Ο Ποκετίνο αλλάζει την Τότεναμ συθέμελα

Τον Ιούνιο του 2013, ο Φράνκο Μπαλντίνι, γνωστός στο Νησί από τη θητεία του στο πλάι του Φάμπιο Καπέλο στην Εθνική, ανέλαβε υπεύθυνος σκάουτινγκ και μεταγραφικής πολιτικής της Τότεναμ. Το όνομά του το συνόδευαν εξαιρετικές συστάσεις, με τον ιδιοκτήτη των Σπερς, Ντάνιελ Λίβι να τον χαρακτηρίζει «σεβαστό στο χώρο, έχοντας διευρυμένες γνώσεις για ποδοσφαιριστές σε όλο τον κόσμο». Το πρότζεκτ ήταν να συνεργαστεί με τον Τιμ Σέργουντ, που είχε έναν ρόλο τεχνικού διευθυντή και με τον προπονητή Βίλας Μπόας, ώστε να ανεβάσουν την Τότεναμ επίπεδο. Για να πραγματοποιήσουν τον στόχο τους, είχαν να διαχειριστούν τα 77 εκατομμύρια λίρες από την μεταγραφή του Γκάρεθ Μπέιλ στη Ρεάλ Μαδρίτης. Προφανώς, το πρότζεκτ δεν προχώρησε όπως το είχαν στο μυαλό τους.

Οι ακριβές μεταγραφές των Έρικσεν, Σολδάδο, Λαμέλα, Κίρικες, Παουλίνιο, Καπού, Σαντλί εκτόξευσαν τις απαιτήσεις του κόσμου, που φαντάζονταν έναν κορμό γεμάτο ποιότητα και έθεσαν στόχο, αρχικά, την τετράδα και την μετεξέλιξη σε μια ομάδα που θα μπορούσε να μοιράσει το βάρος ισάξια στα νέα της αστέρια. Ωστόσο, η συνεισφορά δεν ήταν αντάξια των χρημάτων που δαπανήθηκαν ούτε του βάρους των ονομάτων. Μοιραία, η ομάδα δεν είχε την αποτελεσματικότητα που περίμεναν.

Ο Βίλας Μπόας αποτέλεσε παρελθόν και ο Τιμ Σέργουντ τον αντικατέστησε στα μέσα Δεκεμβρίου. Ο νυν τεχνικός της Άστον Βίλα έβγαλε τελικά τη χρονιά, φέρνοντας τους Σπερς στην έκτη θέση, ωστόσο ο Λίβι δεν του εμπιστεύτηκε το μέλλον, θεωρώντας πως η αλλαγή προσέγγισης ήταν επιβεβλημένη. Στη θέση του ήρθε ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο, ο οποίος είχε δείξει τόσο στην Ισπανία, όσο και στη Σαθουάμπτον το έργο του. Από τα μέσα της προηγούμενης σεζόν είχαμε γράψει για τα στοιχεία του Αργεντινού που οι Σπερς έβαζαν όλο και περισσότερο στο παιχνίδι τους.

Από τα πρώτα που ζήτησε στο White Hart Lane ήταν η αλλαγή νοοτροπίας. Και στράφηκε σε παίκτες που να καλύπτουν τις απαιτήσεις του για αυτό. Όπως φάνηκε πέρυσι, η Τότεναμ απέκτησε νεύρο, μαχητικότητα, προσήλωση. Ανέβασε τα ατομικά σπριντ, τα τάκλιν τα ποσοστά κατοχής. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι σταδιακά άλλαξε αυτό που είχε ζητήσει από την αρχή ο προπονητής: Νοοτροπία.

Ο Γκάρι Νέβιλ μέσω του SkySports αναφέρθηκε σε αυτό το στοιχείο που στην Αγγλία πολλές φορές μετράει περισσότερο και από το ταλέντο: Το work ethic. «Οι ομάδες του Ποκετίνο δουλεύουν πολύ σκληρά και αυτό δεν ήταν κάτι που η Τότεναμ έκανε», τόνισε ο πρώην μπακ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτό σημαίνει 100% αφοσίωση στο πλάνο, άμεση προσπάθεια για επανάκτηση της μπάλας, γρήγορο τρανζίσιον, τρεξίματα, τάκλιν, αυταπάρνηση, αλτρουισμός. Το να χάσει ο παίκτης τη μπάλα και αντί να πέσει πάνω στον αντίπαλο να την ξανακερδίσει, αλλά να γυρίσει στον διαιτητή απλά... δεν υπάρχει στη λογική του Αργεντινού.

Προφανώς, με τους παίκτες που «κληρονόμησε» δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Η μετάβαση ήταν σταδιακή. Η δουλειά του Ποκετίνο όμως φάνηκε από την αρχή. Άφησε στο περιθώριο παίκτες που δεν ταίριαζαν στην φιλοσοφία του, καθιέρωσε τον Μέισον και τον Μπενταλέμπ αλλάζοντας εντελώς τη φύση του άξονα, έβγαλε τον άσο στο μανίκι με τον Χάρι Κέιν. Τα «Σπιρούνια» έδειξαν καλά δείγματα, πάλεψαν όσο μπορούσαν για την τετράδα και τελικά τερμάτισαν 5α, πάνω από τη Λίβερπουλ και έφτασαν μέχρι τον τελικό του League Cup.

Αχίλλειος πτέρνα στην περσινή χρονιά ήταν η άμυνα, με το παθητικό (53 γκολ σε 38 ματς) να ξεπερνά κι αυτό της Χαλ. Έτσι φέτος ο Ποκετίνο επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της άμυνας. Ο Ποκετίνο, όχι ο Μπαλντίνι. Ουσιαστικά ο ρόλος του Ιταλού ήταν... διακοσμητικός μετά την άφιξη του Αργεντινού και του επιτελείου του και το διαζύγιο που επισημοποιήθηκε προ ημερών ήταν προδιαγεγραμμένο. Η διαχείριση των χρημάτων του Μπέιλ ήταν ένα στίγμα που δεν του έφυγε ποτέ.

Η απομάκρυνση το καλοκαίρι των Σολδάδο, Καπού, Κίρικες, Καμπούλ, Χόλτμπι, Σταμπουλί και Παουλίνιο ήταν ένα ξεκαθάρισμα που ο 43χρονος θεωρούσε επιβεβλημένο. Ο Αλντερβάιρελντ κούμπωσε απευθείας στον Βερτόνγκεν. Η καθιέρωση του Ντάιερ σε θέση αμυντικού μέσου έχει αφήσει πολλές υποσχέσεις, με τον 21χρονο να έχει την ποδοσφαιρική ευφυΐα και την αντίληψη για να ανταποκριθεί στη θέση. Δείχνει εκπληκτική προσαρμοστικότητα. Σταδιακά ανεβαίνει και ο Ντέλε Αλί, για τις προοπτικές του οποίου είχαμε επίσης αναφερθεί. Στην τριπλέτα πίσω από τον φορ παίζουν εκείνοι που συνεισφέρουν και σε άλλα στοιχεία του παιχνιδιού εκτός από την ανάπτυξη.

Στην 11άδα απέναντι στην Μάντσεστερ Σίτι, στην πιο επιβλητική νίκη των Σπερς τον τελευταίο καιρό, ήταν μόλις τέσσερις ποδοσφαιριστές από την προ-Ποκετίνο εποχή. Ο Γιορίς, ο Γουόκερ, ο Βερτόνγκεν και ο Έρικσεν. Η Τότεναμ μετέτρεψε το περσινό της πρόβλημα σε προτέρημα, έχοντας το χαμηλότερο μέχρι στιγμής παθητικό στο Πρωτάθλημα μαζί με την Γιουνάιτεντ. Και παρότι ο Κέιν δεν έβρισκε δίχτυα μέχρι το ματς της Κυριακής, πέτυχε την τρίτη συνεχόμενη νίκη της.

Προφανώς υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, καθώς το ρόστερ έχει κενά, όπως για παράδειγμα στην επίθεση. Κυνήγησε μέχρι τέλους τον Μπεραχίνο, αλλά δεν του βγήκε. Σταδιακά οι παίκτες της λογικής του προπονητή θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο, όμως ο Ποκετίνο δεν άλλαξε απλά το ρόστερ. Άλλαξε συνολικά την φιλοσοφία του συλλόγου και της διοίκησης, δείχνοντας ότι ο δικός του δρόμος μπορεί να είναι λιγότερο λαμπερός, αλλά είναι σαφώς πιο ουσιαστικός. Και σίγουρα πιο αρεστός στον κόσμο, που βλέπει πλέον ποδοσφαιριστές να ματώνουν πραγματικά στο χορτάρι...