Την πρώτη μέρα της περίφημης Διάσκεψης της Κοπεγχάγης (Δεκέμβριος του 2009) για την κλιματική αλλαγή, στο βήμα ανέβηκαν οι πρόεδροι από ορισμένα κρατίδια, την ύπαρξη των οποίων ελάχιστοι γνωρίζουν. Πρόκειται για νησιωτικά συμπλέγματα χαμένα κυρίως στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό. Ολοι τους μίλησαν για το μέλλον: αυτό που δεν θα έχουν τα παιδιά τους, μιας και τα νησάκια όπου κατοικούν εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε κάποιες δεκαετίες από σήμερα δεν θα υπάρχουν στον χάρτη. Ενας εξ αυτών ήταν και ο Απισάι Ιελεμία. Πρόκειται τον αρχηγό του κράτους του Τουβαλού, ο οποίος δακρυσμένος παρακάλεσε τους ηγέτες των ισχυρών κρατών να σώσουν την πατρίδα του.

Ο ίδιος είχε βρεθεί λίγους μήνες πριν από τη Διάσκεψη και στα γραφεία της ΦΙΦΑ στη Ζυρίχη. Εκεί βέβαια δεν έβαλε τα κλάματα, αλλά αξίωσε από την Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να δώσει στο Τουβαλού την ευκαιρία να ενταχθεί στους κόλπους της. «Θέλουμε να παίξουμε και εμείς ποδόσφαιρο, όπως και οι υπόλοιποι λαοί του κόσμου», ήταν η δήλωση του Ιελεμία, ο οποίος φύλαγε για το τέλος την σοκαριστική λεπτομέρεια που περιλάμβανε η αίτηση του: «Θα θέλαμε η ΦΙΦΑ να μην το σκεφτεί για πολύ καιρό, διότι εμείς δεν έχουμε άπλετο στη διάθεση μας. Το πολύ σε 40 χρόνια από σήμερα, η πατρίδα μας δεν θα υπάρχει»! Η αλήθεια είναι πως σύμφωνα με τις μελέτες για τις συνέπειες που θα έχει το λιώσιμο των πάγων στους δύο πόλους της γης, θα ανέβει κατά πολύ η στάθμη της θάλασσας και θα καλύψει τεράστιες παραλιακές εκτάσεις. Αυτό δηλαδή σημαίνει ότι οι κοραλλιογενείς ύφαλοι που αποτελούν το σύμπλεγμα, θα… πνιγούν.

Βέβαια το Τουβαλού που έχει κάνει τη σχετική αίτηση από το 1987, ακόμα και εάν πάρει το «πράσινο φως» από τη ΦΙΦΑ, θα χρειαστεί να καλύψει μεγάλη απόσταση έως ότου καταφέρει να δημιουργήσει μία ομάδα που θα μπορεί να σταθεί σε κάποιο σχετικά επιεικές αγωνιστικό επίπεδο. Στον έναν και μοναδικό αγώνα που έδωσε μέσα στο 2009 το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του, γνώρισε απίστευτα βαριά ήττα με 16-0. Και να πει κανείς πως αντίπαλος του ήταν κάποια καλή ομάδα, τα Νησιά Φίτζι ήταν! Γενικότερα πάντως στις 13 από τις 14 αναμετρήσεις που έχει δώσει η Εθνική Τουβαλού, γνώρισε την ήττα, ενώ σκόραρε μόλις τρεις φορές. Ωστόσο, τον Αύγουστο του 2011 διέλυσε με 4-0 την Αμερικανική Σαμόα και αυτή ήταν η πιο γιορτινή ημέρα του ποδοσφαίρου της χώρας.

Υπάρχει και Σούπερ Λίγκα!
Στο Τουβαλού δεν είναι το ποδόσφαιρο εκείνο που χαρακτηρίζεται ως εθνικό σπορ. Το ράγκμπι που παίζεται κυρίως από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και έπειτα είναι εκείνο που έχει δώσει στην χώρα ορισμένες εθνικές νίκες κόντρα σε άλλα νησιώτικα συμπλέγματα όπως η Μικρονησία και το Κιριμπάτι. Ωστόσο, σταδιακά το ποδόσφαιρο έχει εξελιχτεί στο πλέον λαοφιλές άθλημα. Μάλιστα από το 1978 έχει συσταθεί και τοπικό πρωτάθλημα που εδώ και εννέα χρόνια ονομάζεται μεγαλοπρεπώς ως Σούπερ Λίγκα και διαρκεί από τον Φεβρουάριο έως τον Σεπτέμβριο. Αυτή η Σούπερ Λίγκα λοιπόν απαρτίζεται από εννέα ομάδες που το μόνο που τις απασχολεί είναι το ποια θα κατακτήσει τον τίτλο.

Ούτως ή άλλως δεν υφίσταται περιθώριο εξόδου σε διεθνείς διοργανώσεις. Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχουν χρήματα για ταξίδια και εννοείται πως δεν υπάρχουν και οι υποδομές για να φιλοξενηθούν τέτοιας σημασίας αγώνες. Επίσης δεν υφίσταται και υποβιβασμός, μιας και δεν υπάρχει Β’ κατηγορία. Οσο για τα γήπεδα, αυτά είναι τρία τα οποία τα μοιράζονται όλες οι ομάδες. Σε αυτά, εκτός από τον 1.500 θέσεων «Tuvalu Sports Ground», δεν υπάρχουν εξέδρες και το χορτάρι είναι φυσικό, όπως ακριβώς φυτρώνει από μόνο του!

Τέταρτη μικρότερη στον κόσμο
Το Τουβαλού βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό και πιο συγκεκριμένα στην Ωκεανία, κάπου μεταξύ της Αυστραλίας και της Χαβάης. Πρόκειται για την τέταρτη μικρότερη χώρα του κόσμου και με τα 26 τετραγωνικά χιλιόμετρα του ξεπερνάει σε έκταση μόνο το Ναουρού, το Μονακό και το Βατικανό. Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, o πληθυσμός του δεν ξεπερνάει τους 12.000 κατοίκους (11.992). Πρωτεύουσα είναι το Φουναφούτι, με τους κάτοικους του να συνεννοούνται στα Αγγλικά και Τουβαλουανικά. Το σύμπλεγμα κατοικείται εδώ και 3.000 χρόνια, όταν και μετακινήθηκαν προς εκεί Πολυνήσιοι από τα γειτονικά νησιά Φίτζι και Σαμόα. Μέχρι και το 1978 ανήκε στην Αγγλία, αν και παρά την ανεξαρτητοποίηση του εξακολουθεί να συμπεριλαμβάνεται στη Βρετανική Κοινοπολιτεία.

Στην χώρα επικρατεί τεράστια ανησυχία σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές και ήδη έχουν ξεκινήσει προετοιμασίες για μελλοντική εγκατάλειψη των νησιών. Η Νέα Ζηλανδία έχει δεχτεί να φιλοξενήσει τους κατοίκους του εάν και εφόσον έρθει τελικά εκείνη η αποφράδα ημέρα. Μέχρι τότε όμως συνεχίζουν να έχουν ελπίδα για λίγη καλή μπαλίτσα. Κάλλιστα θα μπορούσε λοιπόν να πει κανείς ότι με τόσο αδύναμη ομάδα, ίσως θα ήταν καλύτερα να το ξανασκεφτούν και να αποσύρουν την αίτηση. Η αλήθεια όμως είναι ότι όπως συμβαίνει και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο, έτσι και σε τούτες τις ατόλλες, όπου πραγματικά το γήπεδο είναι χτισμένο πάω σε κοράλλια, εκείνο που μετράει, είναι το παιχνίδι. Και αυτό δεν έχει κανείς δικαίωμα να τους το στερεί...

Follow me: @jorgekaraman