Ορθιος στις τρικυμίες της ζωής!

«Λυπάμαι που αφήνω την ομάδα σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση . Ελπίζω όλοι να καταλάβουν πως η υγεία μου έχει προτεραιότητα. Πρέπει να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Δεν μπορώ άλλο πια...» ήταν το μήνυμα του Χουμπ Στέφενς στο «αντίο» του από την προπονητική! Στα 62 του χρόνια, ο Ολλανδός τεχνικός λύγισε, οι καρδιακές αρρυθμίες ήταν ένα πρόβλημα που δεν μπορούσε να το αγνοήσει. Τα χτυπήματα της μοίρας πολλά, ο ίδιος δεν παραδόθηκε, πολέμησε, έμεινε όρθιος και ξέρει καλά πως οι ευκαιρίες δεν είναι πολλές!

Χλωμός, αξύριστος, εμφανώς συγκινημένος παρουσιάστηκε στον Τύπο και... δάκρυσε! Οι τελευταίες εβδομάδες έστελναν μηνύματα, ανησυχητικά για την καρδιά του και θορυβημένος κατάλαβε ότι κάτι πήγαινε λάθος. Ο ίδιος είχε βρεθεί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Χαϊδελβέργης, εξετάσθηκε λεπτομερώς, οι γιατροί δεν τον αποθάρρυναν, αλλά του τόνισαν πως το ρίσκο με την παρουσία του στα γήπεδα ήταν υψηλό. Ο Στέφενς ξέρει όσο λίγοι να ξεπερνά εμπόδια, αλλά είναι και άνθρωπος που θέλει να τα δίνει όλα για να πετύχει «Πρέπει να είναι 120% έτοιμος και ικανός για να τα δώσεις όλα για την ομάδα. Αν το κάνω, ο κίνδυνος θα είναι πολύ μεγάλος» τόνισε ο 62χρονος και αποχώρησε από τη Χόφενχαϊμ.

«Ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου διαμορφώνεται μέσα στις τρικυμίες της ζωής» είχε γράψει ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε κι αυτός είναι ο πρώτος κανόνας στην αυτοβιογραφία του Χουμπ Στέφενς. Ο χαρακτήρας του Ολλανδού διαμορφώθηκε από τη σκληρή παιδική του ηλικία στη δημοφιλή συνοικία Stadbroek στο Σιτάρντ.

Ο Στέφενς περιγράφεται ως ένα απερίσκεπτο παιδί «Δεν φοβόταν ποτέ» είχε τονίσει η μητέρα του, Μία! Ο θάνατος έλεγξε διάφορα στάδια της ζωής του Χουμπ. Σε ηλικία 8 ετών είδε τους γονείς του να θυσιάζονται για να του αγοράσουν ένα ποδήλατο. Πόσο δύσκολο ήταν εκείνη την εποχή να έχει ένα παιδί καινούριο ποδήλατο «Το καλύτερο που μπορούσες να περιμένεις ήταν ένα μεταχειρισμένο ποδήλατο. Και πάλι ήσουν ευτυχισμένος, ήταν όνειρο» λέει ο Στέφενς.

Ωστόσο, το όνειρο του 8χρονου εξελίχθηκε σε εφιάλτης... Ο Χουμπ βγήκε με το νέο του ποδήλατο στην οδό Γιόζεφστραατ, αλλά μια λάθος στροφή τον έστειλε στο ποτάμι... Ενας γείτονας είδε το τρομακτικό σκηνικό και τον έσωσε. Θα πέσει σε κώμα λίγα χρόνια αργότερα, από μια πέτρα που δέχθηκε στο κεφάλι του, όμως κι εκεί υπήρχε Θεϊκό σημάδι, αφού νίκησε τους γιατρούς και τις ανησυχίες τους!

Ο Χουμπ είχε ως πρότυπο τον πατέρα μου, είχαν απίστευτη εξωτερική ομοιότητα. Ομως στις 4 Μαΐου του 1971 ήρθε το μοιραίο. Ο Ζόζεφ ήταν στην καρότσα ενός μικρού φορτηγού για τη δουλειά με άλλους επτά συναδέλφους. Ενα τρομακτικό δυστύχημα προκάλεσε τον θάνατο πέντε εργατών κι ανάμεσά τους ήταν ο πατέρας του. Ο Χουμπ έπαιζε ποδόσφαιρο στην φάρμα όταν άκουσε τη σπαρακτική κραυγή της μητέρας του, δεν θα την ξεχάσει ποτέ! Κλείστηκε στον εαυτό του, καταριόταν τη ζωή του, ωστόσο μέσα από αυτό το σοκ κατάφερε να βρει λύσεις, ώστε να αντιμετωπίσει τις απογοητεύσεις. Εγινε προστάτης της οικογένειας, πειθαρχημένος και δίκαιος.

Ειρωνεία... Δούλεψε για πολλά χρόνια στη Γερμανία, είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του, αλλά τα συναισθήματα για τους Γερμανούς παραμένουν αρνητικά. Ο λόγος; Γερμανός ήταν ο οδηγός του φορτηγού που σκότωσε τον πατέρα του.

Ενα χρόνο έπειτα το σοκ, ο Στέφενς θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του. Στο στέκι του το Tanzcafé De Herberg, η 17χρονη Τόος θα γίνει ο άνθρωπός του, ο μοναδικός που τον έκανε τόσο δυνατό, τον έβγαλε ξανά στη ζωή! Θα παντρευτούν, θα κάνουν παιδί, αλλά η μοίρα θα του παίξει ακόμα ένα άσχημο παιχνίδι. Το 1978 θα μάθουν πως η σύζυγός του πάσχει από τη νόσο του Crohn, μια φλεγμονώδη νόσο του εντέρου. Ηταν όμως εκεί, δίπλα της... Ακόμα και όταν η PSV πανηγύρισε την είσοδό της στα τελικά του UEFA με τη νίκη επί της Μπαρτσελόνα (απίθανη ανατροπή), ο Χουμπ άφησε το πάρτι για να γυρίσει σπίτι, στο πλευρό της.

Δεν θα ξεχάσει ποτέ τη θητεία του στο Αμβούργο το 2007, όταν η κατάσταση της υγείας της Τόος χειροτέρεψε... Προπόνηση με την ομάδα κι επιστροφή οδικώς στην Ολλανδία για να δει τη γυναίκα του. Επρεπε να αγωνιστεί για τη γυναίκα της ζωής του, τα δυο του παιδιά, αλλά και να σώσει την ομάδα από την καταστροφή. Ανοιξη του 2007 και ο Χουμπ Στέφενς μόλις έχει έχει τελειώσει την προπόνηση με την HSV. Θα λάβει μια κλήση από την κόρη του Λάουρα, ήταν στο νοσοκομείο κι έκλαιγε. Η μητέρα της ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση και οι γιατροί είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. Μπήκε στο αυτοκίνητο και το πρωί ήταν εκεί. Ηταν δυο εβδομάδες σε κώμα, γιατί η φλεγμονή είχε προκαλέσει μόνιμο πυρετό «Είναι τόσα πολλά τα βακτήρια, τόσο χαμηλή η αρτηριακή πίεση που δύσκολα θα τα καταφέρει» του είπαν οι γιατροί... Με τον Χουμπ στο πλευρό της τόσα χρόνια, ήξερε και η Τόος πως να βγαίνει νικήτρια από τις δύσκολες μάχες. Τα κατάφερε!

Τι είναι η ζωή... Μια περιπέτεια. Ο Χουμπ αγωνίστηκε, αποθεώθηκε, έμεινε όρθιος και ξέρει πότε πρέπει να κάνει πίσω! Στα 62 του χρόνια αφήνει μια πλούσια καριέρα και αφοσιώνεται σε αυτό που αγάπησε όσο τίποτα άλλο, την οικογένειά του!