Οι τραυματισμοί ήταν, είναι και θα παραμείνουν για πάντα μέρος του ποδοσφαίρου. Κάποιοι ήταν άκρως σοκαριστικοί, άλλοι περισσότερο ύπουλοι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο αθλητής που τον έχει υποστεί μένει πίσω, σε σχέση με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του και χρειάζεται χρόνο, ώστε να επανέλθει. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές, που υποφέρουν χρόνια από τραυματισμούς, όμως παραμένουν στο υψηλότερο επίπεδο (Άριεν Ρόμπεν), ωστόσο υπάρχουν κι αυτοί που είδαν την καριέρα τους να παίρνει την κατιούσα, εξαιτίας αυτής της ατυχίας. Το FourFourTwo του gazzetta παρουσιάζει 5+1 τέτοιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

Μάρκο Φαν Μπάστεν
Ίσως ο κορυφαίος σέντερ φορ όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο κρέμασε τα παπούτσια του σε ηλικία 31 ετών, όμως ουσιαστικά η ζημιά είχε γίνει αρκετά χρόνια νωρίτερα. Από την πρώτη του κιόλας χρονιά στην Μίλαν (1987) υπεβλήθη σε εγχείρηση στον αστράγαλο, χάνοντας ένα μεγάλο μέρος της σεζόν. Αυτή ήταν η αρχή, με το τέλος να γράφεται ουσιαστικά τον Δεκέμβριο του 1992, όταν μπήκε ξανά στο χειρουργείο για επέμβαση ξανά στον αστράγαλο. Επέστρεψε για λίγο, στο τέλος της σεζόν, όμως εισήχθη εκ νέου στο νοσοκομείο και κάπως έτσι γράφτηκε το τέλος. Πάλεψε με αποθεραπείες για δύο χρόνια, όμως τον Αύγουστο του 1995 αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση. Τα δάκρυα του Φάμπιο Καπέλο στο «αντίο» του Φαν Μπάστεν είναι ενδεικτικά της αξίας του «ιπτάμενου» Ολλανδού, ο οποίος φόρεσε τις φανέλες του Άγιαξ, της Μίλαν και της εθνικής Ολλανδίας, κατακτώντας, μεταξύ άλλων, κύπελλα πρωταθλητριών, κύπελλα ΟΥΕΦΑ, διηπειρωτικά, Euro και τρεις φορές τη «Χρυσή Μπάλα».

Μάικλ Όουεν
Στα 19 του έγινε ο νεότερος σκόρερ της εθνικής Αγγλίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον Μάικλ Όουεν να «συστήνεται» το 1998 στον ποδοσφαιρικό πλανήτη. Η μεγάλη ελπίδα του αγγλικού ποδοσφαίρου και ηγέτης της Λίβερπουλ στην επίθεση, πήρε μεταγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2004, όμως ένα χρόνο επέστρεψε στην πατρίδα του για χάρη της Νιούκαστλ. Από την τελευταία ημέρα του 2005 ξεκίνησε η περιπέτειά του. Κάταγμα στο μετατάρσιο, με την αποθεραπεία του μετά την επέμβαση να μην αποδίδει τα αναμενόμενα και τον Όουεν να περνά ξανά το κατώφλι του χειρουργείου τον Μάρτιο. Τελικά, κατάφερε να δώσει το παρόν στο Μουντιάλ του 2006, όμως στο πρώτο παιχνίδι απέναντι στη Σουηδία υπέστη ρήξη πρόσθιου χιαστού, μένοντας εκτός αγωνιστικής δράσης για σχεδόν ένα χρόνο. Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τον ποδοσφαιριστή, που το 2001 κατέκτησε τη «Χρυσή Μπάλα». Συνεχείς μικροτραυματισμοί δεν επέτρεψαν ποτέ στον Όουεν να επανέλθει στα υψηλά επίπεδα του παρελθόντος, αφού έμενε εκτός αγωνιστικής δράσης για πολλά διαστήματα.

Σεμπάστιαν Ντάισλερ
Σε μία εποχή που το γερμανικό ποδόσφαιρο ήταν στα «κάτω» του, η μοναδική ελπίδα άκουγε στο όνομα Σεμπάστιαν Ντάισλερ, ο οποίος ξεχώρισε πριν καν κλείσει τα 20 χρόνια του. Από τότε, όμως, ξεκίνησαν τα προβλήματα τραυματισμών. Ρήξη χιαστών στην πρώτη του χρονιά με τη Χέρτα τον Νοέμβριο του ’99, νέος τραυματισμός στο δεξί γόνατο τον Οκτώβριο του 2001. Παρόλα αυτά το καλοκαίρι του 2002 πήρε μεταγραφή για την Μπάγερν Μονάχου, ωστόσο η πρώτη του εμφάνιση με τους «Βαυαρούς» έγινε το 2003 και πάλι λόγω τραυματισμού στο γόνατο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο Ντάισλερ «λύγισε» από την πίεση των τραυματισμών, με αποτέλεσμα να εισαχθεί σε κλινική, προκειμένου να αντιμετωπίσει το «φάντασμα» της κατάθλιψης. Μετά από αρκετούς μήνες επέστρεψε στην ενεργό δράση, όμως υποτροπίασε. Δεν το έβαλε κάτω, επέστρεψε στην Μπάγερν, όμως το τελικό νοκ-άουτ στην καριέρα του Γερμανού μέσου δόθηκε την άνοιξη του 2006, λίγους μήνες πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο στη χώρα του. Ο Ντάισλερ τραυματίστηκε εκ νέου στο δεξί γόνατο, χάνοντας το Μουντιάλ. Παρά το γεγονός ότι επέστρεψε στα γήπεδα, στα τέλη του 2006, ο ίδιος ήταν εξαντλημένος από τους συνεχείς τραυματισμούς, με αποτέλεσμα λίγους μήνες αργότερα να ανακοινώσει την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, σε ηλικία μόλις 27 ετών.

Όουεν Χάργκριβς
Στα 16 του πήγε από τον Καναδά στην Μπάγερν και λίγα χρόνι αργότερα θα γινόταν ο πρώτος Άγγλος ποδοσφαιριστής, που θα αγωνιζόταν στην εθνική ομάδα, χωρίς να έχει μείνει ποτέ του στη χώρα. Μετά τις εμφανίσεις του με τους Βαυαρούς, ο Χάργκριβς πήρε μεταγραφή το 2007 για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, όμως μετά την πρώτη του χρονιά στο Ολντ Τράφορντ, άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα τραυματισμών. Ο Άγγλος μέσος υπεβλήθη σε επεμβάσεις και στα δύο (!) γόνατα, μένοντας εκτός αγωνιστικής δράσης για σχεδόν 1,5 χρόνο. Δεν μπόρεσε να επανακάμψει ποτέ, αναγκάζοντας τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να χαρακτηρίσει τη μεταγραφή του ως μία από τις πιο αποτυχημένες στην ιστορία του συλλόγου. Κάθε φορά που προσπαθούσε να επιστρέψει, η επανεμφάνισή του πήγαινε όλο και πιο πίσω. Ο Χάργκριβς αποχώρησε το 2011 από τη Γιουνάιτεντ και αφού δημοσίευσε βίντεο στο Youtube, που έδειχνε ότι έχει επανακάμψει, αγωνίστηκε την επόμενη χρονιά στη Σίτι, πριν «κρεμάσει τα παπούτσια» του το 2012, σε ηλικία 31 ετών.

Ρανταμέλ Φαλκάο
Είναι ο μόνος της κατηγορίας που βρίσκεται ακόμα στην ενεργό δράση. Εδώ και δύο χρόνια, όμως, ο Φαλκάο είναι «άλλος» ποδοσφαιριστής, σε σχέση με αυτόν που ήταν πριν το σοβαρό τραυματισμό του στο γόνατο, τον Ιανουάριο του 2014. Σε έναν αγώνα κυπέλλου Γαλλίας ανάμεσα στη Σασελέ και την Μονακό, ο Κολομβιανός επιθετικός υπέστη ρήξη χιαστού και έμεινε εκτός δράσης μέχρι το καλοκαίρι. Από τότε, ο «Τίγρης» είναι σκιά του εαυτού του και δε θυμίζει σε τίποτα τον ποδοσφαιριστή, που ήταν φόβος και τρόμος για τις αντίπαλες άμυνες και «μάτωνε» τα δίχτυα, φορώντας τις φανέλες των Πόρτο και Ατλέτικο Μαδρίτης.

Φαμπρίς Μουάμπα
Πρόκειται για τον... +1 ποδοσφαιριστή του θέματος, όχι γιατί δεν ολοκλήρωσε πρόωρα την καριέρα του, αλλά επειδή αυτό δεν έγινε εξαιτίας ενός τραυματισμού. Φυσικά, το πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Φαμπρίς Μουάμπα ήταν πολύ πιο σοβαρό, καθώς παραλίγο να αφήσει την τελευταία του πνοή μέσα στον αγωνιστικό χώρο του Γουάιτ Χαρτ Λέιν, κατά τη διάρκεια του αγώνα Τότεναμ-Μπόλτον. Ο Αφρικανός μέσος υπέστη καρδιακό επεισόδιο και σωριάστηκε στο χορτάρι. Η καρδιά του είχε σταματήσει να χτυπά για 78 λεπτά, όμως ο Μουάμπα κατάφερε να επανέλθει και να παραμείνει ζωντανός. Εκεί που δεν επανήλθε ποτέ ήταν στην ενεργό δράση, με την καριέρα του να σταματά στα 24 χρόνια του.

Υ.Γ. Ίσως σε αυτή την κατηγορία ποδοσφαιριστών να ανήκει και ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο. Μπορεί μετά τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς του στο γόνατο (ο δεύτερος, μάλιστα, στα πρώτα λεπτά μετά την επιστροφή του από τον πρώτο τραυματισμό) το «φαινόμενο» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου να οδήγησε την εθνική Βραζιλίας στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 και την ίδια χρονιά να πήρε μεταγραφή από την Ίντερ για την Ρεάλ Μαδρίτης, όμως ποτέ δεν ήταν ο ίδιος ποδοσφαιριστής, που ήταν στο παρελθόν. Όποιος τον θυμάται πριν τους δύο σοβαρούς τραυματισμούς του με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και της Ίντερ, καταλαβαίνει...