Μόνο πετυχημένη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μέχρι τώρα η παρουσία του Μάριο Γκέτσε στην Αλιάνζ Αρίνα. Κάτι οι συνεχείς τραυματισμοί, κάτι το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού στο ρόστερ της Μπάγερν και ο 24χρονος μέσος δεν έχει καταφέρει εδώ και τρία χρόνια να... πιάσει στους Βαυαρούς. Αν το καλοκαίρι θα επιστρέψει στο Βεστφάλεν είναι κάτι που εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες (π.χ. από τους φίλους της Ντόρτμουντ, που έκαιγαν φανέλες του και τον χαρακτήριζαν «Ιούδα» όταν αποχώρησε). Σίγουρα, πάντως, ο Γκέτσε χρειάζεται ένα restart στην καριέρα του και αυτό ενδεχομένως να πρέπει να γίνει μακριά από το Μόναχο.

Η περίπτωση του Γερμανού μέσου δεν είναι μοναδική, αφού κι άλλοι παίκτες στο πρόσφατο παρελθόν προσπάθησαν με μία μεταγραφή να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους, όμως δεν τα κατάφεραν στη νέα τους ομάδα. Είτε γιατί δεν προσαρμόστηκαν ποτέ στο νέο τους περιβάλλον, είτε γιατί... δε χωρούσαν. Το FourFourTwo του gazzetta.gr παρουσιάζει τέσσερις τέτοιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών την τελευταία τριετία, που επέστρεψαν ως άλλοι «άσωτοι υιοί» στην παλιά τους ομάδα, ώστε να σώσουν την καριέρα τους.

Νούρι Σαχίν
Μέλος των ακαδημιών της Ντόρτμουντ από τα 13 του, ενώ σε ηλικία 16 ετών και 334 ημερών έγινε ο πιο νέος παίκτης που αγωνίστηκε ποτέ στην Μπουντεσλίγκα. Στο Βεστφάλεν έμεινε μέχρι το 2011, αφού η Ρεάλ Μαδρίτης εντυπωσιασμένη από τις ικανότητες του Τούρκου μέσου (εκείνη τη σεζόν κατέκτησε τον τίτλο με την Ντόρτμουντ και αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος) τον έκανε κάτοικο Μπερναμπέου. Παρά τον ενθουσιασμό του για τη μεταγραφή στη Ρεάλ του Μουρίνιο, ο Σαχίν πραγματοποίησε τη σεζόν 2011-12 ελάχιστες εμφανίσεις με τη «βασίλισσα», η οποία την επόμενη χρονιά τον έδωσε δανεικό στη Λίβερπουλ.

Στο Άνφιλντ έμεινε μόλις έξι μήνες, με την πρώην του ομάδα να εμφανίζεται ως... από μηχανής θεός τον Ιανουάριο του 2013. «Νιώθω ότι ανήκω 100% στην Ντόρτμουντ και το μόνο που θέλω είναι να παίζω εδώ», δήλωνε τότε ανακουφισμένος ο Νούρι Σαχίν, στην επιστροφή του στο Βεστφάλεν. Μετά από ενάμιση χρόνο η Μπορούσια τον απέκτησε και πάλι με μεταγραφή, με τον Τούρκο χαφ να βρίσκεται μέχρι σήμερα στην ομάδα και να μη σκοπεύει να πάει πουθενά.

Σίνζι Καγκάβα
Άφησε την Ιαπωνία σε ηλικία 21 ετών για να κυνηγήσει το ευρωπαϊκό όνειρο με την Μπορούσια Ντόρτμουντ. Από την πρώτη του κιόλας σεζόν στην Μπουντεσλίγκα, κατέκτησε τον τίτλο και ήταν μέλος της κορυφαίας ενδεκάδας του πρωταθλήματος. Η επόμενη σεζόν (2011-12) ήταν ακόμη καλύτερη τόσο για τον Καγκάβα, όσο και για την Ντόρτμουντ. Νταμπλ για την Μπορούσια, με τον Ιάπωνα μεσοεπιθετικό να είναι πρώτο «βιολί» στην ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ. Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του προκάλεσαν το ενδιαφέρον του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να δαπανά 16 εκατομμύρια ευρώ το καλοκαίρι του 2012 για να αποκτήσει τον πρώτο Ιάπωνα ποδοσφαιριστή στην ιστορία του συλλόγου.

Κάποιοι τραυματισμοί στην πρώτη του σεζόν και το γεγονός πως ο ίδιος δεν μπόρεσε ποτέ να σηκώσει το βάρος της φανέλας της Γιουνάιτεντ και ο Καγκάβα δεν ήταν ποτέ στο Ολντ Τράφορντ ο ίδιος παίκτης με το παρελθόν του στην Ντόρτμουντ. Μετά από δύο σεζόν στους «μπέμπηδες», η Μπορούσια τον πήρε και πάλι πίσω στο Βεστφάλεν (με τα μισά λεφτά από αυτά που τον είχε πουλήσει στη Γιουνάιτεντ), όπου ο Ιάπωνας αισθάνεται πολύ καλύτερα, όπως φαίνεται και από τις εμφανίσεις του μέχρι και σήμερα.

Φελίπε Λουίς
Το 2010 η Ατλέτικο Μαδρίτης αποκτούσε από την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια τον Βραζιλιάνο αριστερό μπακ, έναντι 12 εκατομμυρίων ευρώ. Μετά την πρώτη... αναγνωριστική σεζόν, ο Φελίπε Λουίς έγινε ο εκλεκτός του Ντιέγκο Σιμεόνε για το αριστερό άκρο της άμυνας. Ο Βραζιλιάνος ήταν βασικός συντελεστής στην κατάκτηση του Γιουρόπα Λιγκ το 2012, στη συμμετοχή στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ το 2014 και στην κατάκτηση του ισπανικού πρωταθλήματος, επίσης το 2014. Εκείνη τη σεζόν, μάλιστα, ήταν μέσα στους τρεις κορυφαίους αμυντικούς της La Liga. Η μισή Ευρώπη ήθελε εκείνο το καλοκαίρι τους ποδοσφαιριστές της Ατλέτικο Μαδρίτης, με τον Φελίπε Λουίς να πηγαίνει «πακέτο» με τους Ντιέγκο Κόστα και Τιμπό Κουρτουά στην Τσέλσι.

Παρά το γεγονός πως οι «μπλε» έδωσαν στους Μαδριλένους για να τον αποκτήσουν και τις υψηλές προσδοκίες που είχε για εκείνον ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο Βραζιλιάνος μπακ ήταν... άλλος ποδοσφαιριστής στο Στάμφορντ Μπριτζ. Ειδικά μετά τα Χριστούγεννα, οι εμφανίσεις του γίνονταν ολοένα και πιο αραιές στην ενδεκάδα της Τσέλσι. Ο Φελίπε Λουίς νοσταλγούσε ήδη την Μαδρίτη και μετά από ένα χρόνο παραμονής στο Λονδίνο, το καλοκαίρι του ’15 η Ατλέτικο ανακοίνωσε την επιστροφή του Βραζιλιάνου στους «ροχιμπλάνκος». Φέτος, ο 31χρονος μπακ είναι ο παλιός καλός ποδοσφαιριστής, με τον Ντιέγκο Σιμεόνε να του δείχνει και πάλι τυφλή εμπιστοσύνη.

Άσιερ Ιγιαραμέντι
Γέννημα-θρέμμα της Ρεάλ Σοσιεδάδ, αφού από μικρό παιδί πέρασε τις πύλες των ακαδημιών του συλλόγου. Μετά την παρουσία του στη δεύτερη ομάδα, ο Ισπανός αμυντικός μέσος πήρε... προαγωγή για την πρώτη ομάδα σε ηλικία 20 ετών. Από μονοψήφιο αριθμό συμμετοχών την πρώτη σεζόν, ο Ιγιαραμέντι έπαιρνε ολοένα και περισσότερα παιχνίδια στα πόδια του χρόνο με το χρόνο και γινόταν αναπόσπαστο γρανάζι στη μηχανή της μεσαίας γραμμής της Σοσιεδάδ. Το μεγάλο «μπαμ», όμως, το έκανε τη σεζόν 2012-13. Με 32 συμμετοχές στη La Liga βοήθησε τα μέγιστα, ώστε η ομάδα του να πάρει το εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου. Ήδη τα «μάτια» των μεγάλων του ισπανικού ποδοσφαίρου ήταν στραμμένα πάνω στον Ισπανό αμυντικό χαφ, που αναδείχθηκε μέσα στους κορυφαίους μέσους του πρωταθλήματος.

Η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν αυτή που κινήθηκε αστραπιαία και το καλοκαίρι του 2013 απέσπασε την υπογραφή του Ιγιαραμέντι σε εξαετές συμβόλαιο συνεργασίας, έναντι 32 εκατομμυρίων ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που είχε δαπανηθεί για Ισπανό ποδοσφαιριστή. Κάτι, όμως, η πλειάδα λύσεων της «βασίλισσας» στον άξονα (κυρίως οι Τσάμπι Αλόνσο, Ντι Μαρία, Μόντριτς, Κρόος) τη διετία 2013-2015, κάτι το αμυντικογενές... προφίλ του που δεν ταίριαζε στη «φιλοσοφία» των galacticos και ο Ιγιαραμέντι δεν μπόρεσε ποτέ να καθιερωθεί στο Μπερναμπέου. Αν και πολλές ευρωπαϊκές ομάδες είχαν εκφράσει ενδιαφέρον για την απόκτησή του, εκείνος επέλεξε να επιστρέψει στα... γνώριμα λημέρια της Ρεάλ Σοσιεδάδ, προκειμένου να κάνει ένα restart στην καριέρα του. Άλλωστε είναι μόλις 26, έχει όλα τα χρόνια μπροστά του...

Υ.Γ. Τη δεκαετία του ’80 υπήρχαν δύο αντίστοιχες περιπτώσεις Ουαλών ποδοσφαιριστών. Του Ίαν Ρας, που δεν προσαρμόστηκε στην Γιουβέντους και επέστρεψε στην Λίβερπουλ και του Μαρκ Χιουζ, που δεν τα κατάφερε σε Μπαρτσελόνα και Μπάγερν Μονάχου και γύρισε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.