Στην Τσάμπιονσιπ ξοδεύτηκαν συνολικά 137 εκατομμύρια λίρες (σ.σ 163.66 εκατ. ευρώ), εκ των οποίων τα 30 κατέληξαν στα ταμεία των μάνατζερ. Αξίζει να τονιστεί πως το ποσό αντιστοιχεί στο 21%, δηλαδή σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με την Πρέμιερ Λιγκ. Απ’ τα χρήματα αυτά, 54 έμειναν στην κατηγορία, αφού ξοδεύτηκαν μεταξύ των ομάδων, ενώ 35 κατέληξαν σε ξένους συλλόγους. Ουσιαστικά επιστράφηκαν τα 8, από μεταγραφές παικτών απ’ την Τσάμπιονσιπ προς άλλες χώρες και ξένα πρωταθλήματα, με τη μερίδα του λέοντος να αφορά τη Σκωτία, την Ουαλία, την Βόρειο Ιρλανδία και το ΕΪΡΕ. Τέλος, 18 εκατομμύρια έφτασαν σε ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ για παίκτες απ’ το «πάνω ράφι», τουλάχιστον στη θεωρία.

Κάθε χρόνο και πιο σπάταλα

Μάλλον δεν προκαλεί πια σε κανέναν έκπληξη, ωστόσο κάθε φορά που παρατηρεί κανείς τα νούμερα «σοκάρεται». Η Πρέμιερ Λιγκ είναι, χωρίς υπερβολή, άλλο πρωτάθλημα σε σχέση με το 1993, όταν και συστάθηκε. Τα έξοδα των συλλόγων, η εμπορική τους ανάπτυξη και οι τιμές σε οτιδήποτε την αφορά, είτε πρόκειται για παίκτες και προπονητές είτε για τηλεοπτικά δικαιώματα και εισιτήρια, όλα αλλάζουν και βελτιώνονται, τουλάχιστον προς όφελος των επενδυτών και των επαγγελματιών που εργάζονται στο αντικείμενο.

Ο πίνακας με τα μεταγραφικά έξοδα των κλαμπ της πρώτης κατηγορίας της Αγγλίας «μιλάει» από μόνος του. Εκεί παρατηρεί κανείς τόσο την αύξηση στα μπάτζετ, όσο και στις επιμέρους κατηγορίες στο διαχωρισμό των εξόδων.

Εν ολίγοις: Το 2003 συνολικά δαπανήθηκαν 215 εκατομμύρια λίρες. Το 2015 μόνο τα χρήματα που έδωσαν οι ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ μεταξύ τους για μεταγραφές ήταν 210 εκατ. Το 2009 οι σύλλογοι ξόδεψαν «μόλις» 155 εκατομμύρια για μεταγραφές έξω απ’ το Νησί, ενώ το 2015 το συγκεκριμένο ποσό ήταν υπερδιπλασιασμένο και διαμορφωμένο στα 585…

Φυσικά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έρχεται μόνο του. Οι νέες τηλεοπτικές συμφωνίες, τα αυξανόμενα εμπορικά έσοδα και η ανάπτυξη των ομάδων οδηγεί σε αλλαγές προς τα πάνω στο «ρευστό». Βέβαια πολλές φορές εξαρτάται και πως διαβάζει κανείς τα στοιχεία. Για το 2015 όλες οι ομάδες ήταν ελλειματικές, μετά τη μεταγραφική τους ενίσχυση. Άπαντες οι εκτελεστικοί διευθυντές έκαναν καλά τη δουλειά τους, όταν κλήθηκαν να ανοίξουν το πορτοφόλι. Όσο δεν τους ζητούνται ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, τότε δεν έχουν λόγο να ανησυχούν. Απ’ την άλλη, το γεγονός πως όλοι οι σύλλογοι, ειδικά οι «Bigs», διατηρούν τεράστια χρέη, αφήνει υπόνοιες σε όποιον φαντάζεται το μακροπρόθεσμο μέλλον τους…

Όλα αυτά δείχνουν πάντως ότι ακόμα κάνουν τον «κύκλο» τους, όντας μακριά απ’ το τέλος της ανοδικής πορείας, όπως φαίνεται απ’ τα στοιχεία της Deloitte στην έκθεση στην αρχή του χρόνου.

Έξοδα για εγκαταστάσεις

Τα μεγαλύτερα έσοδα και η ανάπτυξη των αγγλικών ομάδων έφερε συνολικά περισσότερες επενδύσεις, όχι μόνο αγωνιστικές. Εκεί φαίνεται πως οδηγεί και η διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση για εισιτήρια των αγώνων της κατηγορίας, που για τη σεζόν που μόλις ολοκληρώθηκε (2015-16), κόπηκαν 30 εκατομμύρια.

Απ’ τα 280 εκατομμύρια λίρες που έδωσαν οι σύλλογοι κατά τη διάρκεια της σεζόν 2013-14, το ποσό ανέβηκε μέσα σε ένα χρόνο στα 305. Σε όλες τις εθνικές κατηγορίες της Αγγλίας υπήρξε αύξηση, εκτός απ’ τη League 2. Τέλος, τα 305 εκατομμύρια λίρες αποτελούν τα περισσότερα που έχουν δοθεί ποτέ σε μια σεζόν για ανάπτυξη προπονητικών χώρων, βελτίωση των γηπέδων και αύξηση των υποδομών.