Η μεταμόρφωση της Μπαρτσελόνα

«Αυτό που σκοπεύω να δημιουργήσω, είναι μία ομάδα ευέλικτη. Που θα θέλει την ίδια στιγμή να νικάει, με όμορφο τρόπο, έχοντας όμως παράλληλα κατανοήσει ότι οφείλει να παίζει πρώτα απ' όλα άμυνα: επιθετική ή ακόμα και πιο πίσω όταν είναι ανάγκη. Να το κάνει με την ίδια άνεση εντός και εκτός έδρας, μα πάνω απ' όλα θέλω οι παίκτες μου να δείχνουν επιθυμία, να έχουν όρεξη»!

Με αυτά τα λόγια είχε ξεκινήσει τη συνέντευξη τύπου του στις 16 Ιουλίου ο Λουίς Ενρίκε, προσπαθώντας να εξωτερικεύσει τις σκέψεις και το πλάνο του μπροστά στα αδηφάγα μάτια των άκρως απαιτητικών ρεπόρτερ της Μπαρτσελόνα, που ξερνούσαν τις ερωτήσεις τους σαν αρπακτικά γεμάτα αμφιβολία για τις ικανότητες και το ορθό του λόγου του νέου κόουτς.

Τότε ήταν που ο καινούργιος προπονητής τους έριξε το... τυράκι: «Δεν θα έχουμε συγκεκριμένο σύστημα. Αυτό δεν είναι πλέον κάτι αδιαπραγμάτευτο. Θα το στήνουμε ανάλογα μετο κάθε ματς και φυσικά σχετικά με το πως εξελίσσεται αυτό την ώρα του αγώνα», είπε και τους άφησε με τις απορίες να εκφράζονται στα γραπτά τους. «Τι διάολο άραγε να σήμαινε αυτό; Ποια συστήματα θα χρησιμοποιούσε η Μπαρτσελόνα; Και τι θα γινόταν με το tiki taka;» Κάπως έτσι κύλησε για καιρό η αρθρογραφία από την Καταλανία έως και τα πέρατα του ποδοσφαιρικού κόσμου.

Στην προετοιμασία δεν βγήκε και πολύ άκρη. Καθώς λοιπόν οι επίσημες υποχρεώσεις ξεκίνησαν, το μυστήριο παρέμενα άλυτο και η ομάδα έμοιαζε χαμένη σε πολλές περιπτώσεις. Τα αποτελέσματα δεν βοηθούσαν αν και υπήρχαν δείγματα της προσπάθειας που γινόταν προς ορισμένες κατευθύνσεις. Σημαντικότερη όλων η προσήλωση στην άμυνα. Φάνηκε άμεσα τούτο, όταν ο Κλαούδιο Μπράβο έθεσε με το καλημέρα ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην ιστορία του συλλόγου.

Επιθετικά όμως το πράγμα κολλούσε. Η Μπάρτσα δεν έβγαζε ενέργεια και δεν είχε ιδέες, ενώ και ο Λιονέλ Μέσι φαινόταν ότι ψαχνόταν. Η μουρμούρα φούντωνε και όπως είναι γνωστό ήρθε η έκρηξη με την αλλαγή του χρόνου και το θέμα με τον Αργεντινό και τον κόουτς που ξέσπασε μετά την ήττα από τη Σοσιεδάδ. Ως εκ θαύματος και αντιθέτως απ' ότι θα περίμενε κανείς, εκείνη η εξωτερίκευση των συναισθημάτων του σούπερ σταρ λειτούργησε ευεργετικά. Ο Μέσι παρέσυρε όλη την ομάδα, ενώ ο Λουίς Ενρίκε είχε προτιμήσει να περάσει σιωπηλά εκείνη τη δοκιμασία. Εκείνος είχε εμπιστοσύνη στη δουλειά του και έβλεπε, ήξερε, πρόσμενε ότι τα καλύτερα ήταν στην πόρτα του...

Ποια είναι όμως αυτά τα καλύτερα που τον δικαιώνουν και αναγκάζουν την ποδοσφαιρική υφήλιο σε κυβίστηση (και εμένα φυσικά); Ας τα απαριθμήσουμε...

Τα δύο «ταυτόχρονα» συστήματα
Η περιβόητη ευελιξία στο σύστημα εξηγήθηκε κάποια στιγμή από τον ίδιο τον Μέσι σε συνέντευξη σε εφημερίδα της πατρίδας του: «Εχουμε δύο πλάνα διαφορετικά και διαθέτουμε την ευελιξία να μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα στον αγώνα. Η σχετική μετάβαση γίνεται εύκολα και μας βγαίνει πλέον αβίαστα, μιας και το έχουμε δουλέψει πολύ στην προπόνηση. Μπορούμε να βγαίνουμε στην αντεπίθεση και να είμαστε μάλιστα άκρως αποτελεσματικοί χάρη στην ταχύτητα των επιθετικών και των πλάγιων μπακ μας. Ετσι εκμεταλλευόμαστε τέλεια τα κενά των αντιπάλων και βρίσκουμε γρήγορα γκολ. Οταν πάλι το απαιτεί η περίσταση, είμαστε απλά η γνωστή καλή Μπάρτσα. Δεν έχουμε χάσει τη φιλοσοφία της κατοχής της μπάλας και της υπομονής. Θεωρώ ότι έχουμε εξελιχτεί και ο αντίπαλος είναι πια πιο δύσκολο να μας διαβάσει και να μας αντιμετωπίσει!

Η ελευθερία του Μέσι και η προσαρμογή του Σουάρες
Ο Μέσι σε εκείνη την πραγματικά εξαιρετικά ποδοσφαιρική συνέντευξη του, είχε εξηγήσει και με περισσότερη λεπτομέρεια τι έχει αλλάξει ο Λουίς Ενρίκε σε εκείνον και στην ομάδα γενικότερα: «Οταν μίλησα πρώτη φορά με τον κόουτς, μου είπε ότι θα ήθελε να μου δώσει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων. “Κινήσου όπου θέλεις εσύ. Εμπιστεύομαι την κρίση σου”, μου είπε. Τότε εγώ αποφάσισα σε συνεννόηση μαζί του να πηγαίνω πιο κεντρικά. Για να φύγω όμως από τα πλάγια και να λειτουργήσει αυτό, συνέβαλε και η άφιξη του Λουίς Σουάρες, που άργησε να μπει στην ομάδα. Σταδιακά μάθαμε να βρισκόμαστε, όπως είχε συμβεί και με τον Νεϊμάρ. Αρχίσαμε τις εναλλαγές θέσεων και εγώ μπόρεσα να συμμετάσχω πιο πολύ στο οργανωτικό κομμάτι, κάτι που απολαμβάνω πολύ!»

Ανασταλτική λειτουργία
Οποιος την έχει δει σε αρκετά ματς, θα το έχει προσέξει. Η Μπαρτσελόνα παίζει άμυνα με τους δύο ίδιους τρόπους που επιτίθεται. Στην εποχή του Γκουαρδιόλα με το tiki taka, η άμυνα της ήταν επιθετική και είχε ως στόχο την άμεση επιστροφή της μπάλας στα δικά της πόδια. Αυτός φυσικά δεν έπαψε να ισχύει. Απλά τώρα τούτο δεν είναι θέσφατο. Η ομάδα μαθαίνει να γυρίζει πίσω από το κέντρο και να κλείνει τους χώρους στα μετόπισθεν όπως κάθε κανονική ομάδα. Μαθαίνει δηλαδή όταν το απαιτεί η περίσταση, όταν πρέπει να κρατήσει σκορ, να... βγαίνει από τα παπούτσια της και έτσι γίνεται λιγότερο εύκολο να την διαβάσει ο αντίπαλος και σε αυτό το κομμάτι. Οπως συνέβαινε π.χ. πέρσι και ακόμα πιο πολύ πρόπερσι με τις βαθιές μπαλιές στην πλάτη των αμυντικών της, οι οποίοι βρίσκονταν κοντά στη μεσαία γραμμή και μετά τρεχάτε ποδαράκια μου.

Δουλεμένος συγχρονισμός σε επίπεδο αρμονίας μπαλέτου

Εκτίναξη στα στημένα
Φυσικά άμυνα χωρίς βελτίωση στα στημένα δεν θα γινόταν να υπάρξει. Βέβαια σε αυτή την περίπτωση το ευεργέτημα εμφανίζεται περισσότερο όσον αφορά την επίθεση. Η δουλειά και τα αποτελέσματα σε αυτόν τον τομέα, όπου είχε εμφανή αδυναμία, είναι κάτι παραπάνω από εξόφθαλμα. Ο Λουίς Ενρίκε έχει… ξεπατικώσει κινήσεις, μπλοκ και σκριν σε αντιπάλους, που χρησιμοποιούνται στο NBA, ώστε να ξεμαρκάρονται οι παίκτες του και να βρίσκουν δίχτυα. Για την ακρίβεια μάλιστα δεν είναι ακριβώς ο κόουτς που το κάνει αυτό, αλλά ο Χουάν Κάρλος Ουνθουέ εκείνος που το δουλεύει το κόλπο. Πρόκειται για τον πρώην τερματοφύλακα, ο οποίος είναι ο βοηθός προπονητή και υπεύθυνος για το συγκεκριμένο κομμάτι. Ετσι φτάσαμε μέχρι στιγμής η Μπαρτσελόνα να έχει βάλει φέτος 13 γκολ από στημένες φάσεις, ενώ πέρσι αντίστοιχα είχε μόλις πέντε, πρόπερσι επτά και το 2011-'12 οκτώ! Και επειδή λέγαμε για την άμυνα, εκεί έχει δεχτεί μόνο πέντε (4 από κόρνερ και 1 απ' ευθείας φάουλ) τέτοια γκολ.

Αυστηρή πειθαρχία προς όλους
Στο τελευταίο ματς πρωταθλήματος, ο Νεϊμάρ αντικαταστάθηκε και έδειξε τον εκνευρισμό του. Και όμως ούτε αυτή τη φορά ο Λουίς Ενρίκε ασχολήθηκε με το θέμα δημοσίως (σ.σ.: δεν το είχε κάνει ούτε τότε με τον Μέσι). Ο κόουτς έχει τον τρόπο του να χειρίζεται εσωτερικά αυτά τα ζητήματα. Και δεν είναι ότι τα προσπερνάει. Ο 44χρονος προπονητής θεωρείται άκρως αυστηρώς σε ότι έχει να κάνει με την πειθαρχία και την ιεραρχία στα αποδυτήρια. Το αποτέλεσμα πάντως ήταν ότι ο Νεϊμάρ έβαλε ωραίο γκολ στο αμέσως επόμενο πλασέ του στο Παρίσι. Ο Βραζιλιάνος που δεν του αρέσει να βγαίνει, έχει αντικατασταθεί στα 14 από τα 34 παιχνίδια που έχει ξεκινήσει. Πρόκειται για ποσοστό μεγάλο (41%), όπως και αυτό του Λουίς Σουάρες (33%, σε 10 από τα 30). Την ίδια στιγμή το ποσοστό του Αντρές Ινιέστα ανεβαίνει στο 55% και του Ιβάν Ράκιτιτς στο 54%. Κανείς όμως δεν μουρμουράει και αυτό επειδή βλέπουν ότι γίνεται σωστή διαχείριση και ότι η ομάδα πετάει.

Το σημαντικότερο όμως όλων που έχει καταφέρει ο Λουίς Ενρίκε, είναι ότι δείχνει να έχει πιάσει τον μεγαλύτερο από τους στόχους που έθεσε σε εκείνη την πρώτη συνέντευξη του τον περασμένο Ιούλιο. «Τίποτα απ' όσα θέλω να κάνω δεν θα συμβεί εάν δεν πείσω τους παίκτες μου ότι αξίζει τον κόπο. Πρέπει να τους περάσω μέσα από τη δουλειά μου ότι θα πρέπει να με εμπιστευτούν και να με ακολουθήσουν. Εάν συμβεί αυτό, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα θριαμβεύσουμε!» Βλέποντας λοιπόν το πως λειτουργεί όλη η Μπαρτσελόνα, το πως έδεσαν οι καινούργιοι, τον αναγεννημένο Πικέ, τον Ινιέστα να γίνεται ρολίστας πολυτελείας, τον Τσάβι να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει ανάσες ποιότητας και πάνω απ' όλα το πως απολαμβάνει ξανά το παιχνίδι ο Μέσι, προφανώς ο κόουτς τους έχει πείσει. Και καθώς το καμπανάκι ήχησε και μπήκαμε στην τελική ευθεία για τα σπουδαία, το μόνο που τους απομένει πλέον, είναι να θριαμβεύσουν, μιας και έχουν καταστήσει ξανά τους εαυτούς τους ως φαβορί...

Follow me: @jorgekaraman