«Για όλα αυτά που κάνω αυτή την περίοδο, πιστεύω ότι αξίζω να βρίσκομαι μεταξύ των τελικών φιναλίστ για το βραβείο. Ωστόσο, θα ήμουν πραγματικά ευτυχισμένος, εάν η τριάδα ήταν η δική μας. Εάν εγώ, ο Λουίς Σουάρες και ο Μέσι ήμασταν οι τρεις τελικοί διεκδικητές, θεωρώ ότι θα ήταν δίκαιο. Γιατί λοιπόν να μην το δούμε να συμβαίνει;»

Με αυτά τα λόγια σε τηλεοπτική συνέντευξη του στο κανάλι «Globo» της πατρίδας του, ο Νεϊμάρ εξέφρασε την πεποίθηση του ότι πραγματικά εκείνος και οι δύο συμπαραστάτες του στην γραμμή κρούσης της Μπάρτσα είναι που θα πρέπει να παλέψουν στο φινάλε για το ποιος θα λάβει το σημαντικότερο ατομικό ποδοσφαιρικό βραβείο, εκείνο της «Χρυσής Μπάλας».

Η αλήθεια είναι πως ένα τέτοιο σενάριο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί εξωπραγματικό ή παράλογο. Οι τρεις τους μαζί ήδη μέσα στο 2015 μετρούν 125 γκολ και ένα σωρό επιτεύγματα. Το κυριότερο από αυτά αναμφίβολα είναι το ότι οδήγησαν τη Μπαρτσελόνα στο δεύτερο τρεμπλ της ιστορίας της και εξακολουθούν να κάνουν μαγικά πράγματα. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι παικταράδες που έχουν δικαίωμα να ελπίζουν για δική τους παρουσία στην τελική τριάδα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποκλειστεί η εξ ολοκλήρου κατάληψη της από το MSN.

Εχει όμως ξαναγίνει να υπάρχουν τρεις τελικοί υποψήφιοι από την ίδια ομάδα; Από το 1956 που το περιοδικό «France Football» θέσπισε το βραβείο, το φαινόμενο έχει παρουσιαστεί μόλις τρεις φορές. Οι δύο ανήκαν στη Μίλαν και η τρίτη στη Μπαρτσελόνα. Λέτε να ντουμπλάρουν το καλό οι Καταλανοί; Ας θυμηθούμε ποιες ήταν εκείνες οι μαγικές τριάδες...

1988
Μάρκο Φαν Μπάστεν (129), Ρουντ Γκούλιτ (88'), Φρανκ Ράικαρντ (45). Εκείνη η περίπτωση ήταν επική, καθώς η πρώτη τριάδα ανήκε όχι μόνο στο ίδιο club, αλλά και στην ίδια χώρα. Οι τρεις Ολλανδοί πήραν ουσιαστικά το βραβείο για τα όσα επικά πέτυχαν με τις Τουλίπες, κατακτώντας το EURO (στην 5η θέση ήταν και πάλι Ολλανδός, ο Ρόναλντ Κούμαν). Μάλιστα οι δύο πρώτοι είχαν ήδη αποκτηθεί από τη Μίλαν του Αρίγκο Σάκι, ενώ ο Ράικαρντ βρέθηκε κοντά τους του το καλοκαίρι του 1988.

1989
Μάρκο Φαν Μπάστεν (119), Φράνκο Μπαρέζι (80'), Φρανκ Ράικαρντ (43'). Σε αυτή την περίπτωση ήταν ο επικός σέντερ μπακ, Μπαρέζι, ο οποίος έθεσε εκτός τριάδας τον Γκούλιτ. Το όλο θέμα ήταν η Μίλαν. Ο Σάκι έβλεπε τη δουλειά του να απογειώνεται. Εκείνη η ομάδα που έστησε με τους Ροσονέρι είναι από τις κορυφαίες όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο εκπληκτικός Φαν Μπάστεν ήταν στην καλύτερη του κατάσταση και έτσι διέλυσαν 4-0 την Στεάουα Βουκουρεστίου στον τελικό του Πρωταθλητριών. Το περίεργο βέβαια ήταν ότι τερμάτισαν 3οι στην Σέριε Α'.

2010
Η διαδικασία πλέον είχε αλλάξει, καθώς το βραβείο πέρασε υπό την αιγίδα της UEFA. Από εκείνη τη φορά θα έβγαινε μία τελική τριάδα και από εκεί ο οριστικός νικητής. Λιονέλ Μεσι (22,65%), Αντρές Ινιεστα (17,36%), Τσάβι (16,48%) μονομάχησαν και ο Αργεντινός νίκησε τους συμπαίκτες του, για να συνεχίσει το σερί των τεσάρων κατακτήσεων του. Μόνο που ήταν μία βράβευση με ενστάσεις. Η Μπάρτσα του Πεπ Γκουαρδιόλα είχε παίξει το απόλυτο παιχνίδι την προηγούμενη χρονιά (2009 τρεμπλ), αλλά οι δύο Ισπανοί βραβεύτηκαν και για την κατάκτηση του Μουντιάλ στη Νότια Αφρική. Ο Μέσι πήρε μόνο το πρωτάθλημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι έκανε μυθικά πράγματα εκείνη την εποχή.

Follow me: @jorgekaraman