Η Ρεάλ δεν ξέρει ποια θέλει να είναι

Γιώργος Καραμάνος Γιώργος Καραμάνος
Η Ρεάλ δεν ξέρει ποια θέλει να είναι

bet365

Στο όριο του fair play και της έννοιας της ποδοσφαιρικής ντροπής, ο Γιώργος Καραμάνος βρίσκει τη… μισή ευθύνη των Μαδριλένων και τα βαθύτερα αίτια πίσω από το άδικο 10-2.

Κατά πως ορίζει μία κινέζικη παροιμία: «Η χειρότερη ταπείνωση σου δεν είναι παρά η στιγμιαία διασκέδαση κάποιου άλλου». Αυτό περίπου ήταν το έργο που παίχτηκε το απόγευμα της Κυριακής στο ποδοσφαιρικό στολίδι της ισπανικής πρωτεύουσας. Η βασική διαφορά όμως που δεν επαλήθευσε στο ακέραιο την εν λόγω φράση, είχε να κάνει με το δεύτερο σκέλος της. Γιατί εάν στο πρώτο μισό η Βαγιεκάνο γνώρισε τον μεγαλύτερο διασυρμό στην ιστορία της, διασκέδαση πραγματική δεν υπήρχε για τους νικητές. Τουλάχιστον όχι για όλους. Το κοινό, μιας και γι' αυτό γίνονται όλα, δεν απόλαυσε το 10-2 της ομάδας του.

Στο φινάλε δεν πανηγύρισαν. Μάλλον μπερδεμένοι και λυπημένοι έφυγαν. Συναισθήματα δηλαδή που δεν ταιριάζουν με ένα τόσο απίθανο υπέρ τους σκορ. Οι οπαδοί της Ρεάλ όμως μπορεί ενίοτε να γίνονται ακραία απαιτητικά κωλόπαιδα, έχοντας κράξει μέχρι και τον Ντι Στέφανο, το Φαινόμενο, τον Ζιντάν, αλλά το άκρως ποδοσφαιρικό DNA τους είναι γαλουχημένο εξίσου από την παραδοχή του ωραίου. Ακόμα και εάν αυτό προέρχεται από τον αντίπαλο, καθώς δεν έχουν διστάσει πλειστάκις να το χειροκροτήσουν. Και κάπως έτσι δεν θα τους πήγαινε η καρδιά να ζητωκραυγάζουν με το ολόδικο τους ισπανικό «ΟΛΕ», βλέποντας τους παίκτες της Ράγιο να μοιάζουν με τον ταύρο που αιμορραγεί αβοήθητος στην αρένα.

Γιατί μία τέτοια αίσθηση απέκτησε το ματς από το 28' όταν αδίκως οι φιλοξενούμενοι τιμωρήθηκαν με πέναλτι και αποβολή, μένοντας με εννέα για μία ώρα ακόμα. Το διανοήστε; Μία ώρα με δύο παίκτες μείον εκεί μέσα, κόντρα στη Ρεάλ! Οπως και στις ταυρομαχίες το έργο εξελίχτηκε από ζόρικο, στο φινάλε δραματικό. Ησυχία, κανένα ουρλιαχτό μέχρι να δούνε πόσο θα αντέξει το θύμα.

Υπήρχαν όμως και κάποιοι που το ζούσαν όμορφα. Κάποιοι παίκτες ή ίσως και όλοι αυτοί. «Μητέρα της ντροπής είναι η διάκριση», υποστήριζαν ορισμένοι από τους δικούς μας αρχαίους και γιατί άλλωστε να μην έχουν δίκιο; Τι φταίει ο κάθε Μπενζεμά, Μπέιλ αυτού του μάταιου ποδοσφαιρικού κόσμου που ο διαιτητής έκανε λάθος; Γιατί να μην βάλει εκείνος τα γκολάκια του τώρα που μπορεί; Σε μία κοινωνία της μπάλας που γίνεται όλο και πιο εξαρτημένη από τα νούμερα, ο Ουαλός και ο Γάλλος νιώθουν την πίεση να σκοράρουν όσο περισσότερο γίνεται, ώστε να δικαιολογήσουν εν μέρει τα τεράστια ποσά που ξοδεύτηκαν για πάρτη τους.

Ακόμα και το περιβόητο fair play μπορεί να έχει διττή σημασία. Γιατί να μην είναι «δίκαιο παιχνίδι» το να παίζεις με όλες σου τις δυνάμεις μέχρι τέλους; Υπάρχει κανείς που ορίζει ότι τον αδύναμο οφείλεις να τον σέβεσαι; Ας φροντίσει να δυναμώσει, για να αντέχει. Ειδάλλως θα ταπεινώνεται. Και αυτό λοιπόν κατά μία έννοια, το να μην δείχνεις λύπηση, fair play είναι. Βέβαια στην προκειμένη περίπτωση το πρόβλημα δεν ήταν η δυναμικότητα του αντιπάλου, αλλά μία άδικη απόφαση που θα έπρεπε ίσως να κάνει τους Galacticos της τωρινής εποχής να κατεβάσουν κάπως το γκάζι. Οχι να μην βάλουν γκολ, μα όχι και να πανηγυρίζουν στο 90', όπως ο Μπενζεμά που έβαλε το 10ο στον αγώνα.

Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό άθλημα. Και ως τέτοιο έχει πολλούς ξεδιάντροπους. Αυτό το τελευταίο με την καλή έννοια. Με εκείνη που τους θέλει τους ξεδιάντροπους να έχουν ως κινητήρια δύναμη την ανωτερότητα και τον εγωισμό. Ως τέτοιοι λοιπόν οι μεγάλοι αστέρες καλά έκαναν και συνέχισαν να βάζουν ξανά και ξανά. Ισως πάλι να μην έφταιγαν εκείνοι. Ισως αυτή να ήταν η εντολή των αφεντικών. Πέρεθ και Ράφα ο καθένας για δικούς του λόγους και ταυτόχρονα για τους ίδιους, είχαν ανάγκη μία τέτοια στιγμή. Μόνο που έτσι εν μέρει έδειξαν ότι δεν διαθέτουν αυτό το χαρακτηριστικό που καθορίζει έναν άνθρωπο με ντροπή: την αυξημένη συνείδηση.

«Σήμερα αυτή που έχασε στην πραγματικότητα ήταν η Ρεάλ», είπε περίλυπος ο κόουτς της Ράγιο. Ο Πάκο Χέμεθ επίσης εξέφρασε την πεποίθηση ότι σε αυτόν τον αγώνα «χαμένο βγήκε όλο το ισπανικό ποδόσφαιρο». Η αλήθεια είναι ότι συναισθηματικά για όλους τους ουδέτερους πράγματι η Βασίλισσα δεν τα πήγε καλά με τους τρόπους της. Επειδή οι σεμνοί τρόποι είναι που πολλές φορές χαρίζουν στον άνθρωπο ωραίους αγώνες.

Υπάρχει μία διάχυτη αίσθηση ότι στην ομάδα του Ραούλ ή του Μπουτραγκένιο θα είχαν πατήσει φρένο. Στο πέμπτο, στο έκτο, κάπου εκεί. Τουλάχιστον δεν θα πανηγύριζαν οι σκόρερ. Η μισή ντροπή λοιπόν πάει στους παίκτες και το επιτελείο άνωθεν τους. Και αυτή προκύπτει περισσότερο για έναν σοβαρότερο λόγο που έχει να κάνει με την γενικότερη εικόνα που βγάζει πλέον η Ρεάλ. Και τούτο επειδή η ντροπή προκύπτει όταν δεν έχεις σταθεί ικανός να καταφέρεις να πείσεις τους ανθρώπους για το ποιος ακριβώς θέλεις εκείνοι να πιστεύουν ότι είσαι. Και ως οργανισμός γενικότερα εξακολουθεί να ψάχνεται… ..

Follow me: @jorgekaraman

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Γιώργος Καραμάνος
Γιώργος Καραμάνος