Beep, beep, περνάει ο Μαχρέζ

Ο Αχμέντ Μαχρέζ ήταν 54 όταν υπέστη ανακοπή και έφυγε ξαφνικά. Το καμάρι του, ο δεύτερος γιος, ο Ριγιάντ ήταν τότε μόνο 15 ετών. Εκείνο το συμβάν επηρέασε όσο τίποτ’ άλλο τη μετέπειτα ζωή του. Τώρα, στα 24 του, όταν κοιτάζει προς τα πίσω, εκείνο αναγνωρίζει ως το σημείο της αφετηρίας του και ειδικά όσον αφορά τη μπάλα: «Νομίζω ότι το έκανα για τον πατέρα μου. Νομίζω ότι για εκείνον εξακολουθώ να παλεύω και να βελτιώνομαι. Ηταν το δικό του όνειρο και από τότε που μας άφησε βιαστικά, βάλθηκα να το πραγματοποιήσω. Κάθε μου γκολ εκεί το αφιερώνω, ψηλά στον ουρανό», ήταν η αποκάλυψη του νεαρού Αλγερινού σε σπαστά, αργά, προσεκτικά αγγλικά.

Ο μεσοεπιθετικός της Λέστερ δεν είναι απλά αυτό που οι Βρετανοί αποκαλούν «talk of the town». Εχει ξεπεράσει αυτό το level και έχει γίνει… όλα τα λεφτά και τούτο όχι μόνο για την ομάδα. Οι Αλεπούδες έχουν την ευτυχία να έχουν στις τάξεις τους αυτόν και το πολυβόλο που ακούει στο όνομα Τζέιμι Βάρντι. Μόνο που ο Μαχρέζ είναι καλύτερος παίκτης. Για την ακρίβεια είναι αυτός που έχει κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση στη φετινή Premier League και που έχει όλα τα φόντα για να κάνει πραγματικά το μεγάλο άλμα. Είναι μέχρι στιγμής ο κορυφαίος του πρωταθλήματος!

Ούτε ο ίδιος φυσικά δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη. Σε αντίθεση με τις περισσότερες ανάλογες ιστορίες, ο Μαχρέζ ουδέποτε υπήρξε το παιδί θαύμα, το τόσο σπουδαίο ταλέντο που προϊδέαζε για τόσο μεγάλα πράγματα. «Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι άπαντες μου έλεγαν “Ριγιάντ, η Αγγλία δεν είναι για σένα. Το παιχνίδι εκεί είναι πολύ φυσικό, πολύ δυνατό και εσύ δεν έχεις τέτοιο κορμί. Δεν είσαι καν γρήγορος. Δεν θα τα καταφέρεις εκεί. Γιατί δεν πας π.χ. στην Ισπανία, όπου θα κάνεις τα δικά σου;” Μόνο που εγώ πίστευα στον εαυτό μου. Παρά το ότι ήμουν αδύνατος και σχετικά αργός, ήξερα τα πλεονεκτήματα μου, δούλεψα πάνω σε αυτά και τα κατάφερα», ομολόγησε πρόσφατα σε μία τηλεοπτική συνέντευξη του.

Την ανέλιξη του μπορεί να την επιβεβαιώσει με τον καλύτερο τρόπο και ο προπονητής του: «Ο Ριγιάντ δεν παίζει απλά καλά. Ο,τι αγγίζει γίνεται χρυσό. Εχει το ποδοσφαιρικό άγγιγμα του Μίδα», υποστηρίζει με θέρμη ο Κλαούντιο Ρανιέρι, ο οποίος αποκάλυψε ότι το αστέρι του του θυμίζει έναν ήρωα καρτούν. «Το παράδοξο με τον Ριγιάντ είναι ότι ενώ δεν είναι ο πιο γρήγορος, όταν έχει τη μπάλα στα πόδια, μοιάζει ασταμάτητος. Λες και με τη μπάλα γίνεται πιο ταχύς. Ετσι τον φωνάζω “Road Runner”. Του λέω ότι όταν παίρνει τη μπάλα και ξεκινάει, είναι λες και τον κυνηγάει το κογιότ και εκείνος φωνάζει “μπι, μπιπ” για να παραμερίσουν όλοι στο δρόμο του. Είναι απίστευτος, αλλά θα πρέπει να δουλέψει λίγο περισσότερο στις βοήθειες που δίνει στον μπακ του», ήταν η αποθέωση, αλλά και η διακριτική μπηχτή του Ιταλού κόουτς.

Τι ακριβώς είναι όμως αυτό το… χρυσάφι που επικαλέστηκε ο Ρανιέρι; Ο Μαχρέζ έχει μία μεταξύ άλλων μία υπέροχη κίνηση. Ερευνώντας την, βγήκε ότι την έχει ξεκλέψει από πέρσι από τον Λιονέλ Μέσι, το απόλυτο ίνδαλμα του. Πρόκειται για εκείνη τη διαγώνια κίνηση που κάνει ο Αργεντινός, ο οποίος συγκλίνει από δεξιά προς το κέντρο και μοιράζει τη μπάλα με φάλτσο προς την περιοχή. Γενικότερα όμως ο Αλγερινός το έχει τρελά με την ντρίμπλα και πρόκειται για τον πιο φαντεζί παίκτη στο Νησί. Του αρέσει να παρακολουθεί διαρκώς free style βιντεάκια και να τα… ξεπατικώνει μετά στην προπόνηση. Όταν τελειώνει το πρόγραμμά, εκείνος κάθετε τουλάχιστον μισή ώρα τη φορά και δοκιμάζει νέα κολπάκια.

Και το φοβερό είναι ότι τα εφαρμόζει στο παιχνίδι του και συνδυάζει απόλυτα το θέαμα με την ουσία. Κάπως έτσι έχει βρεθεί αρχές Δεκέμβρη και αφού σημείωσε το απόλυτο χατ τρικ μέσα στη Σουόνσι (κεφαλιά, αριστερό, δεξί), το πρώτο για Αλγερινό στην Premier League, να μετράει υπέροχα στατιστικά. Στα 13 ματς που έχει ξεκινήσει (+1 αλλαγή) έχει σημειώσει 10 γκολ και έχει μοιράσει έξι ασίστ. Εχει δηλαδή άμεση συνεισφορά στα 16 από τα 32 γκολ της Λέστερ στο πρωτάθλημα. Σε κάθε αγώνα μοιράζει 3,6 επιτυχημένες… σακούλες, έχει 1,6 προωθημένες-κάθετες και 2,2 πάσες κλειδιά. Γενικότερα όμως νικάει τον προσωπικό αντίπαλο του στο 63% των επιθετικών ενεργειών του και έχει δημιουργήσει 29 καθαρές ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Οσο να’ ναι λοιπόν τον λες άνετα πολυτιμότερο της ομάδας του, που βιώνει το όνειρο της κορυφής.

Όλα τούτα επόμενο ήταν να καλέσουν τις μεγάλες δυνάμεις να τον παρακολουθήσουν. Αρσεναλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον έχουν για καλά στο καρνέ, αλλά και η Μπαρτσελόνα στο δικό της. Ο Ρανιέρι δήλωσε σχετικά ότι καλό θα ήταν να μην κάνει φέτος το άλμα. Πως θέλει λίγη ακόμα δουλειά για να πάει σε τέτοιο top club. Ο ίδιος ο Μαχρέζ πάντως έχει δείξει ότι δεν βιάζεται και πως ξέρει να ζυγίζει τα δεδομένα. Όπως τότε που το καλοκαίρι του 2010, στα 19 του δηλαδή, όταν τον κάλεσαν από την Παρί και τη Μαρσέιγ να περάσει από δοκιμαστικά, εκείνος προτίμησε να πάει στην Χάβρη επειδή: «Ηξερα ότι εκεί θα ασχολούνταν μαζί μου και ότι η Χάβρη έχει τρομερές ακαδημίες που θα με βοηθούσαν να δουλέψω σωστά. Εκεί θα με πρόσεχαν και τελικά είχα δίκιο».

Ετσι και τώρα δεν φουσκώνουν τα μυαλά του με τον αέρα της ματαιοδοξίας. Όταν θα φτάσει η στιγμή να πωληθεί, θα φέρει στη Λέστερ περισσότερα από τον Βάρντι. Ο Ριγιάντ Μαχρέζ δίνει την εντύπωση πως δεν πρόκειται για κάτι βιαστικό, φαινόμενο του καιρού, μία φωτοβολίδα. Το δείχνει το παιχνίδι του αυτό καθ’ αυτό, το πως χειρίζεται το τόπι, το πως βλέπει το γήπεδο μπροστά του. Φαίνεται στην κάθε φορά που πανηγυρίζει ένα γκολ και σκέφτεται τι θα τον συμβούλευε τώρα ο πατέρας του από ψηλά.

Follow me: @jorgekaraman