Κανείς δεν είχε φανταστεί ότι το φινάλε θα γραφόταν με τον τρόπο που έγινε. Στον δρόμο για το Mundial του 2014, οι ελπίδες ήταν πολλές στην Ιταλία η οποία έκανε σταθερά βήματα βελτίωσης με τον Πραντέλι στον πάγκο ύστερα από το καταστροφικό τουρνουά στην Νότιο Αφρική. Εχοντας βρεθεί το 2010 στην τελευταία θέση ενός ομίλου που είχε μέσα ομάδες όπως Σλοβακία, Νέα Ζηλανδία και Παραγουάη με τον Μαρτσέλο Λίπι στο τιμόνι, η Ιταλία πήγε στον τελικό του Euro 2012 και στα ημιτελικά του Confederations Cup. Ενα νέο στιλ παιχνιδιού χρησιμοποιήθηκε και οι Ατζούρι προσπάθησαν να παίξουν παιχνίδι κυριαρχίας και κατοχής. Στη διοργάνωση του καλοκαιριού στην Βραζιλία ήταν η ευκαιρία για την ομάδα του Πραντέλι να παρουσιάσει στο παγκόσμιο στερέωμα την Εθνική Ιταλίας. Ο Ντιέγο Γκοδίν χτύπησε στο 81'.

Στην πραγματικότητα, ο αρχηγός της Ουρουγουάης έριξε το τελειωτική χτύπημα σε μία Ιταλία η οποία ήδη βρισκόταν στα σχοινιά. Με γκολ με την πλάτη ο κεντρικός αμυντικός της Ατλέτικο Μαδρίτης χάρισε στην Σελέστε τη νίκη με 1-0 και την πρόκριση στη φάση των νοκ άουτ. Η ήττα έκρινε την τύχη της ομάδας του Τσέζαρε Πραντέλι, όμως η προηγούμενη, με 1-0 από την Κόστα Ρίκα είχε ήδη φανερώσει πολλές αδυναμίες. Ενώ υπήρχαν άτυχες στιγμές, όπως το ότι το δάγκωμα του Σουάρες στον Κιελίνι δεν τιμωρήθηκε, δύσκολα μπορεί κανείς να πει ότι η Ιταλία άξιζε κάτι παραπάνω. Ούτε ο Πραντέλι προσπάθησε να δικαιολογήσει την αποτυχία της ομάδας του και είπε στους ρεπόρτερ ότι «όταν ένα πρότζεκτ αποτυγχάνει, είναι σωστό να αναλαμβάνεις την ευθύνη».

Και έκανε ακριβώς αυτό, κάνοντας γνωστή την παραίτησή του στη συνέντευξη Τύπου. Παρά την πρόοδο των τελευταίων ετών, έπρεπε να έχει υπάρξει και αποτέλεσμα. Η Ιταλία, περισσότερο από κάθε άλλη Εθνική, βάζει το αποτέλεσμα πάνω απ' όλα και το μοναδικό που έμενε να φανεί ήταν το αν θα πιεζόταν για να αποχωρήσει ή αν θα το έκανε μόνος του.

Εποχή Κόντε

Εννιά μήνες αργότερα, είναι ο Αντόνιο Κόντε αυτός που έχει στα χέρια του τα ηνία. Η Ιταλία έχει παίξει 7 αγώνες μετά την ήττα από την Ουρουγουάη στο Νατάλ, όμως ήδη μοιάζει διαφορετική ομάδα. Η αλλαγή δεν ήταν μόνο στον άνθρωπο που κάθεται στον πάγκο αλλά και σε ολόκληρη τη φιλοσοφία. Πραντέλο και Κόντε είχαν επιτυχίες στις καριέρες του αν και τα τρία Scudetti του δεύτερου είναι ανώτερα από τη δουλειά του πρώτου σε Φιορεντίνα και Ρόμα, όμως είναι επιτυχημένοι στους δρόμους που ακολούθησαν. Τη στιγμή που ο Πραντέλι θέλει υπομονή και κατοχή, ο Κόντε προτιμάει πιο γρήγορο tempo και ένταση. Η δική του Γιουβέντους ήταν γρήγορη και επιθετική και πίεζε πολύ μέχρι να πάρει την κατοχή.

Αυτή η προσέγγιση ήταν εμφανής από το πρώτο κιόλας παιχνίδι του Κόντε ως αλενατόρε της Ιταλίας, σε φιλικό με αντίπαλο την Ολλανδία τον Σεπτέμβριο. Οι Ατζούρι έβγαζαν γρήγορα τη μπάλα μπροστά και εκμεταλλεύονταν τα κενά, κάτι για το οποίο είχε κατηγορηθεί ο Πραντέλι επείδη δεν το έκανε. Ο Τσίρο Ιμόμπιλε άνοιξε το σκορ μετά την πάσα-λόμπα από τον Ντανιέλε Ντε Ρόσι, ο οποίος ευστόχησε από τη βούλα για το 2-0 ύστερα από νέα γρήγορη μπάλα στην επίθεση και πέναλτι που είχε κερδίσει ο Σιμόνε Τζάτζα. Διαφορές υπάρχουν επίσης και στα συστήματα. Ο Κόντε παίζει 3-5-2, διάταξη πλέον συνώνυμη με το ιταλικό ποδόσφαιρο λόγω της ασφάλειας που προσφέρει στον άξονα.

Ο Πραντέλι έχει χρησιμοποιήσει και εκείνος αυτό το σύστημα κάποιες φορές όμως προτιμά τα 4-3-3, 4-3-1-2 και 4-3-2-1 όντως πιο ευέλικτος από τον πρώην τεχνικό της Γιουβέντους. Με την εξάρτηση που υπάρχει από την ποιότητα των μπακ-χαφ, το 3-5-2 είναι ευάλωτο στις αλλαγές τακτικής όταν εκτός Ιταλίας απαιτείται πιο γρήγορος ρυθμός και αυτό είναι κάτι που ο Κόντε πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του ενόψει του Euro 2016 στην Γαλλία. Η κυριαρχία της Γιουβέντους στην Serie A επί των ημερών του Κόντε μακιγιάρισε την έλειψη Plan B, ενώ τώρα η Vecchia Signora είναι πιο ισορροπημένη ανάμεσα σε Ιταλία και Champions League υπό τις οδηγίες του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι ο οποίος βασίζεται στο 4-3-1-2.

Στην εξορία ο Μπαλοτέλι

Οσον αφορά το υλικό, υπήρξαν αλλαγές από τον Κόντε, με τον Μάριο Μπαλοτέλι να είναι ανάμεσα σε αυτούς που έμειναν εκτός. Ο Super Mario δεν έχει κατάφερε να κρατήσει τη φανέλα του βασικού στην Λίβερπουλ φέτος εξαιτίας του ότι είναι στατικός και δεν ταίριαζε στο παιχνίδι μεγάλης έντασης που θέλει ο Μπρένταν Ρότζερς. Ο πρώην επιθετικός της Μίλαν αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα και στην Εθνική, με τον Κόντε να ζητά πολλή δουλειά στον αγωνιστικό χώρο, ομαδικότητα και πίεση.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Σιμόνε Τζάτζα της Σασουόλο είναι σταθερός στην ομάδα του Κόντε. Κρατά απασχολημένα τα αντίπαλα στόπερ και βοηθάει στο αμυντικό κομμάτι, κάτι που ο Μπαλοτέλι δεν έχει ακόμα καταφέρει. Ο Μάρκο Βεράτι είναι ένας από τους παίκτες που αναμένεται να έχουν πιο σημαντικό ρόλο τα ερχόμενα χρόνια. Σήμερα 22 ετών, ο άσος της Παρί Σεν Ζερμέν δείχνει σταθερά τις εκπληκτικές του ικανότητες και οι Ιταλοί θεωρούν ότι η Εθνική πρέπει να χτιστεί γύρω του. Ο Κόντε έχει πει πάντως πολλές φορές ότι ο πρώην παίκτης της Πεσκάρα πρέπει να είναι υπομονετικός.