Με... σπασμένα φρένα η Ρεάλ

Αν και είχε προηγηθεί η «τεσσάρα» -και μάλιστα με ανατροπή- από τη Σοσιεδάδ, ο Κάρλο Αντσελότι κάθισε ήρεμος στην θέση του για τη συνέντευξη τύπου. Εμφανίστηκε χαλαρός και άκρως πεπεισμένος ότι τα καλύτερα θα έπονταν: «Όπως κάναμε πέρσι, έτσι και τώρα θα βρούμε τις λύσεις μας. Το υλικό, η ποιότητα υπάρχει και αυτό που εγώ πρέπει να κάνω, είναι να τοποθετήσω τα πιόνια στις κατάλληλες θέσεις». Αυτό το τελευταίο είχε να κάνει προφανώς με τους Μόντριτς, Κρόος, Χάμες Ροδρίγκες και έχοντας από πίσω για τις ίδιες πάνω κάτω θέσεις τους Ιγιαραμέντι, Κεντίρα ή ακόμα και τον μπαλαντέρ Ισκο. Το πρόβλημα φαινόταν πως ήταν η μη διευκρίνιση-ξεκαθάρισμα του ρόλου του καθενός και ειδικά όταν η ομάδα έχανε τη μπάλα.

Εκείνη η ήττα στο Σαν Σεμπαστιάν συνέβη στις 31 Αυγούστου. Θα ακολουθούσε ακόμα μία από την Ατλέτικο στις 13 Σεπτεμβρίου έως ότου αρχίσει να λειτουργεί το σχέδιο του Καρλέτο. Αυτό που προφανώς, όπως άπαντες έχουν πλέον διαπιστώσει για τα καλά, έλυσε τα όποια προβλήματα. Ακόμα και όσο παρουσιάστηκαν έκτοτε, σε αυτή την απίθανη διαδρομή που ακολούθησε μέχρι και τη νίκη στη Βασιλεία, Τετάρτη βράδυ (26/11). Σε αυτό το διάστημα λοιπόν, η Ρεάλ έτρεξε ένα εκπληκτικό σερί 15 επιτυχιών, νούμερο που δεν έχει καλύτερο σε όλη την τεράστια ιστορία της. Κάτι αντίστοιχο βίωσαν μονάχα δύο φορές οι οπαδοί της, που τώρα βλέπουν ότι σε λίγες ημέρες είναι εξαιρετικά πιθανό να πανηγυρίσουν ένα ανεπανάληπτο επίτευγμα. Το εν λόγω ρεκόρ που ισοφαρίστηκε, το είχε στήσει πρώτος ο θρυλικός Μιγκέλ Μουνιόθ τη σεζόν 1960-'61, για να το επαναλάβει την περίοδο 2011-΄12 ο Ζοσέ Μουρίνιο.

Ο Μουνιόθ είχε ξεκινήσει να τρέχει το σερί του λίγο μετά τον αποκλεισμό από τη Μπαρτσελονα στη φάση των «16» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (σ.σ.: η Ρεάλ ήταν κάτοχος και η Μπάρτσα πρωταθλήτρια Ισπανίας). Το ιδιαίτερο ήταν ότι εκείνη η αρχή είχε γίνει σαν σήμερα (27/11) με πρώτο θύμα την Οβιέδο και το τρομερό 7-0 για την 11η αγωνιστική. Με τις ομάδες στην Primera Division να είναι τότε 16, θα ακολουθούσε σχεδόν ένας ολόκληρος γύρος μέχρι να γκελάρουν οι Μαδριλένοι υποδεχόμενοι στις 19 Μαρτίου 1961 και πάλι την Οβιέδο που πήρε έτσι την εκδίκηση (0-0) της για τη βαριά ήττα του πρώτου αγώνα. Το σερί θα περιλάμβανε ένα επιβλητικό πέρασμα από το «Καμπ Νόου» με 5-3, το 8-0 επί της Ελτσε και όταν τελείωνε, το κοντέρ των γκολ θα έγραφε 54 υπέρ και 11 κατά.

Επειτα από 51 χρόνια είχε έρθει η σειρά του Ζοσέ να οδηγήσει την ομάδα σε κάτι αντίστοιχο. Η χρονιά είχε ξεκινήσει τέλεια με τρεις νίκες. Ωστόσο, θα ακολουθούσε η ήττα (1-0) από τη Λεβάντε και το 0-0 στη Σανταντέρ. Τότε ήταν που ο Πορτογάλος κόουτς θα γυρνούσε το κλειδί, για να ανάψει για τα καλά η τούρμπο μηχανή. Στις 24 Σεπτεμβρίου (6η αγωνιστική) η Βαγιεκάνο ήταν το πρώτο θύμα (6-2) και θα ακολουθούσαν ακόμα 14 σε πρωτάθλημα, Champions League και Κύπελλο. Σε αυτό το διάστημα η Ρεάλ θα μετρούσε ένα σούπερ 7-1 επί της Οσασούνα και τα γκολ συνολικά θα έφταναν στο 54 υπέρ, εννέα κατά. Το σερί όμως θα σταματούσε με τον χειρότερο τρόπο: το πέρασμα της Μπαρτσελόνα με 3-1 από το «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Τελευταίος βέβαια θα γελούσε ο Μουρίνιο, καθώς στο φινάλε της σεζόν θα έβαζε τέλος στην κυριαρχία της Μπάρτσα και θα έκανε ρεκόρ βαθμών (100) και παραγωγικότητας (112 γκολ).

Για να φτάσουμε λοιπόν στο σήμερα και στην επίδοση του Αντσελότι. Ο Ιταλός μάλιστα έχει καλύτερα νούμερα από τους δύο προηγούμενους Κυρίους, μιας και τα γκολ είναι 57 υπέρ, οκτώ κατά. Μάλιστα ο δρόμος είναι στρωμένος για να φτάσει το ρεκόρ σε ασύλληπτα νούμερα. Μέχρι και τη δύσκολη έξοδο στο «Μεστάγια» με τον καινούργιο χρόνο (4 Γενάρη), μεσολαβούν δύο ταξίδια σε Μάλαγα, Αλμερία και τρία εντός με Κορνεγιά (Κύπελλο), Θέλτα, Λουντογκόρετς. Εάν όλα κυλήσουν με βάση το πρόγραμμα και με τη φόρα που έχει ο Κριστιάνο και η ποδοσφαιρική συντροφιά του, δεν αποκλείεται να ξεπεραστούν ακόμα και οι 20 σερί νίκες. Η αλήθεια είναι πως οι δυνατότητες αυτής της ομάδας σε συνδυασμό με την εκπληκτική winner ψυχολογία, την κάνουν να μοιάζει ασταμάτητη...

Follow me: @jorgekaraman