Το πρώτο δείγμα του Ζιζού ήταν επιπέδου Champions League

Είναι παραπάνω από νωρίς για να εκτιμήσει κανείς αν ο Ζινεντίν Ζιντάν θα φτάσει ως προπονητής σε επίπεδο τόσο υψηλό όσο αυτό στο οποίο έφτασε με τα ποδοσφαιρικά παπούτσια. Δεν είναι όμως νωρίς για την πρώτη βασική διαπίστωση στην οποία οδηγεί το πρώτο του σοβαρό δείγμα σε προσέγγιση και διαχείριση παιχνιδιού, το χθεσινοβραδινό στη Ρώμη απέναντι στην καλύτερη Ρόμα της τρέχουσας σεζόν. Το πρώτο προπονητικό σημάδι του Ζιζού ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικό. Ηταν αρκετό για να οδηγήσει τον παρατηρητή μπροστά στη διαπίστωση ότι ο Γάλλος και οι συνεργάτες του είχαν προετοιμαστεί επαρκώς για το πρώτο μέρος της δουλειάς, δηλαδή για να ανταποκριθούν στην πιο απαιτητική από τις βραδιές που είχαν μπροστά τους στη διάρκεια των πρώτων 45 ημερών της ζωής τους στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η ιδέα του Ζιντάν ήταν πολύ απλή, όσο απλή είχε ακουστεί και η βασική ιδέα που μοιράστηκε με τους δημοσιογράφους στην πρώτη του συνέντευξη ως προπονητής της Ρεάλ: ζήτησε από τους ποδοσφαιριστές να κρατήσουν την μπάλα περισσότερο από τον αντίπαλο προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες να δεχθεί γκολ, και απαίτησε συγκέντρωση και τακτική πειθαρχία στο ανασταλτικό μέρος του αγωνιστικού του πλάνου, με την εμπιστοσύνη ότι η μεσοεπιθετική ποιότητα της Ρεάλ θα αποδεικνυόταν αρκετή για να βάλει στις αποσκευές της επιστροφής το ή τα γκολ που θα της έδιναν το προβάδισμα πρόκρισης ενόψει της ρεβάνς.

Στο γυμνό μάτι η Ρεάλ του πρώτου ημιχρόνου και ειδικά των πρώτων τριάντα λεπτών έμοιαζε με κακή, φτωχή σε δημιουργικές επινοήσεις, έκδοσή της. Απέναντι σε μια ομάδα που έτρεξε περισσότερο από όσο έχει τρέξει σε οποιοδήποτε ματς της σεζόν (οι τρεις πρώτοι σε χιλιόμετρα στο α' ημίχρονο ήταν οι Περότι, Πιάνιτς, Ελ Σαράουι, με τέταρτο τον Ισκο), η Ρεάλ έμοιαζε σαν να τα έκανε όλα σωστά αλλά αργά. Είχε πολύ μεγάλη ακρίβεια στις μεταβιβάσεις (διαρκώς άνω του 87%) υπηρετώντας την βασική οδηγία του Ζιντάν, το “να κρατάμε εμείς τη μπάλα για να μην δεχθούμε κόντρα επιθέσεις), αλλά έμοιαζε να κάνει υπερβολικά συντηρητικό παιχνίδι. Η εξέλιξη του ματς όμως και αυτό που άρχισε να συμβαίνει μετά το 30', όταν πρώτος άρχισε να “σκάει” ο - ερχόμενος από μυικό τραυματισμό στο ματς με την Κάρπι – Σαλάχ ήταν μια δικαίωση του σχεδίου του Ζιντάν. Ο Σπαλέτι εξαίρεσε μετά το 30' τον Σαλάχ από τις διαρκείς ταχύτατες επιστροφές στην άμυνα, ο Μαρτσέλο πήρε την εντολή να ανέβει για να εκμεταλλευτεί τον χώρο στην δεξιά πλευρά της άμυνας της Ρόμα, ο Κριστιάνο πήρε την εντολή να γίνει δεύτερος φορ και η Ρεάλ άρχισε να γίνεται κυριαρχική. Μετά από τριάντα λεπτά παιχνιδιού ο Ζιντάν είχε διαπιστώσει και την άνεση των στόπερ του λόγω της απουσίας σέντερ φορ για τη Ρόμα, έδωσε εντολή στον Σέρχιο Ράμος να βγει στην δεξιά πτέρυγα για να καλύψει το κενό που άφηνε η προώθηση του Μαρτσέλο και κάπως έτσι η Ρεάλ του Ζιντάν έφτασε να να βρίσκει με άνεση και ασφάλεια τρόπους για να βάζει την μπάλα στην περιοχή της Ρόμα και να επιτίθεται με υπεραριθμία.

Αν δεν είχες δει τα προηγούμενα ματς της Ρεάλ βιάζεσαι να χαρακτηρίσεις συντηρητικό και “αμυντικογενή” τον Ζιντάν για την χθεσινή προσέγγισή του. Ο Γάλλος όμως δεν είχε άλλη επιλογή. Δεν του άφηνε άλλη επιλογή η εικόνα της Ρεάλ σε παιχνίδια όπως το αμέσως προηγούμενο με την Μπιλμπάο, στο οποίο οι αντίπαλοι έφταναν με άνεση στα όρια της μεγάλης περιοχής της Ρεάλ εκμεταλλευόμενοι την “μαρκάρω με τα μάτια” ανασταλτική συμπεριφορά των Μόντριτς – Κρος – Κόβατσιτς, ή τα 14 σουτ που “έφαγε” από την ζώνη εκτός μεγάλης περιοχής η Ρεάλ από την- δεύτερη χειρότερη ομάδα της LaLiga – Γρανάδα για τον ίδιο λόγο, επειδή οι Μόντριτς – Κρος – Ισκο έκαναν παθητική άμυνα. Ο Ζιντάν, που γνώριζε ότι χθες είχε απέναντί του την ομάδα που, μαζί με την Μάντσεστερ Σίτι, έχει πετύχει τα περισσότερα γκολ με σουτ εκτός περιοχής στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, θυσίασε το απλωμένο παιχνίδι στο επιθετικό 1/3 του τερέν προκειμένου να σιγουρέψει ότι οι μέσοι του θα καλύπτουν τους χώρους και θα βάλουν πίεση στην μπάλα για να μην επιτρέψουν στους Ρωμαίους να σουτάρουν ανενόχλητοι.

“Κάναμε το καλύτερό μας παιχνίδι και χάσαμε”, είπαν μετά το παιχνίδι ο Φλορέντσι και ο Ναϊγκολάν. Ακριβώς αυτό είναι το πρώτο παράσημο βραδιάς Champions League του Ζιντάν στη στολή του προπονητή. Διότι μας παρουσίασε το πρώτο αποτελεσματικό σχέδιο που είχε αρχή (προσέγγιση/σκάουτινγκ), μέση (οι οδηγίες στο ημίχρονο για να τρέξουν περισσότερο χωρίς τη μπάλα οι Μαδριλένοι) και τέλος (διαχείριση του ματς και τρεις επιτυχημένες αλλαγές). Κι όλο αυτό το έκανε απέναντι σε έναν πολύ ικανό και έμπειρο προπονητή, τον Λουτσιάνο Σπαλέτι των 50 αγώνων Champions League και μια Ρόμα που έκανε την καλύτερη φετινή εμφάνισή της. Η ιδέα του Ζιντάν ήταν της φύσης που έχει από δω και εμπρός η διοργάνωση: έστησε μια εκτός έδρας αναμέτρηση σε διπλή νοκ άουτ παρτίδα αγώνων. Στο τρίτο του παιχνίδι μακριά από το Μπερναμπέου (είχαν προηγηθεί αυτά εναντίον της Μπέτις και της Γρανάδα), στο πιο σημαντικό εκ των τριών, ο Ζιντάν φρόντισε να κρατήσει το μηδέν και στήριξε στην ποιότητα των μεσοεπιθετικών την προσδοκία του για γκολ. Και παρ' όλο που δεν είχε σε καλό βράδυ τον Μπενζεμά και τον Χάμες, ο Ζιντάν κέρδισε χάρη στην βραδιά του Ζιντάν και τη στιγμή του Χεσέ Ροντρίγκεζ. Η Ρεάλ του κράτησε περισσότερο τη μπάλα (601 πάσες η Ρεάλ / 359 η Ρόμα) και έκανε υπομονή μέχρι να βρει ο Κριστιάνο την πρώτη στιγμή αδυναμίας του Φλορέντσι. Κι όταν “έσκασε” τη Ρόμα από το τρέξιμο και βρήκε χώρους που δημιουργήθηκαν από το υποχρεωτικό ρίσκο που πήρε ο Σπαλέτι, ο οποίος επίσης διαχειρίστηκε με σοφία το ματς, τελείωσε την υπόθεση με τον ξεκούραστο και ορεξάτο Χεσέ Ροντρίγκεζ.

Αρκούν όλα τα παραπάνω για να συμπεράνει κανείς ότι στη διάρκεια των τελευταίων 45 ημερών γεννιέται στην Μαδρίτη ένας προπονητής που θα οδηγήσει την Ρεάλ ξανά σε κατάκτηση Champions League; Φυσικά όχι. Αρχίζουν όμως όλοι όσοι παρακολουθούν στενά τη δουλειά της ομάδας του Ζιντάν να συμπεραίνουν ότι σε 45 ημέρες δεν θα μπορούσε να είχε δείξει πολύ περισσότερη θετική επιρροή στην λειτουργία μιας ομάδας επιπέδου Ρεάλ από αυτή που έδειξε το βράδυ της Τετάρτης στη Ρώμη. Διότι κοντά σε όλα τα παραπάνω ήρθε και η συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών του, η οποία φανέρωνε ομαδικό πνεύμα, το οποίο είχε χαθεί στις ημέρες του Ράφα Μπενίτεθ, μαζί με τον σεβασμό των ποδοσφαιριστών προς τον προπονητή. Η εικόνα της Τετάρτης στο “Ολίμπικο” εξέπεμψε το μήνυμα ότι η Ρεάλ έχει και πάλι προπονητή που εμπνέει τους ποδοσφαιριστές της. Αν ο Ζιντάν εμπνέει τον σεβασμό και στον Φλορεντίνο Πέρεθ, τότε ναι, η Ρεάλ θα έχει και πάλι προπονητή.