Από τη Ρεάλ σ’ ένα Seat Toledo

Ο Βιθέντε ντελ Μπόσκε είχε ξετρελαθεί με δύο πιτσιρίκια της ακαδημίας. Ο ένας από εκείνη τη φουρνιά ήταν ο Ικερ Κασίγιας, ο άλλος ένας επιθετικός, ο πρώτος σκόρερ στα πρωταθλήματα των μικρότερων κλιμακίων, που τελικά δεν έπαιξε ποτέ στη Ρεάλ και δεν έγινε ποτέ του διάσημος στα δικά του μέρη. Η ιστορία του Χεράρδο Γκαρθία Μπερόδια όμως ήταν πιο έντονη, πιο ζόρικη και ανθρώπινη απ' όσα βίωσε ο διάσημος φίλος της παιδικής ηλικίας του, που κατέκτησε τα πάντα στο διάβα του σε αγωνιστικό επίπεδο. Εκείνο το εκκολαπτόμενο αστέρι συνάντησε τρομερές δυσκολίες κάθε φορά που πήγαινε να ζήσει το όνειρο του, για να βρεθεί από τη Βασίλισσα να περιπλανάται στους δρόμους της Μαδρίτης, για να βγάλει τα προς το ζην, οδηγώντας ταξί.

Σε ηλικία 19 ετών, τότε που έβγαζε μάτια, έπαθε κάτι τρομερά δύσκολο και σπάνιο για τα χρόνια του. Καθώς πονούσε το γόνατο του, έκανε εξετάσεις και ανακαλύφθηκε πως είχε καλοήθη όγκο. Μετά την δύσκολη επέμβαση ακολούθησαν τρία χρόνια μακριά από το ποδόσφαιρο και ουσιαστικά το τέλος όλων των ελπίδων για μεγάλη καριέρα. Αρχισε λοιπόν ο Μπερόδια να τριγυρνάει στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Ισπανίας έως και την Δ’ Κατηγορία.

Εννοείται ότι σε εκείνο το επίπεδο έκανε τη διαφορά, μιας και ήταν ανέκαθεν παικταράς, μα το παντοτινά πληγωμένο γόνατο δεν του επέτρεπε να παίξει στα πιο ψηλά κλιμάκια. Το 2011-’13 έκανε τρομερή διετία με τη Λούγο στην Δ’ Κατηγορία, όπου ήταν πρώτος σκόρερ όλων των ομίλων. Και τότε ήταν που δέχτηκε την απίστευτη πρόταση. Τον ήθελε η Χόρχε Βίλστερμαν και έτσι αποφάσισε να δεχτεί και να κάνει την τρέλα να πάει να παίξει στην Βολιβία.

Ηταν 32 ετών όταν έφτασε στην πόλη της Κοτσαμπάμπα. Του έδωσαν το Νούμερο 10 και εκείνος βάλθηκε να τους τρελάνει με το καλημέρα. Πρώτος σε γκολ και ασίστ για το 2013-’14 σε όλη τη Liga, έκανε το πάντα κατάμεστο «Φέλιξ Καπρίλες» των 35.000 οπαδών να τραγουδά το όνομα του. Εκεί στις Ανδεις, σε υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα, ζούσε από το πουθενά το όνειρο του. Τον λάτρεψε το κοινό, η πόλη και οι διαφημιστές. Του χάρισαν μία BMW, ώστε να παίξει σε σποτάκι για το γνωστό αυτοκίνητο, πρωταγωνίστησε σε κάθε είδους διαφήμιση για ξυραφάκια, αποσμητικά, καραμέλες και ρούχα. Μετά από τα εντός έδρας ματς χρειαζόταν 40 λεπτά για να υπογράφει αυτόγραφα.

Μα τότε που όλα έμοιαζαν να κυλούν τέλεια, εμφανίστηκε πάλι εκείνη η διάσημη ρήση των Κινέζων που έχει να κάνει με τα σχέδια των ανθρώπων και τα κέφια του Θεού. Ο γιος του ηλικίας πέντε ετών έπεσε πάνω σε τζαμαρία και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά. Μπήκε στην εντατική και όταν βγήκε μεταξύ άλλων είχε στο κορμάκι του 600 ράμματα. Η σύζυγος του Μπερόδια που δεν της άρεσε ούτως ή άλλως η ζωή στη Βολιβία, τον πίεσε και τελικά η οικογένεια επέστρεψε στα προάστια της Μαδρίτης, στο πατρικό τους.

Μόνο που εκεί αντίστοιχο συμβόλαιο ο Ισπανός δεν μπόρεσε να βρει. Κατέληξε σήμερα στα 34 του να αγωνίζεται στην ταπεινή, παντελώς άγνωστη Ναβαλκαρνέρο της Δ’ Κατηγορίας. Τα χρήματα από εκεί φυσικά είναι κάτω από 1.000 ευρώ το μήνα και κατά συνέπεια αναγκάστηκε να πιάσει κανονική δουλειά. Για καλή του τύχη είχε φροντίσει και είχε αγοράσει μία άδεια ταξί και τώρα το έβγαλε εκείνος στο δρόμο. Ο Χεράρδο Γκαρθία Μπερόδια παίρνει κάθε μέρα το Seat Toledo και για 10-12 ώρες πιάνει το τιμόνι για το μεροκάματο.

Ακόμα και έτσι όμως καταφέρνει να δείξει το ταλέντο του, εκείνο που κάποτε τον έφερε μία ανάσα από το κατώφλι του «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Με 10 γκολ σε επτά αγώνες που έχει παίξει, έχει τον κορυφαίο μέσο όρο σκοραρίσματος από κάθε άλλον Ισπανό σε όλες τις εθνικές κατηγορίες. Οσο για τον ίδιο δεν γκρινιάζει και κάθε φορά που τον ρωτούν για τα δράματα του, συνηθίζει να απαντάει με μία πρόταση του Σωκράτη: «Οι άνθρωποι πρέπει να υπομένουν τις τύχες που τους έδωσαν οι θεοί».

Follow me: @jorgekaraman