Το Scouting Report της Ατλέτικο

Από το ξεκίνημα της προηγούμενης σεζόν όλη η κουβέντα στην Ισπανία είχε να κάνει με το «πότε θα ξεφουσκώσει». Το φινάλε τη βρήκε τελικά πρωταθλήτρια και να χάνει το τρόπαιο του Champions League για λίγα δευτερόλεπτα. «Ηταν πυροτέχνημα» συνέχισαν φέτος οι δύσπιστοι. Αρθρα και θέματα στο εξωτερικό βάλθηκαν να εξηγήσουν ότι τώρα χωρίς Ντιέγκο Κόστα και Κουρτουά θα πέσει επίπεδο.

Ακόμα και ο ίδιος ο αρχιτέκτονας αυτού του απίθανου οικοδομήματος έσπευσε να τους ακολουθήσει: «Υπάρχει η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα και το άλλο πρωτάθλημα. Αυτό όπου θα παλέψουμε εμείς και κάποιες άλλες ομάδες για την τετράδα». Κανείς δεν ξέρει εάν ο Ντιέγο Σιμεόνε το πίστευε ή απλώς χαμήλωνε τον πήχη για τους δικούς του ευνόητους λόγους. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μετά τον θρίαμβο του Σαββάτου, δεν υπάρχει πλέον τίποτα που να μην σε πείθει ότι αυτή η Ατλέτικο θα συνεχίσει, παλεύοντας για την κορυφή και μόνο.

Το –ακόμα ένα- πέρασμα της από το «Σαντιάγο Μπερναμπέου» αποτελεί την πιο τρανή επ’ αυτού απόδειξη. Σα να μην έχει αλλάξει τίποτα δηλαδή. Η αλήθεια όμως είναι ότι η τωρινή ομάδα μοιάζει σε πολλά, αλλά δεν είναι ακριβώς η ίδια με την περσινή. Τι θα παρουσιαστεί λοιπόν την Τρίτη το βράδυ στο Φάληρο; Πως θα παρατάξει την ομάδα του ο Τσόλο; Ποια είναι τα δυνατά σημεία που οφείλει να προσέξει περισσότερο ο Μίτσελ και ποια τα τρωτά, όπου θα πρέπει να χτυπήσει ο Ολυμπιακός;

Το αμυντικό DNA
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το ποιες είναι οι βασικές ποδοσφαιρικές αρχές λειτουργίας αυτής της ομάδας. Η σκυλίσια πίεση και το ασταμάτητο τρέξιμο, με την απόλυτη προσήλωση στην άμυνα είναι το Νο1 που έχει περάσει στο κεφάλι των παικτών του ο Σιμεόνε. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτό που εφαρμόζουν άλλοι προπονητές που θέλουν να πρεσάρουν ψηλά, ο Τσόλο μαζεύει τους δικούς του να αμυνθούν από τη μέση και πίσω, ώστε να μικραίνει τους χώρους. Η αλληλοβοήθειες και τα ντουμπλαρίσματα σε κάθε φάση είναι το απόλυτο DNA της Ατλέτικο.

Πέρυσι αυτό συνέβαλε τα μέγιστα στο να βγαίνει με το κλέψιμο της μπάλας η ομάδα γρήγορα στην κόντρα. Φέτος όμως με τον Μάντζουκιτς να είναι πιο βαρύ κορμί (είναι επικίνδυνος κυρίως μέσα στο κουτί) και να μην μπορεί να κάνει τις δουλειές του Ντιέκο Κόστα στο γήπεδο, η Ατλέτικο δεν μπορεί να βγει με την ίδια ταχύτητα μπροστά. Τουλάχιστον όχι ακόμα που δεν έχουν ενσωματωθεί στο παιχνίδι της οι απίστευτα γρήγοροι Γκριεζμάν, Τσέρτσι, οι οποίοι προφανώς επιλέχτηκαν, ώστε να υπάρξει ισορροπία με τον αργό Κροάτη φορ. Γι αυτό και για να μπορεί ο Τσόλο να παίξει και 4-2-3-1 ή 4-3-3, κάτι που όμως ακόμα δεν έχει κάνει και λογικά δύσκολα θα επιχειρήσει στο «Καραϊσκάκης» (σ.σ.: τουλάχιστον όχι από το ξεκίνημα).

Και στις τρεις αγωνιστικές (Βαγιεκάνο 0-0, Εϊμπάρ 2-1 και Ρεάλ 2-1) η Ατλέτικο δεν ήταν καλή με την έννοια του θεάματος. Δεν έπαιξε όμορφο ποδόσφαιρο και δεν δημιούργησε, δεν έβγαλε φαντασία, συνδυασμούς, τριγωνάκια. Αυτό όμως είναι κάτι που ούτως ή άλλως δεν κάνει σε μεγάλες δόσεις ακόμα και στα καλύτερα της. Πόσο μάλλον τώρα που ακόμα ψάχνεται (σ.σ.: ο Σιμεόνε είπε πρόσφατα πως θεωρεί ότι η ομάδα θα ρολάρει σε 5-6 εβδομάδες). Το παιχνίδι της είναι άλλο. Της αρέσει να αφήνει τη μπάλα στον αντίπαλο. Και δεν μιλάμε μόνο όταν αντιμετωπίζει Ρεάλ, Μπάρτσα, Τσέλσι κλπ. Σαν πρωταθλήτρια πέρσι, το ποσοστό κατοχής της στα ματς που νίκησε, ήταν 46%. Δηλαδή ακόμα και στην Αλμερία και την Ελτσε τους άφηνε το τόπι.

Εν αρχή είναι το πλάνο
Οπότε αυτό λογικά θα κάνει και με τον Ολυμπιακό και θα προσπαθήσει να τον χτυπήσει πιο δυνατά από το 60’70’ και μετά. Αυτό έπραξε ακόμα και με τη Ρεάλ το Σάββατο. Περίμενε, αμύνθηκε, τους ψόφησε και τους σκότωσε. Και όλα αυτά βάση σχεδίου. Η μεγαλύτερη δύναμη της βλέπετε είναι το πλάνο που υπηρετούν άπαντες πιστά και η αυτοπεποίθηση που αυτή η προσήλωση τους δίνει. Είναι τεράστιας σημασίας για κάθε παίκτη να πιστεύει ακράδαντα ότι αυτό που του λέει ο προπονητής του είναι το σωστό και ότι αξίζει να δώσει ψυχή και σώμα για να το υλοποιήσει. Και στην Ατλέτικο έχουν πλέον τον προπονητικό λόγο (και όχι μόνο) του Σιμεόνε ως ευαγγέλιο.

Σικέιρα, ο αδύναμος κρίκος
Η άμυνα παραμένει ισχυρή, αλλά έχει ένα τρωτό σημείο: την αριστερή πλευρά. Ο Γκιγιέρμε Σικέιρα υπολείπεται ξεκάθαρα του Φιλίπε Λουίς, τον οποίο καλείται να αντικαταστήσει τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ρεάλ όχι μόνο ξεδίπλωσε τις περισσότερες επιθέσεις της από την πλευρά του, αλλά και το ότι ο διαβασμένος -σε αυτό τουλάχιστον- Αντεσλότι, έστελνε πάνω στον Βραζιλιάνο τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Κάπως έτσι έγινε και το πέναλτι της ισοφάρισης και 2-3 εξαιρετικές φάσεις για τους γηπεδούχους. Ωστόσο, Γκοντίν, Μιράντα και ο τερματοφύλακας Μογιά μπορούν να καθαρίζουν τις καταστάσεις.

Αριστερά το πως εκδηλώθηκαν οι επιθέσεις της Ρεάλ και δεξιά της Ατλέτικο

Από τον Μογιά…
Και εάν για τους δύο σέντερ μπακ το γνωρίζαμε, ο Μογιά έρχεται με φόρα να κάνει την έκπληξη και στο ξεκίνημα του να έχει καλύτερα νούμερα ακόμα και από τον Κουρτουά (σ.σ.: π.χ. σε τρια ματς ήδη με τη Ρεάλ έχει δεχτεί μόνο δύο γκολ, ενώ ο Βέλγος είχε σε εννέα ντέρμπι μέσο όρο τα δύο γκολ παθητικό)! Ο,τι χάνει όμως από αριστερά, η Ατλέτικο το παίρνει από δεξιά με τον Χουανφράν που αλωνίζει απίστευτα την πλευρά (σ.σ.: από εκεί εκδηλώνεται το 47% των επιθέσεων της). Στο κέντρο ο αρχηγός Γκάμπι προσφέρει χιλιόμετρα και τσαμπουκά και δίπλα του ο Κόκε (σ.σ.: πιστεύω ότι δεν θα βάλει Τιάγκο, για να μπει ο Αρντά Τουράν και ο Γκριεζμάν από την αρχή) που συνήθως παίζει πιο μπροστά, είναι ο κορυφαίος πασέρ που κυκλοφορεί αυτή την εποχή στην Primera Division.

… στον Αρντά Τουράν
Ο Τούρκος πάλι μιας και τον αναφέραμε, είναι το σημείο αναφοράς στη φαντασία της ομάδας. Χωρίς αυτόν η Ατλέτικο έχει μέσο όρο τρεις επιτυχημένες ντρίμπλες ανά ματς και με αυτόν μέσα ανεβαίνει στις πέντε. Ο Αρντά Τουράν είναι ο παίκτης που μπορεί να αποσυναρμολογήσει την αντίπαλη άμυνα, να κινηθεί ως εξτρέμ, δεύτερος φορ, να βοηθήσει στο κέντρο και να συνδράμει στην άμυνα του πλάγιου μπακ της ομάδας του. Εάν λοιπόν ο Σιμεόνε επιλέξει αυτή την τακτική με τον Γκριεζμάν στα πλάγια για να τρέξει στην κόντρα, τότε πίσω από τον Μάντζουκιτς θα τοποθετηθεί ο Ραούλ Γκαρθία (διαβάστε ΕΔΩ για να καταλάβετε τι κάνει αυτός ο τύπος μέσα στο γήπεδο).

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως το ματς θα είναι πολύ σφικτό. Ο Ολυμπιακός θα προσέχει γιατί απέναντι του θα έχει τη φιναλίστ της διοργάνωσης και η Ατλέτικο ούτως ή άλλως με αυτό τον τρόπο παίζει (σ.σ.: Ετσι για την πλάκα μου έρχεται και σκορ το 1-1 στο μυαλό). Ο αντίπαλος σε αυτό το ευρωπαϊκό ξεκίνημα των πρωταθλητών Ελλάδας είναι ίσως ο χειρότερος που θα μπορούσε να έχει. Αυτό έδειξε το απόλυτο crash test με τη νίκη επί της Ρεάλ.

Εάν λοιπόν θέλει να έχει τις πιθανότητες του, δεν πρέπει να παρασυρθεί από την έδρα και τον ενθουσιασμό τη πρεμιέρας. Η ισοπαλία σε αυτό το ματς θα ήταν εξαιρετικό γι αυτόν αποτέλεσμα. Να μην εξαντληθεί από νωρίς, να γεμίσει το κέντρο και να ρίξει βάρος στα δεξιά της επίθεσης του (σ.σ.: η Ρεάλ το Σάββατο από εκεί έβγαλε το 37% των φάσεων της). Να είναι λοιπόν εκείνος που θα περιμένει. Μόνο εάν η Ατλέτικο πάρει μπάλα και χώρους, θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να βρει τους δικούς του στην κόντρα. Γιατί ναι αυτό είναι ένα τόσο μεγάλο παιχνίδι απέναντι σε μία τόσο ξεχωριστή και σπουδαία ΟΜΑΔΑ, που δεν είναι διόλου ατιμωτικό να είσαι εσύ αυτός που θα έχει τον άχαρο ρόλο του αμυνομένου και της αντεπίθεσης…

Πιθανή 11άδα (4-4-1-1)
Μογιά
Χουανφράν Γκοντίν Μιράντα Σικέιρα
Γκάμπι
Κόκε
Γκριεζμάν Αρντά Τουράν
Ραούλ Γκαρθία
Μάντζουκιτς

* Η άλλη επιλογή είναι ο Τιάγκο αντί του Κόκε και ο Κόκε αντί του Γκριεζμάν!

Follow me: @jorgekaraman