Τα στοιχεία του Ντι Μαρία λείπουν από τη Ρεάλ Μαδρίτης

Η είδηση για τις πωλήσεις στις φανέλες του Ντι Μαρία, σε συνδυασμό με τις δυσκολίες του στο Μάντσεστερ, την εικόνα της Ρεάλ Μαδρίτης στο clasico και μια παλιότερη συνέντευξη του Τόνι Κρόος, «έδεσαν» μια σκέψη που έχει γεννηθεί εδώ και καιρό, σχετικά με την αποχώρηση του Αργεντινού και τη φετινή ομάδα του Αντσελότι.

Σε συνέντευξή του στη «Suddeutche», λίγο μετά την έναρξη της χρονιάς, ο Τόνι Κρόος είχε αποκαλύψει μια τηλεφωνική συνομιλία του με τον Κάρλο Αντσελότι από το καλοκαίρι. Ο Γερμανός μέσος μετέφερε την άποψη του Ιταλού τεχνικού για τον τρόπο που χτιζόταν το καλοκαίρι η Ρεάλ Μαδρίτης. Προτεραιότητα, σύμφωνα τα δικά του λεγόμενα, ήταν ο έλεγχος της μπάλας και του παιχνιδιού, εξού και η λογική της διαχείρισης του ρόστερ. Πώληση του Ντι Μαρία, απόκτηση του Κρόος και του Χάμες, με τον δεύτερο να προσθέτει «λάμψη», κέρδη και να κάνει το τμήμα μάρκετινγκ να τρίβει τα χέρια του. Ο Κάρλες Ρέσακ, από την αντίπερα όχθη της Μπαρτσελόνα, είχε περιγράψει δεικτικά την πώληση του Ντι Μαρία και την εξάρτηση των μεταγραφών από το μάρκετνγκ, τονίζοντας ότι έφυγε επειδή είναι... πολύ άσχημος. Ο πρώην Ομοσπονδιακός τεχνικός της Αργεντινής, Σέζαρ Λουίς Μενότι, είπε: «Πήραν τον Χάμες επειδή πουλάει περισσότερες μπλούζες». Το πλάτος, το γρήγορο transition και το run and gun παιχνίδι με το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού και της προσαρμογής στα προσωπικά χαρακτηριστικά των παικτών, δεν αρκούσε.

Οι δηλώσεις αυτές του Κρόος, που ουσιαστικά δικαιολόγησαν την πώληση του Ντι Μαρία, δείχνουν ότι υπήρχε από το καλοκαίρι ένα πλάνο να αλλάξει η ομάδα που κατέκτησε την δέκατη Ευρωπαϊκή Κούπα στην ιστορία του συλλόγου και το Κύπελλο με νίκη απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Μια νίκη, στην οποία ο Ντι Μαρία είχε βάλει τα θεμέλια της νίκης, ακριβώς με τον τρόπο ο οποίος λειτούργησε πέρυσι για τη «Βασίλισσα». Τρεις μπαλιές, τρέξιμο με τη μπάλα, ντρίμπλα στον αμυντικό και εκτέλεση. Με τον Μπέιλ στο άλλο «φτερό» και παρά την απουσία του Κριστιάνο, η Ρεάλ έπαιξε πολύ με το χώρο, εκμεταλλεύτηκε τα πλεονεκτήματα των παικτών της σε physical και ταχύτητα για να φτάσει στην κούπα. Όλοι θα θυμάστε το δεύτερο τέρμα του Ουαλού που έκανε το γύρο του κόσμου. Η συνολική όμως εμφάνιση του Ντι Μαρία ήταν συγκλονιστική. Δεν ήταν το μοναδικό ματς. Man of the match στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και δημιουργός του γκολ με δικό του τρέξιμο, εξαιρετικός στο clasico του Πρωταθλήματος. Έκανε τον Ντιέγο Σιμεόνε, μετά το 1-1 με την Ρεάλ, να τον χαρακτηρίσει ως τον καλύτερο παίκτη των Blancos. Άξιζε λοιπόν τον κόπο η πώλησή του και η αλλαγή πλάνου; Προφανώς όλα θα κριθούν στο τέλος, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία που έχουν ήδη φανεί.

Στο Μάντσεστερ, ο Ντι Μαρία μπορεί να αμφισβητείται και να μην έχει βρει τη διάρκειά του υπό τον Φαν Χάαλ, παρότι ξεκίνησε πολύ ενθαρρυντικά. Ήδη τα σενάρια περί αποχώρησής του το καλοκαίρι έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Ο Αργεντινός είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει ταιριάξει με τον Φαν Χάαλ και τις τακτικές του προσαρμογές. Επίσης, σύμφωνα με τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, δυσαρεστήθηκε με τον Ολλανδό, όταν έμαθε από μέλος του τεχνικού του τιμ πως τον απέκτησε όταν δεν κατάφερε να πάρει τον Βιδάλ, που ήταν και ο πρώτος του στόχος. Παρόλα αυτά, ο Άνχελ παραμένει δεύτερος σε ασίστ στο Νησί. Έχει 9, μία παραπάνω από τον Λέιτον Μπέινς. Και οι ασίστ του είναι ένα από τα στοιχεία που λείπουν από την Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Φαν Χάαλ προσπάθησε να τον χρησιμοποιήσει σε έναν περισσότερο επιθετικογενή ρόλο, ωστόσο ο Ντι Μαρία απέδειξε πέρυσι ότι είναι καλύτερος όταν η μπάλα περνάει από τα πόδια του στο κέντρο. Κατάφερε να δείξει στη Ρεάλ Μαδρίτης ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας εξτρέμ που βάζει τη μπάλα κάτω, σεντράρει και περνάει στην ταχύτητα τον προσωπικό του αντίπαλο. Σε ρόμβο στην Μπενφίκα, όπου είχε τη δυνατότητα να παίζει κοντά στον άξονα, έλαμψε περισσότερο. Στη Ρεάλ Μαδρίτης, μετά την άφιξη του Μπέιλ και την φυγή του Οζίλ, ο Ντι Μαρία κούμπωσε στην τριπλέτα της μεσαίας γραμμής και όχι σε αυτήν της επίθεσης, όπου έπαιζε περισσότερο με τον Μουρίνιο.

Ο Φαν Χάαλ προσπάθησε να τον χρησιμοποιήσει σε έναν περισσότερο επιθετικογενή ρόλο, ωστόσο ο Ντι Μαρία απέδειξε πέρυσι ότι είναι καλύτερος όταν η μπάλα περνάει από τα πόδια του στο κέντρο. Κατάφερε να δείξει στη Ρεάλ Μαδρίτης ότι είναι κάτι περισσότερο από ένας εξτρέμ που βάζει τη μπάλα κάτω, σεντράρει και περνάει στην ταχύτητα τον προσωπικό του αντίπαλο. Σε ρόμβο στην Μπενφίκα, όπου είχε τη δυνατότητα να παίζει κοντά στον άξονα, έλαμψε περισσότερο. Στη Ρεάλ Μαδρίτης, μετά την άφιξη του Μπέιλ και την φυγή του Οζίλ, ο Ντι Μαρία κούμπωσε στην τριπλέτα της μεσαίας γραμμής και όχι σε αυτήν της επίθεσης, όπου έπαιζε περισσότερο με τον Μουρίνιο.

Ο Αργεντινός ήταν τρομακτικά χρήσιμος σε όλους τους τομείς. Τα τρεξίματά του κάλυπταν χώρους και έδιναν ελευθερία κινήσεων, με τους συμπαίκτες του να έχουν τα νώτα τους φυλαγμένα. Κουβαλούσε τη μπάλα, την μετέφερε με ρυθμό και με ακρίβεια. Όπως είχε πει ο Ντιέγο Σιμεόνε, έκανε τους συμπαίκτες του καλύτερους. Έβγαζε ενέργεια, είχε μεγάλη συνεισφορά σε όλους τους τομείς. Ήταν από εκείνους τους παίκτες που οι προπονητές συνήθως λατρεύουν να έχουν και η επιμονή του Μουρίνιο στην απόκτησή του δεν ήταν τυχαία. Και φυσικά, οι ασίστ. Κανείς την προηγούμενη σεζόν δεν είχε περισσότερες από εκείνον την προηγούμενη σεζόν, όπου έφτασε τις 22. Σε σύνολο τεσσάρων χρόνων και βάσει των στατιστικών της Opta, μόνο ο Μέσι είχε δημιουργήσει περισσότερα τέρματα από εκείνον.

Μία πολύ εύστοχη ατάκα που γράφτηκε για το τελευταίο clasico ήταν ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιξε όπως η Μπαρτσελόνα των τελευταίων ετών και η Μπάρτσα όπως η Ρεάλ. Πιθανότατα, αν στους blancos υπήρχε ο Ντι Μαρία τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Καλή η κατοχή, η κυκλοφορία, οι deep lying playmakers, το στρωτό ποδόσφαιρο. Τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του Ντι Μαρία όμως λείπουν από τους Blancos. Τόσο με, όσο και χωρίς τη μπάλα. Ο τρόπος που ταίριαξε πέρυσι με Τσάμπι Αλόνσο και Μόντριτς ήταν εξαιρετικός. Το γρήγορο και κάθετο 4-3-3 ήταν ό,τι καλύτερο για τα χαρακτηριστικά του, τα οποία έκαναν και τη διαφορά, αφού δεν επιτελούσε έναν μόνο ρόλο.

Κινούταν σε πολλούς χώρους. Έπαιρνε τη μπάλα στα πόδια και ξεκινούσε επιθέσεις από χαμηλά, χρησιμοποιούσε την ντρίμπλα και την ταχύτητά του για να φτιάξει επικίνδυνες καταστάσεις, κάλυπτε αμέσως όταν η ομάδα έχανε τη μπάλα, απειλούσε με μακρινά σουτ, ντούμπλαρε του εξτρέμ. Είχε μεγάλη συνεισφορά και ανασταλτικά. Το τρομερό περσινό του δεύτερο εξάμηνο έδειξε ότι η προσαρμογή στους blancos και στα «θέλω» του Αντσελότι, τον έκανε ένα πολύτιμο γρανάζι. Ίσως όχι τον απόλυτο πρωταγωνιστή, αλλά πραγματικά εκείνον που βοηθούσε τους συμπαίκτες του να γίνουν καλύτεροι. Στο ποδόσφαιρο δεν γίνεται να μιλάμε υποθετικά, για το τι θα γινόταν αν οι Μαδριλένοι διατηρούσαν το γρανάζι στη μηχανή τους. Ακόμα και αν το προσάρμοζαν σε ένα διαφορετικό στιλ. Ποδοσφαιρικά όμως, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να τον βλέπαμε στους blancos και μετά το δέκατο, κυρίως από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποιος στο ρόστερ με τα δικά του χαρακτηριστικά.