β’ Ομάδα της Λάτσιο όπου κατέκτησαν πρωτάθλημα και κύπελλο»

Σας είπε ποτέ πως θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα;

«Στεναχωρημένος ήταν, αλλά είχε έναν μοναδικό στόχο. Να πείσει την ομάδα του και να μείνει στην Ιταλία. ΄΄Πρέπει να πετύχω και θα το κάνω΄΄ μου έλεγε και προσπαθούσε σκληρά. Ειλικρινά η αφοσίωσή του ήταν κάτι που με γέμιζε και μένα με δύναμη»

Ποιο ήταν το πιο σκληρό μάθημα που πήρε στην Ιταλία;

«Η περσινή χρονιά στη Σαλερνιτάνα ήταν δύσκολη, είχε μόλις 13 συμμετοχές, αλλά κατάλαβε πως είναι το αληθινό ποδόσφαιρο. Τον πείσμωσε και στη φετινή προετοιμασία ήταν ακόμα πιο δυνατός»

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως βρέθηκε μια ανάσα από την επιστροφή του στην Ελλάδα, αλλά για λογαριασμό του Παναθηναϊκού.

«Ξέρω καλά πως δεν είναι έτσι. Ηθελε να παραμείνει στην Ιταλία και να παλέψει για το στόχο του, την καριέρα στη Serie A»

Μετά το ντεμπούτο της Τρίτης, ποιο είναι το επόμενο βήμα;

«Η καθιέρωση… Δε σημαίνει τίποτα πως έπαιξε βασικός, αλλά σημαίνει και πολλά που τον εμπιστεύθηκαν. Αν συνεχίσει να είναι προσγειωμένος πιστεύω πως θα πετύχει περισσότερα»

Ποιος είναι το είδωλό του και ποιος ο… ποδοσφαιρικός θεός του;

«Μου είχε εκμυστηρευθεί πως το είδωλό του είμαι εγώ και με έκανε να αισθανθώ τόσο υπερήφανος. Αλλά, ο Τζίτζι Μπουφόν είναι ο θεός του!!!»