Μαέστρος σε κοντσέρτο για κανόνια

Στις αρχές του Αυγούστου, όταν γράφαμε για τα στοιχεία που έστω και πρόωρα έδειχναν ότι η Άρσεναλ μπορεί φέτος να κατακτήσει την Premier League, το κείμενο ξεκινούσε από την τελευταία αναμέτρηση του Ιανουαρίου με αντίπαλο τη Σίτι. Κατοχή στο 75% για τον αντίπαλο, αλλά μια Άρσεναλ άκρως κυνική, δείχνοντας ότι κατανοεί πλέον πως να περιορίζει ομάδες με την τρομερή μεσοεπιθετική ποιότητα της Σίτι. Νίκησε 2-0. Ήταν σαν οι παίκτες του Βενγκέρ να έμαθαν πως να παίρνουν ματς, ακόμα και όταν η εξέλιξη του αγώνα δεν είναι ευνοϊκή για τον καθιερωμένο τρόπο παιχνιδιού τους. Σαν να άφησαν την παλιά ρομαντική τους «αφέλεια» στο παρελθόν.

Ο τρόπος που ο Αλσατός παγίδευσε τους Σίτιζενς στο κρίσιμο ματς της 21ης Δεκεμβρίου είχε λίγη από τη μαγιά εκείνης της αναμέτρησης. Περιόρισε με τη συμπαγή τακτική του τους Σίλβα και Αγουέρο και οι δύο μοναδικές φάσεις που δέχθηκε στο πρώτο ημίχρονο ήταν χάρη στη διαγώνια κίνηση του Ντε Μπρόινε, η μία εκ των οποίων βέβαια ήταν απόρροια της πανέξυπνης ασίστ του Αργεντινού. Καμία άλλη απειλή, κανένας άλλος κίνδυνος στο 45λεπτο. Η παρουσία του Ντελφ έδωσε περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες στον Σίλβα και τον Ντε Μπρόινε, ως στηρίγματα για τον Αγουέρο, ωστόσο ο Βενγκέρ είχε διαβάσει εξαιρετικά τις κινήσεις του, πήρε από τους Ράμσεϊ και Φλαμινί την προστασία που ήθελε και κλείδωσε τα «όπλα» εκατομμυρίων του αντιπάλου. Την ίδια στιγμή ωστόσο, έδειχνε επίσης αναποτελεσματική στην επίθεση. Κάπου εκεί μπήκε στην εξίσωση η κλάση του Οζίλ.

Το αμυντικό πλάνο του Πελεγρίνι έδειχνε να είναι επικεντρωμένο στον περιορισμό του Γερμανού μαέστρου. Υπάρχουν φορές που όταν η Άρσεναλ δεν βρίσκει χώρους, μοιάζει να τα περιμένει όλα από τον Οζίλ, όπως έγινε για παράδειγμα στο ντέρμπι με την Τότεναμ στο ίδιο γήπεδο. Και πάλι, ο 27χεο ήταν εκείνος που είχε βγάλει τη συστημένη για τον Γκιμπς και είχε σώσει το βαθμό.

Απέναντι στη Σίτι, παρότι είχε τον Τουρέ πολύ κοντά του, ήταν ξανά η κινητήριος δύναμη. Στην περίπτωσή του είναι η ποιότητα που υπερτερεί τις ποσότητας. Εννιά συνολικά παίκτες στο Άρσεναλ-Σίτι είχαν περισσότερες ολοκληρωμένες πάσες από τον πρώην μέσο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Τουρέ είχε 83, ενώ εκείνος 33. Οι δύο όμως οδήγησαν σε γκολ.

Στο γκολ του Γουόλκοτ όλη τη δόξα κερδίζει ο «κεραυνός» που έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, ωστόσο είναι η τοποθέτηση του Οζίλ από την αρχή που δημιουργεί τις προϋποθέσεις. Παίρνει τη μπάλα έχοντας κινηθεί στην πλάτη του Τουρέ και ενώ ο Φερναντίνιο βρισκόταν σε πιο κεντρική θέση. Είχε τον χώρο και τον χρόνο να την κρατήσει όσο χρειαζόταν, για να γίνουν οι κινήσεις των συμπαικτών του στην περιοχή.

Την ώρα που φεύγει η μπάλα από το μαγικό του πόδι, έχει ανέβει ο Μονρεάλ για να φτιάξει μια τετράδα παικτών που δυνητικά απειλούν τον Χαρτ. Επιλέγει τον Γουόλκοτ την ώρα που κάνει το βηματάκι. Και αφού του δίνει την πάσα κάνει κίνηση για να κρατήσει τους αμυντικούς και να τους εξασφαλίσει το χώρο και το χρόνο να ζυγίσει το σουτ και να αυξήσει τις πιθανότητες να κατευθύνει το τόπι εκεί που θέλει.

Στο δεύτερο τέρμα, το ατομικό λάθος του Μανγκαλά ήταν βούτυρο στο ψωμί του. Ο Γουόλκοτ φρόντισε να του πασάρει αμέσως και εκείνος γύρισε με τρομερή αρμονία το σώμα του, γράφοντας την υπ' αριθμόν 15 ασίστ του. Ο αμέσως επόμενος στην Premier League είναι ο Ντεουλοφέου με 7. Δεν έχει νόημα να αναπτύξουμε ξανά τα ρεκόρ και τις αριθμητικές του επιδόσεις. Έχει φτιάξει όμως γκολ απέναντι σε κάθε ομάδα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο top 6, είναι καθοριστικός στα κρίσιμα. Με το ρυθμό που δημιουργεί, μπορεί να σπάσει το ρεκόρ των 20 ασίστς του Ανρί πριν καν φύγει ο χειμώνας.

Η συνεχής βελτίωση από το περσινό come back μετά τον τραυματισμό του συνεχίζεται και φέτος ο πραγματικός Οζίλ είναι εκείνος που κατευθύνει με μαεστρία όλο το δημιουργικό πλάνο. Είναι ο ποδοσφαιριστής που με μια του κίνηση μπορεί να ξεκλειδώσει άμυνες, να πάρει ματς που τα προηγούμενα χρόνια οδηγούσαν σε γκέλες, να κάνει τη διαφορά απέναντι σε αμυντικές λειτουργίες top επιπέδου. Προσαρμοσμένος πλήρως στις απαιτήσεις, την ένταση, το ρυθμό. Και με τη σκέψη του να τρέχει γρηγορότερα από κάθε άλλου. Διαβάζοντας τις κινήσεις των συμπαικτών του πριν καν γίνουν, διατηρώντας τον εαυτό του σε καλύτερη κατάσταση από ποτέ. Πώς; Όπως αποκάλυψε ο ίδιος στο Kicker δίνοντας προσοχή στις μικρές λεπτομέρειες.

«Η μεγαλύτερη αλλαγή ξεκίνησε όταν τραυματίστηκα πέρυσι και άλλαξα τη διατροφή μου, προσπαθώντας να προσέξω τις μικρές λεπτομέρειες στη ζωή μου. Για παράδειγμα, έκανα φυσιοθεραπείες στα ρεπό μου και έδωσε βάση στις ώρες ύπνου. Είναι πολύ σημαντικό εδώ στην Αγγλία. Είναι το γρηγορότερο πρωτάθλημα στον κόσμο και συχνά παίζουμε δύο φορές την εβδομάδα. Μου έλειψε πολύ το ποδόσφαιρο όσο ήμουν τραυματίας δεν θέλω να ξανασυμβεί», τόνισε.

Η διάρκεια σε υψηλό επίπεδο είναι ανάλογη με την αυτοπεποίθηση, η οποία έχει αγγίξει ταβάνι. Ο Οζίλ είναι καθοριστικός σε κάθε έκφανση του παιχνιδιού των Gunners. Ακόμα κι όταν, όπως έγινε απέναντι στη Σίτι, η κατοχή ανήκει στον αντίπαλο και η ομάδα του αλλάζει την κλασική της προσέγγιση. Το αποδεικνύουν και τα τέσσερα επιτυχημένα τάκλιν στο δικό του μισό. Αποτελεί τον μαέστρο στο καλοκουρδισμένο κοντσέρτο των κανονιών του Βενγκέρ, που φέτος δείχνει περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα τελευταία χρόνια ικανό να τελειώσει τη χρονιά στην κορυφή...