«Θα έφτανα μέχρι τον Βόρειο Πόλο, για να παίξω ποδόσφαιρο». Ο Χατέμ Μπεν Αρφά είχε φτάσει στο χαμηλότερο σημείο της καριέρας του, όταν τον Ιανουάριο του 2015 η FIFA δεν του επέτρεψε να ενταχθεί στη Νις, καθώς είχε αγωνιστεί τόσο με την Χαλ όσο και με τις ρεζέρβες της Νιούκαστλ εκείνη τη σεζόν.

Αργότερα, αποκάλυψε ότι εκείνες ήταν οι πιο σκοτεινές μέρες της ζωής του. Ο Γάλλος, όμως, αναγεννήθηκε από τις στάχτες του σαν φοίνικας. «Ένιωθα σαν να έχω κλειστεί σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς πόρτα. Ένιωθα φυλακισμένος», είχε πει στο France Football για τις μέρες του στην Αγγλία. «Επέστρεψα από την κόλαση. Ένιωθα σαν να έχω κλειστεί σε ένα σκοτεινό δωμάτιο χωρίς πόρτα. Ένιωθα φυλακισμένος», αποκάλυψε, χαρακτηρίζοντας την απόφαση της Νιούκαστλ να τον «υποβιβάσει» ως «απόλυτη ταπείνωση».

Από όλο αυτό, όμως, επέστρεψε πιο δυνατός και βρήκε επιτέλους τον εαυτό του. Τα κομμάτια του σπασμένου πεπρωμένου του, ενώθηκαν, για να ευχαριστηθούμε όλοι εμείς νέες στιγμές μαγείας. Είναι μία κατά κάποιον τρόπο γλυκιά εκδίκηση για το κακό παιδί του γαλλικού ποδοσφαίρου. Ο Κλοντ Πιελ μπορεί να μην τον πρόλαβε στην Λυών, κάτι που μπορεί να άλλαζε την πορεία του, όμως από την πρώτη στιγμή τον έπεισε να υπογράψει στη Νις.

Το ντεμπούτο του άργησε για περίπου 6 μήνες, όμως στην Κυανή Ακτή ο Μπεν Αρφά ξεδιπλώνει απλόχερα το ταλέντο του. «Γύρισα πίσω στην Τυνησία, όπου μεγάλωσα. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα. Βρήκα τους παιδικούς μου φίλους και ξέχασα ότι είμαι ποδοσφαιριστής. Έζησα διαφορετικά και ξαναβρήκα τον παλιό μου εαυτό», αποκάλυψε. Εκεί, στις αλάνες, όπου ήθελε πάντα να παίζει, βρήκε ξανά την όρεξη για ποδόσφαιρο. Και μαζί του πολλοί ανακάλυψαν και πάλι τη φαντασία. Επέστρεψε από την κόλαση, παρότι έχει «το άγγιγμα του διαβόλου», όπως λένε στο εξωτερικό για υπέροχους αρτίστες.

Εκείνο το ταξίδι στην Τυνησία, όπου έπαιζε σε γήπεδα 5 επί 5 με τους φίλους του, για να διατηρήσει τη φόρμα του, μοιάζει με ταξίδι αυτογνωσίας, προσωπικής λύτρωσης. Ένας απρόσμενος προορισμός, που τον βοήθησε να ξεπεράσει μόνος όλα τα προβλήματα του παρελθόντος. Άλλωστε, ποτέ κανένας δεν αμφισβήτησε το ταλέντο του. Εκείνο για το οποίο μιλούσαν όλοι ήταν ο χαρακτήρας του.

Από τις πλάκες στην ακαδημία Clairefontaine, όπου παραλίγο κάποτε να πιαστεί στα χέρια με τον Ντιαμπί, μέχρι τους τσακωμούς του σε κάθε ομάδα, με την οποία αγωνίστηκε. Στην Μαρσέιγ ήρθε σε ρήξη με τους Γκέρετς και Ντεσάν, στην Λυών με τους περισσότερους συμπαίκτες του, στην Χαλ δεν προσαρμόστηκε ποτέ, ενώ ο Πάρντιου είχε πει ότι είναι «αδύνατο να τον προπονήσεις» για την κοινή τους παρουσία στη Νιούκαστλ.

Μία ταλαιπωρημένη καριέρα, που ποτέ δεν έφτασε στον προορισμό της. Όλα αυτά τα χρόνια, οι καλύτερες επιδόσεις του ήταν τα 6 γκολ τις σεζόν 2007-08 με την Λυών και 2008-09 με την Μαρσέιγ. Φέτος, έχει φτάσει τα 17 μία αγωνιστική πριν το τέλος, ενώ για πρώτη φορά έφυγε με την μπάλα από το γήπεδο μετά το χατ τρικ στο ματς με την Ρεν. Το μυστικό του; «Στη Νις βρήκα την ηρεμία. Πάλευα για πολλά χρόνια, κάτι σαν τον Ηρακλή με τους 12 άθλους. Είναι η πρώτη φορά, που το μυαλό μου έχει αδειάσει».

Hatem Ben Arfa et le ballon du match #CoupDuChapeau #OGCNSRFC #IssaNissa pic.twitter.com/LTbeDCDDYA

— OGC Nice (@ogcnice) April 10, 2016

Όταν ο Λούκας Μόουρα ρωτήθηκε από το Eurosport ποιος είναι ο πιο εντυπωσιακός παίκτης στην Ligue 1, δεν προτίμησε κάποιον από τους παγκόσμιας κλάσης συμπαίκτες του. «Θα πω έναν παίκτη, που δεν γνώριζα νωρίτερα: τον Μπεν Αρφά. Είναι εντυπωσιακός. Κρίμα που δεν είναι Βραζιλιάνος!». Η φετινή του σεζόν μοιάζει με όνειρο. Είναι παίκτης, που μπορεί να μην συμπαθήσεις, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να αντιπαθήσεις. Κάποιος, που οι περισσότεροι μπορούν εύκολα να ταυτιστούν μαζί του.

«Η καριέρα μου είναι γεμάτη αστάθεια. Πολλά πάνω-κάτω. Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα και ελπίζω να μείνουν έτσι. Δουλεύω σκληρά και δεν βλέπω τίποτα να μπορεί να με σταματήσει», τόνισε σε συνέντευξή του στην Equipe, στην οποία έδωσε και μία υπόσχεση: δεν πρόκειται ποτέ ξανά να παραπονεθεί, αν μείνει στον πάγκο ή γίνει αλλαγή. «Μετανιώνω για το γεγονός ότι δεν ωρίμασα νωρίτερα». Ο εγωισμός μένει μόνο μέσα στις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Από αυτό δεν κερδίζει μόνο ο ίδιος, αλλά και ολόκληρο το ποδόσφαιρο.

«Ήθελε πολύ να επιστρέψει και αυτό τον έκανε να ακούει. Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά, δεσμευτήκαμε να κερδίσουμε όλοι από την παρουσία του», είχε πει ο προπονητής του στο So Foot. «Δεν προσπαθεί να με κάνει άλλον παίκτη. Αντί να εστιάζει στις αδυναμίες μου, προσπαθεί να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τα δυνατά μου σημεία», θα τονίσει ο Μπεν Αρφά. Οι εμφανίσεις του έφεραν και την κλήση ξανά στην εθνική, όμως τελικά ο Ντεσάν αποφάσισε να τον αφήσει τους «εφεδρικούς» για το Euro.

Πριν από λίγες ημέρες η Equipe έγραψε ότι βρέθηκε στην Βαρκελώνη, για να συζητήσει με την Μπαρτσελόνα, καθώς μένει ελεύθερος σε λίγες εβδομάδες. Τελικά, το πήρε πίσω, αποκαλύπτοντας ότι το ραντεβού μεταφέρθηκε για μία εβδομάδα αργότερα. Ο έγκυρος Guillem Balague του Sky Sports, όμως, τόνισε ότι δεν υπάρχει θέμα. Οι Καταλανοί εξέτασαν την περίπτωσή του, καθώς μιλάμε για ελεύθερη μεταγραφή, όμως αποφάσισαν να μην προχωρήσουν.

«Ελπίζω για το καλό του να μην είναι στη Νις του χρόνου. Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι χρειάζεται έναν μικρό σύλλογο με οικογενειακό κλίμα, για να αναδείξει το ταλέντο του. Αυτή τη σεζόν φαίνεται ότι δείχνει ότι τα στοιχεία ενός μεγάλου παίκτη και όχι ενός, που απλά έχει να προσφέρει κάποιες στιγμές μαγείας», θα πει ο Πιελ στην Nice-Matin. Ο πρόεδρος των νισουά, Ζαν Πιερ Ριβέρ, τόνισε ότι αν υπάρχει έστω και 1% πιθανότητα να τον κρατήσει, θα το κυνηγήσει. Και η αλήθεια είναι ότι όσο εγωιστικό και αν ακούγεται είναι καλύτερο να παραμείνει στην Ιθάκη του, ώστε να μπορούμε να τον απολαμβάνουμε και εμείς, παρά να πάρει ξανά το ρίσκο να χάσει τον εαυτό του. Πιο ευτυχισμένο από εκείνο το χριστουγεννιάτικο video στους δρόμους της Νίκαιας και από τον αγωνιστικό χώρο της «Alliaz Riviera», δεν πρόκειται να τον δούμε...