Στην αίθουσα βρέθηκαν περισσότεροι από 100 δημοσιογράφοι. Τίποτα, όμως, στο Μόναχο δε θύμισε την ίδια μέρα πριν από από 3 χρόνια. Τότε, όλος ο κόσμος κινούταν γύρω από τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Τώρα, υπήρχε μία αξιοσημείωτη ηρεμία. Οι πρώτες λέξεις από το στόμα του Κάρλο Αντσελότι ήρθαν στα γερμανικά, αλλά με... σκονάκι.

Αυτή, όμως, ήταν και η μοναδική ομοιότητα με την «πρώτη» του προκατόχου του, καθώς στη συνέχεια, προκειμένου να αποφύγει παρερμηνείες προτίμησε κυρίως τα αγγλικά. Κάποια στιγμή στο μάτριξ πίσω του άρχισαν να παίζουν σκηνές από τα ευρωπαϊκά τρόπαια της Μπάγερν. Ο Ιταλός το κατάλαβε, όμως δεν έδειξε να τον επηρεάζει. Έστω και αν γνωρίζει ότι στο Μόναχο δεν περιμένουν τίποτα λιγότερο από την κορυφή της Ευρώπης. Ίσως για πρώτη φορά να κατάλαβε την βαρύτητα της θέσης του.

«Είμαι συνηθισμένος στην πίεση. Πάντα έπρεπε να κερδίζω», είπε. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα στη θέση του καθόταν ο Γκουαρδιόλα, ο οποίος του άφησε και ένα πολύ ωραίο μήνυμα στο γραφείο, δείχνοντας ότι εκτίμησε και με το παραπάνω αυτά τα 3 χρόνια. Εκφραστικός, με τα κακόηχα γερμανικά του, γεμάτος πάθος. Από εδώ και πέρα, η Μπάγερν αλλάζει εικόνα. Ο Αντσελότι διάλεψε πολύ προσεκτικά τα λόγια του και οι Βαυαροί φαίνεται ότι βρήκαν αυτό που έψαχναν από την πρώτη στιγμή: ηρεμία και σιγουριά.

«Ο φίλος μου ο Γκουαρδιόλα έκανε εξαιρετική δουλειά. Έχουμε φανταστική ομάδα», συνέχισε ο Ιταλός, που προτίμησε τα κλισέ και έπρεπε να ρωτηθεί για τον Γκέτσε, για να έχουμε μία μικρή ίντριγκα. Ούτε και εκεί, όμως, τσίμπησε. Ίσως ακούγεται υπερβολικό, όμως η Μπάγερν επιχειρεί και πάλι να έρθει σε επαφή με την ανθρώπινη πλευρά της. Πλέον, δεν μετράνε μόνο οι ιδέες του προπονητή της. Μετράει η γνώμη του κόσμου. Ο Αντσελότι υποσχέθηκε μόνο ένα πράγμα: το θέαμα για τους οπαδούς.

Όπου και να πήγε έζησε για αυτό. «Δεν πρόκειται να ξεκινήσω επανάσταση. Δεν είμαι μάγος, είμαι απλά προπονητής», τόνισε, γνωρίζοντας ότι ακόμη και έτσι το ύψος των προσδοκιών δεν πρόκειται να πέσει. Για τρία χρόνια, ο Γκουαρδιόλα προσπάθησε να δώσει νέα ταυτότητα στην Μπάγερν. Τα κατάφερε. «Μόνο όταν φύγει, θα τον εκτιμήσουμε», όπως είχε πει και ο Ρουμενίγκε. Τι γίνεται, λοιπόν, τώρα χωρίς τον «Μεσσία»; Αυτή τη φορά ο στόχος είναι άλλος. Πιο... μεσοπρόθεσμος.

Η περίοδος για το ρόστερ είναι μεταβατική. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κάποιος θα πρέπει να βρει την ισορροπία ανάμεσα στους Ρόμπεν, Ριμπερί και Λαμ, που πλέον δεν μπορούν να βγάζουν όλη τη σεζόν σε φουλ ρυθμό, και στους νεότερους. Και ποιος καλύτερος να το κάνει αυτό από τον Αντσελότι; Ο Ιταλός είναι γνωστός για την άψογη διαχείριση των ρόστερ σε κορυφαίους ευρωπαϊκούς συλλόγους. «Πρέπει να χτίσω τη σχέση μου με τους παίκτες». Αυτόν έθεσε ως πρώτο στόχο ο νέος τεχνικός της Μπάγερν.

Τριετές συμβόλαιο είχε υπογράψει μόνο ο Γκουαρδιόλα στην ιστορία των Βαυαρών, δείγμα της τυφλής εμπιστοσύνης που του είχε η διοίκηση. Ο Καταλανός, όμως, αποδείχθηκε πολύ συναισθηματικός και εσωτερικά δημιούργησε προβλήματα. Τώρα, είναι η σειρά του Αντσελότι να «δεθεί» για τρία χρόνια. Αλλά με αποστολή να αποφύγει οποιαδήποτε τριβή. Από την απόφαση του Γκουαρδιόλα να μην ανανεώσει, η Μπάγερν έχει την καλύτερη ευκαιρία να επουλώσει όλες τις πληγές της, χωρίς να χάσει αγωνιστικά. Από τον «Supersupersuperperfektionisten», τον «σούπερ σούπερ σούπερ τελειομανή» Καταλανό, όπως τον είχε χαρακτηρίσει η Süddeutsche, στον «άνθρωπο» Αντσελότι.

«Θα μπορούσα να μείνω εδώ για 24 χρόνια, όπως ο Φέργκιουσον στην Γιουνάιτεντ», τόνισε ο Ιταλός, που απόλαυσε την πρώτη του μέρα στην Säbener Strasse, στο προπονητικό κέντρο της Μπάγερν, και στην Allianz Arena. Βρέθηκε στον αγωνιστικό χώρο υπό τους ήχους του Emmeringer Musi, που τιμά τους δύο πιο ισχυρούς ανθρώπους στο Μόναχο: τον πρωθυπουργό της Βαυαρίας και τον προπονητή της Μπάγερν.

Ο Αντσελότι προσπάθησε να περάσει όσο χρόνο μπορούσε στη σκιά. Δεν σταμάτησε να βγάζει φωτογραφίες με αγνώστους, να κάνει χειραψίες με... παράξενους ανθρώπους. Η παράδοση θέλει τη διοίκηση να ετοιμάζει μπουφέ με τοπικά εδέσματα από την χώρα του προπονητή. Έτσι, από τα τάπας πριν από τρία χρόνια, φτάσαμε στα Τσουκίνι, στις Μπρουσκέτε και στα Βιτέλο Τονάτο. Είναι το καλωσόρισμα σε έναν ξένο, που πλέον είναι δικός τους άνθρωπος.

Το αποκορύφωμα ήταν το παραδοσιακό δερμάτινο παντελόνι, που του χάρισαν. Ο Ιταλός πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, ξέρει ότι θα έχει πολύ σημαντικό ρόλο. Διότι, ο Ματίας Ζάμερ αποτελεί παρελθόν για λόγους υγείας, ενώ ο Ούλι Χένες σύντομα θα ανακοινώσει τον νέο του ρόλο στη διοίκηση. Το συναίσθημα οδηγεί στα άκρα και αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Μπάγερν είναι μία ήρεμη δύναμη.