Ο μόνος ανίκητος εχθρός – όχι μόνο στον αθλητισμό – είναι ο χρόνος. Όποιος κι αν προσπάθησε να το βάλει μαζί του, στο τέλος βγήκε χαμένος. Έτσι και στο ποδόσφαιρο. Οι παίκτες έχουν ημερομηνία λήξης, αφού όσο κι αν προσπάθησαν, στο τέλος τους εγκατέλειψαν οι δυνάμεις τους. Κάποιοι προτίμησαν να αποσυρθούν στο ανώτατο επίπεδο (π.χ. Ζιντάν), ενώ άλλοι έκαναν το απίθανο και ξεπέρασαν τα 40 (π.χ Γκιγκς) αγωνιζόμενοι σε top club.

Υπάρχει όμως και η κατηγορία αυτών που συνεχίζουν να παίζουν μπάλα σε μεγάλη ποδοσφαιρικά ηλικία, όχι όμως στο επίπεδο ήταν κάποτε. Το FourFourTwo του gazzetta.gr παρουσιάζει περιπτώσεις παικτών, που δεν το βάζουν κάτω και παρά το γεγονός ότι δε στρέφονται πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας, εκείνοι εξακολουθούν να παίζουν ποδόσφαιρο σε μικρότερες ομάδες, από αυτές που τους είχαμε συνηθίσει. Ευτυχώς, ακόμη δεν έχουν φτάσει στο επίπεδο του Ριβάλντο, ο οποίος στο τέλος χάλασε τη «βιτρίνα» που είχε φτιάξει τόσα χρόνια.

Τζο Κόουλ
Ένας από τους κορυφαίους Άγγλους ποδοσφαιριστές της προηγούμενης δεκαετίας. Ο Τζο Κόουλ ξεκίνησε την καριέρα του στη Γουέστ Χαμ, ενώ αποτέλεσε μια από τις πρώτες μεταγραφές του Αμπράμοβιτς στην Τσέλσι. Φόρεσε, επίσης, τη φανέλα της Λίβερπουλ, ενώ για εννιά χρόνια ήταν μέλος της εθνικής Αγγλίας, παίρνοντας μέρος σε δύο Μουντιάλ και ένα Euro. Αυτή τη στιγμή ο 34χρονος (δεν είναι και τόσο μεγάλος) ακραίος χαφ ανήκει στην Άστον Βίλα, όμως στους «χωριάτες» δε χωράει, με αποτέλεσμα να αγωνίζεται με τη μορφή δανεισμού στην Κόβεντρι, η οποία συμμετέχει στην τρίτη κατηγορία.

Σάμουελ Ετό
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Καμερουνέζο και τα κατορθώματά του εντός γηπέδων. Μόνο τα 3 Τσάμπιονς Λιγκ, που έχει κατακτήσει με Μπαρτσελόνα και Ίντερ μιλούν από μόνα τους. Κάποια στιγμή έγινε ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο, μετά τη συμφωνία για είσπραξη 20 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο από τη ρωσική Ανζί. Ταραχώδης η καριέρα του Σάμουελ Ετό, ο οποίος μέχρι και την περσινή σεζόν αγωνιζόταν σε Έβερτον και Σαμπντόρια. Πλέον, ο Καμερουνέζος επιθετικός οδεύει στα 35 του χρόνια και αγωνίζεται στην τουρκική Αντάλιασπορ.

Μάξι Ροντρίγκες
Ένα από τα πιο hot ονόματα του ποδοσφαίρου της Αργεντινής την προηγούμενη δεκαετία. Σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (2006, 2010, 2014) έχει πάρει μέρος με την «αλμπισελέστε» ο Μάξι Ροντρίγκες, ο οποίος ακόμη δεν έχει αποσυρθεί από την εθνική ομάδα της χώρας του. Το μεγάλο όνομα στην Ευρώπη το έκανε την πενταετία που αγωνίστηκε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, από την οποία στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για τη Λίβερπουλ. Από το 2012 επέστρεψε στην πατρίδα του, για λογαριασμό της πρώτης του αγάπης, της Νιούελς Ολντ Μπόις. Χρόνο με το χρόνο οι συμμετοχές του 35χρονου πλέον Αργεντινού λιγοστεύουν, όπως και τα φώτα της δημοσιότητας – στην Ευρώπη τουλάχιστον – για χάρη του.

Βάλτερ Σάμουελ
Ένας από τους καλύτερους Αργεντινούς κεντρικούς αμυντικούς της περασμένης δεκαετίας. Ο Βάλτερ Σάμουελ αποτέλεσε για εννέα χρόνια πραγματικό «ογκόλιθο» στην άμυνα της Ίντερ (μαζί της κατέκτησε και ένα Τσάμπιονς Λιγκ), ενώ νωρίτερα είχε διαπρέψει με τη Ρόμα και ενδιάμεσα είχε αγωνιστεί στη Ρεάλ Μαδρίτης. Σε εθνικό επίπεδο, ο δυναμικός στόπερ έδωσε το παρόν σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (2002, 2010) με την εθνική Αργεντινής. Από το καλοκαίρι του 2014 ο Σάμουελ δεν αγωνίζεται σε κάποιο από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά σε αυτό της Ελβετίας. Στα 37 του είναι παίκτης της Βασιλείας, έχοντας μάλιστα κατακτήσει και το πρωτάθλημα της χώρας.