Ο Πεπ αφήνει στην Μπάγερν περισσότερα από όσα βρήκε

Από τον πρώτο καιρό που έσμιξαν, το καλοκαίρι του 2013, γινόταν κατανοητό ότι αυτή η σχέση θα ήταν win win για την Μπάγερν και τον Πεπ Γκουαρδιόλα. Το καταλάβαινες εύκολα ότι μια Πρωταθλήτρια Ευρώπης Μπάγερν δεν θα μπορούσε να αναζωογονηθεί ποδοσφαιρικά μετά από ένα Τρεμπλ αν δεν έπεφτε στα χέρια ενός φιλόδοξου προπονητή. Και το συνειδητοποιούσες εύκολα μέσα από τα πρώτα δημόσια λόγια της διοίκησης ότι η Μπάγερν θα γινόταν πιο ελκυστική, πιο δημοφιλής, πιο της μόδας, πιο mainstream από ποτέ σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο χάρη στην παρουσία του Ισπανού προπονητή και ότι θα εκμεταλλευόταν το brand name του προπονητή της προκειμένου να βελτιώσει την εμπορική θέση της στις ψυχαγωγικές – ποδοσφαιρικές αγορές του πλανήτη, όπως και έγινε. Η Μπάγερν έγινε πιο ελκυστική, συμπαθής και συνεπώς εμπορική από ποτέ χάρη στον Πεπ.

Τα οφέλη του Γκουαρδιόλα από αυτή τη συνεργασία άρχισαν να γίνονται προφανή στη διάρκεια της προηγούμενης σεζόν. Κι έγιναν πλέον ορατά δια γυμνού οφθαλμού κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της τρέχουσας σεζόν. Ο 44χρονος προπονητής έβαλε στη σειρά, κατά τη διάρκεια των τελευταίων περίπου 2,5 ετών πολλά εντυπωσιακά δείγματα ποιοτικού και αποτελεσματικού ποδοσφαίρου, τα οποία τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό ότι πρόκειται για έναν εκ των κορυφαίων σύγχρονων της προπονητικής και τινάζουν από πάνω του την εντύπωση ότι πρόκειται απλώς για τον προπονητή της Μπαρτσελόνα του Μέσι.

Ποιος κέρδισε περισσότερα από τους δύο σε αυτή τη σχέση, δεν είναι εύκολο να το διακρίνει ο παρατηρητής. Είναι όμως πανθομολογούμενο ότι είτε κατακτήσει το Champions League είτε όχι, εφόσον δεν χάσει την σαλατιέρα της Bundesliga, η οποία φαίνεται ότι δεν χάνεται, ο Γκουαρδιόλα θα αποχωρήσει ως επιτυχημένος και θα αφήσει πίσω στο Μόναχο πολύ περισσότερα από όσα αφήνει ένας προπονητής πίσω του όταν αποχωρεί από έναν σύλλογο μετά από μια τριετία.

Είναι εύκολο κανείς να διαπιστώσει ότι ο Γκουαρδιόλα έχει φτιάξει ποδοσφαιριστές που έχουν προοπτική μακράς διάρκειας. Ο Κίνγκσλεϊ Κομάν, τον οποίο η Μπάγερν νοίκιασε για μια 2ετία έναντι 7 εκατ. ευρώ και μπορεί να κάνει δικό της από την Γιουβέντους έναντι μόλις 21 εκατ. ευρώ είναι ίσως το αγαθό με την μεγαλύτερη υπεραξία από όσες δημιούργησε μέχρι σήμερα στον καιρό του στην Μπάγερν ο Πεπ. Ο Ισπανός βρήκε τους Βαυαρούς χωρίς βάθος πίσω από τους Ρομπερί (Ρόμπεν – Ριμπερί) και τώρα ετοιμάζεται να τους αφήσει με παρακαταθήκη τον Κομάν και τον Ντάγκλας Κόστα. Κι αυτά είναι μόνο δύο από τα κομμάτια μιας προίκας, την οποία η Μπάγερν είχε προηγουμένως αγοράσει ή αγόρασε στον καιρό του Ισπανού και ο Γκουαρδιόλα εξέλιξε. Ο Τιάγκο Αλκάνταρα, αυτή η εξελιγμένη έκδοση των Λεβαντόφσκι, Αλάμπα, Μπόατενγκ, ο Κίμιχ, δηλαδή παίκτες που είτε εξέλιξε είτε ανέδειξε ο Ισπανός. Και κοντά σε αυτούς κανείς πρέπει να προσθέσει τον Τσάμπι Αλόνσο, αλλά και την εξέλιξη που είχαν οι περισσότεροι εκ των ποδοσφαιριστών που έπιασε στα χέρια του ο Γκουαρδιόλα στην διάρκεια αυτών των ετών και βρίσκονται σήμερα στο ρόστερ της Μπάγερν. Φεύγοντας ο Πεπ θα αφήσει μια ομάδα καλύτερη από αυτή που βρήκε, με περισσότερους υψηλής ποιότητας ποδοσφαιριστές από αυτούς που βρήκε και με χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας και συνεπώς ακόμη καλύτερη και μεγαλύτερη προοπτική διάρκειας.

Υπάρχει όμως και ένα “αλλά” σε αυτή την ιστορία, αυτό που αφορά την κατάληξη της προσπάθειας που κάνει αυτή, η τελευταία έκδοση της Μπάγερν του Γκουαρδιόλα στην τρέχουσα σεζόν για να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης. Ναι, η Μπάγερν κατέκτησε το Champions League την τελευταία φορά που προανήγγειλε στα μισά της σεζόν το τέλος της συνεργασίας της με έναν προπονητή. Ο Γκουαρδιόλα όμως δεν είναι ο Γιουπ Χάινκες. Ο Ισπανός επιδιώκει ρήξεις, επιβάλει το “εγώ” του, τραβάει το σχοινί, δουλεύει με μεγάλη ένταση στην επικοινωνία, δοκιμάζει την υπομονή και τον εγωισμό των συνεργατών του, δουλεύει “στα κόκκινα”, προκαλεί και απαντά όταν προκαλείται. Κι είναι 44 ετών, κι όχι 67, δηλαδή όσο ήταν ο Γερμανός προπονητής στη διάρκεια της τελευταίας του σεζόν στην Μπάγερν. Το αίμα του βράζει πολύ περισσότερο από όσο έβραζε το αίμα του Γιουπ τον καιρό που αναγκαζόταν να το πάρει απόφαση ότι θα αποχωρήσει από την Μπάγερν. Ουδείς μπορεί λοιπόν μπορεί να της εγγυηθεί της Μπάγερν ότι θα μπορέσουν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά ο σύλλογος και η ομάδα με τον Πεπ στο προσεχές πεντάμηνο. Διότι στις στιγμές της δοκιμασίας δεν είναι πια καθόλου βέβαιο ότι ο προπονητής θα μπορεί να επιβάλει το “εγώ” και την αρχή του σε συνεργάτες (ποδοσφαιριστές, ιατρικό επιτελείο, μέλη της ομάδας) που ξέρουν ότι η μεταξύ τους συνεργασία ολοκληρώνεται σε πέντε μήνες. Κι επειδή ακριβώς αυτό θα επιδιώκει ο Γκουαρδιόλα, να ζήσει σε απόλυτη ένταση το τελευταίο του πεντάμηνο στην Μπάγερν, το μείγμα μπορεί να αποδειχθεί εκρηκτικό. Κι είναι το ίδιο πιθανό το αποτέλεσμα να είναι άκρως επιτυχημένο ή πλήρως απογοητευτικό.