Το FBI μετέτρεψε σε ντέρμπι τις εκλογές της FIFA

Δεν είναι αστείο, ένας εκ των κυριότερων λόγων που έκαναν τον Σεπ Μπλάτερ να αποφασίσει τον περασμένο Σεπτέμβριο να ακυρώσει εαυτόν (είχε πολλές φορές δηλώσει ότι διένυε την τελευταία του θητεία) και να υποβάλει υποψηφιότητα για την επανεκλογή του στην θέση του προέδρου της FIFA είναι η φιλοδοξία του να κερδίσει το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Δεν έχω ιδέα ποια θα παρουσίαζε ως τεκμήρια της ειρηνιστικής δράσης του για να πείσει ότι του αξίζει αυτό το Νόμπελ. Είναι όμως βέβαιο ότι δεν θα χρειαζόταν καν να μιλήσει για να πείσει τον πλανήτη ότι του αξίζει να τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Διαφθοράς στο ποδόσφαιρο. Αν υπήρχε τέτοιο, ο 79χρονος Ελβετός θα ήταν ο ρέκορντμαν των κατακτήσεων, αφού θα του είχαν ξεφύγει ελάχιστα βραβεία στη διάρκεια της τελευταίας 17ετίας.

Μέχρι και τον περασμένο μήνα δεν υπήρχε τίποτα στον ορίζοντα ικανό να βάλει τέλος στην ηγεμονία του Μπλάτερ. Δεν ήθελε καν να ακούσει ότι στα 79 του, και μετά από 40 χρόνια παρουσίας στη FIFA και τέσσερις προεδρικές θητείες είχε κλείσει τον κύκλο του. Σφύριζε αδιάφορα και γύριζε την πλάτη στο ξεφωνητό όσων “πολιτικών αντιπάλων” του είχαν επιβιώσει στην FIFA και είχαν γλιτώσει την διαγραφή και την αποπομπή, δηλαδή τις συνήθεις ποινές για όποιον τολμούσε να σκεφτεί να κάνει αντιπολίτευση στον Μπλάτερ. Δεν τρόμαξε ποτέ με τις καταγγελίες διαφθοράς, για τις αμέτρητες καταγγελίες χρηματισμού και δωροδοκίας μελών των επιτροπών που αποφάσιζαν για το Παγκόσμιο Κύπελλο και τις υπόλοιπες διοργανώσεις της FIFA. Πήρε αέρα όταν κατάφερε να κάνει Μουντιάλ στη Νότια Αφρική, και με αυτό το θράσος αποφάσισε να δώσει το Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία και του 2022 στο ... Κατάρ.

Μέχρι εδώ ο Μπλάτερ δεν σκιάχτηκε ποτέ. Ούτε καν μπροστά στις απειλές των χορηγών της FIFA ότι θα αποσυρθούν στην περίπτωση που εκείνος συνεχίσει να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στις αναφορές της Διεθνούς Αμνηστίας σχετικά με την αποτυχία του Κατάρ να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης των χαμηλόμισθων εργατών που δουλεύουν για την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων, ξενοδοχείων, ουρανοξυστών, γηπέδων και λοιπών εγκαταστάσεων.

Ολα αυτά μέχρι και το πρώτο 10ήμερο του μήνα που διανύουμε, όταν άρχισε να γυρίζει ανά τον πλανήτη η πληροφορία ότι το FBI ερευνά τον Μπλάτερ και όλα τα υψηλά στελέχη της FIFA και ότι για τον λόγο αυτό ο Ελβετός φοβάται να επισκεφθεί τις ΗΠΑ, διότι θα ήταν δεδομένη η προσαγωγή του τουλάχιστον για ανάκριση.

Μέχρι τότε είχε γίνει κατανοητό ότι η Ευρώπη δεν μπορούσε να ρίξει τον Μπλάτερ. Αλλωστε η επιλογή του Μισέλ Πλατινί να μην υποβάλει υποψηφιότητα ούτε σε αυτές τις εκλογές ήταν η πιο τρανταχτή παραδοχή της ευρωπαϊκής ήττας. Κατανοητό είχε γίνει επίσης ότι ο Μπλάτερ δεν πέφτει ούτε από μέσα, αφού όσοι πρώην συνεργάτες του προσπάθησαν να τον εκθρονίσουν εκδιώχθηκαν από την FIFA. Ορισμένοι το επιχείρησαν με την μέθοδο Μπλάτερ, ο οποίος άρχισε να “αγοράζει” ψήφους από τον πρώτο μήνα της πρώτης εκλογής του με το αναπτυξιακό πρόγραμμα Gold, μέσα από το οποίο χρηματοδοτούσε κάθε υποανάπτυκτη ποδοσφαιρικά χώρα με συνέπεια να κάνει δική του όλη την αφρικανική συνομοσπονδία (CAF) και τις 54 ψήφους των μελών της και εν συνεχεία να “αλώσει” και την ασιατική συνομοσπονδία (AFC) με τα 46 μέλη – ψηφοφόρους. Σήμερα για να εκλεγεί χρειάζεται 105 (σε σύνολο 209) ψήφους. Το ίδιο κατανοητό είχε γίνει ότι δεν γινόταν να πέσει ούτε από τους χορηγούς, οι οποίοι τον πίεσαν αναποτελεσματικά για να πάρει το Μουντιάλ του '22 από το Κατάρ.

Μέχρι πρότινος φαινόταν να έχει γίνει κατανοητό ότι τον Μπλάτερ δεν μπορούσαν να ρίξουν ούτε οι ΗΠΑ. Μέχρι τη στιγμή που το FBI προχώρησε αυτή την έρευνα και την έφτασε στο στάδιο της προσκηνιακής κορύφωσης με τις συλλήψεις των επτά υψηλών στελεχών της FIFA 48 ώρες πριν από τις προεδρικές εκλογές.

Είναι αυτό που μέχρι σήμερα εξελίσσεται μια συντονισμένη και ενορχηστρωμένη προσπάθεια για την εκθρόνιση του Μπλάτερ από την FIFA; Την πρώτη απάντηση θα την έχουμε την Παρασκευή, όταν θα γίνει γνωστό το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Ο Ιορδανός Πρίγκηπας Αλι ισχυρίζεται ότι έχει εξασφαλίσει 60 “εκτός Ευρώπης” ψήφους, την ώρα που το ευρωπαϊκό μπλοκ (με εξαιρέσεις σαν αυτή της Ρωσίας) έχει ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητάς του. Αν Ο Πρίγκηπας δεν υπερβάλει, οι εκλογές θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, διότι ήδη μοιάζουν με ντέρμπι. Το σενάριο που κυκλοφορεί ανάμεσα στους δημοσιογράφους παρατηρητές του συνεδρίου της Ζυρίχης θέλει όλη αυτή την επιχείρηση με τις συλλήψεις και τις διώξεις να λειτουργεί ως εκφοβισμός για τους ψηφοφόρους του Μπλάτερ που ξέρουν ότι βρίσκονται στο στόχαστρο των ερευνών και σαν “ρίξε τον Μπλάτερ και δεν θα σε κυνηγήσουμε” προσφορά. Την ίδια ώρα πάντως οι συνεργάτες του Πλατινί κρατούν πολύ χαμηλά τη μπάλα και διατηρούν μια “το παλεύουμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα” συμπεριφορά χωρίς ίχνος βεβαιότητας για νίκη του Πρίγκηπα Αλί.

Απευθυνόμενος προς τις 6 συνομοσπονδίες – μέλη της FIFA, ο Μπλάτερ προφήτεψε ότι θα έρθουν και χειρότερα για την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου. Είτε επειδή ξέρει είτε επειδή μαντεύει την εξέλιξη των δύο ερευνών (η μία από τις ΗΠΑ για σκάνδαλα χρηματισμού σε βάθος 20ετίας, η δεύτερη από τις ελβετικές αρχές για τις ψηφοφορίες ανάθεσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου σε Ρωσία και Κατάρ). Δεν απέσυρε όμως την υποψηφιότητά του. Πιθανότατα επειδή συνεχίζει να έχει για τον εαυτό του την ιδέα ότι είναι ο ισχυρότερος ηγέτης του πλανήτη (τον περασμένο Μάρτιο δήλωσε στην Sonntags Zeitung ότι “το ποδόσφαιρο είναι μεγαλύτερο από θρησκεία και η FIFA έχει μεγαλύτερη επιρροή από οποιοδήποτε κράτος και οποιαδήποτε θρησκεία, αφού μετράμε περισσότερους από 1.6 δισεκατομμύρια φίλους σε ολόκληρο τον πλανήτη και έχουμε την δύναμη να κινούμε μάζες”) αλλά και επειδή νιώθει ότι ως πρόεδρος της FIFA θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τον προσωπικό κίνδυνο πιο αποτελεσματικά. Αν δεν πέσει και τώρα...

ΥΓ. Και κάτι με ελληνική αναγωγή: ακόμη και αυτή η τόσο διεφθαρμένη FIFA έπαψε αμέσως από οποιαδήποτε ποδοσφαιρική δραστηριότητα δώδεκα παράγοντες από αυτούς που βρίσκονται στο στόχαστρο των αμερικανικών ερευνών. Ακόμη και αυτή η τόσο διεφθαρμένη FIFA έβαλε έστω για τους τύπους σε λειτουργία την Επιτροπή Ηθικής, λειτούργησε τον κώδικα ηθικής. Ακόμη και σήμερα η ΕΠΟ, της οποίας περίπου η διοικητική ολομέλεια διώκεται από τις ελληνικές αρχές δεν έχει τα κότσια και το φιλότιμο να κάνει το ελάχιστο, δηλαδή να πάψει από οποιαδήποτε ποδοσφαιρική δραστηριότητα όλα τα εν ενεργεία διοικητικά στελέχη της που διώκονται. Στην ποδοσφαιρική Ελλάδα η ντροπή παραμένει άγνωστη λέξη.