Το βαρύ 4-0 από... κάποια Μίλτον Κέινς Ντονς για το Λιγκ Καπ Αγγλίας ήρθε να προστεθεί στο καταστροφικό ξεκίνημα του Λουίς Φαν Χάαλ στην τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μετά την ήττα από τη Σουόνσι και την ισοπαλία με τη Σάντερλαντ, το αποτέλεσμα-ντροπή κόντρα στην ομάδα της League One ήταν το τρίτο και... φαρμακερό για τον ολλανδό τεχνικό και τους παίκτες του. Αν θα υπάρξει και συνέχεια στον κατήφορο των «μπέμπηδων» δεν ξέρει κανείς, όμως ο Λουίς Φαν Χάαλ ζήτησε πίστωση χρόνου από τους επικριτές του.

«Είμαι εδώ για να χτίσω μια νέα ομάδα και αυτό δε γίνεται ούτε σε ένα μήνα, ούτε καν σε ένα χρόνο». Αυτές ήταν οι δηλώσεις του 63χρονου τεχνικού μετά το 4-0 από τη Μίλτον Κέινς Ντονς. Ακριβώς ίδια ήταν τα λόγια του όμως και πέντε χρόνια πριν. Τώρα στην Αγγλία, τότε στη Γερμανία.

Το καλοκαίρι του 2009 ο Φαν Χάαλ διαδέχθηκε στην τεχνική ηγεσία της Μπάγερν Μονάχου τον Γιούργκεν Κλίνσμαν. Οι φιλοδοξίες πολλές, το ξεκίνημα όμως απογοητευτικό. Δύο ισοπαλίες με Χοφενχάιμ και Βέρντερ Βρέμης και μια ήττα από τη Μάιντς έφεραν σύννεφα πάνω από τον πάγκο του Ολλανδού προπονητή. Εξίσου προβληματική ήταν και η εκκίνηση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, με τις δύο ήττες από την Μπορντό να φέρνουν κοντά στον αποκλεισμό τους Βαυαρούς.

«Η ομάδα χρειάζεται χρόνο για να παίξει όπως εγώ θέλω», είχε πει τότε ο Φαν Χάαλ. Αφού κατάφερε να ξεπεράσει τις συμπληγάδες των ομίλων την τελευταία αγωνιστική (με νίκη με 4-1 επί της Γιουβέντους στην Ιταλία) η Μπάγερν βρήκε σιγά-σιγά τα πατήματά της μετά την αλλαγή του χρόνου, καταφέρνοντας να κάνει μια εκπληκτική σεζόν. Νταμπλ στη Γερμανία και τελικός Τσάμπιονς Λιγκ (ήττα με 2-0 από την Ίντερ στο Μπερναμπέου) ήταν ο τελικός απολογισμός της πρώτης χρονιάς του Φαν Χάαλ στο Μόναχο.

Για να φτάσει σε αυτό, ο Ολλανδός έβγαλε αρκετούς άσους από το μανίκι του. Μετακίνησε τον Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ στον άξονα από τις πτέρυγες όπου αγωνιζόταν, ενώ έδωσε ευκαιρίες – και δικαιώθηκε – στους Μίλερ και Μπαντστούμπερ. Είναι δεδομένο πως και φέτος στη Γιουνάιτεντ θα επιχειρήσει κάτι ανάλογο. Ειδικά από τη στιγμή που βλέπει πως μέχρι στιγμής η ομάδα δεν... τραβάει.

Παρόμοια ήταν και η εκκίνηση του Λουίς Φαν Χάαλ στη δεύτερη θητεία του στον πάγκο της Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 2002. Για την ακρίβεια δεν ήταν μόνο το ξεκίνημα, αλλά συνολικά η παρουσία του στο τιμόνι της ομάδας. Οι τρεις ήττες στα πρώτα δέκα ματς ήταν μόνο η αρχή, αφού στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκεμβρίου οι «μπλαουγκράνα» γνώρισαν ακόμη τρεις ήττες, αυτή τη φορά σε ισάριθμα ματς (Ρεάλ Σοσιεδάδ, Ράγιο Βαγεκάνο, Σεβίλλη) και ουσιαστικά τέθηκαν εκτός τίτλου. Η Μπαρτσελόνα δε βγήκε από τον κατήφορο σε καμία στιγμή της σεζόν, με τον Φαν Χάαλ να φεύγει στα τέλη Ιανουαρίου, αφήνοντας τους Καταλανούς μόλις τρεις βαθμούς πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού.

Τώρα με τη Γιουνάιτεντ, το ξεκίνημα του Φαν Χάαλ στο Ολντ Τράφορντ δεν είναι όπως το φανταζόταν κανείς «κόκκινος διάβολος». Άραγε θα ισχύσει το ρητό «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» όπως το 2002 με την Μπαρτσελόνα ή θα πάρει το μαγικό του ραβδάκι και θα μεταμορφώσει την ομάδα, όπως το 2009 με την Μπάγερν; Η λογική λέει τίποτα από τα δύο. Όμως υπάρχει λογική στο ποδόσφαιρο; Και πολύ περισσότερο υπάρχει λογική σε ότι έχει να κάνει με τον Λουίς Φαν Χάαλ; Δεν πρόκειται για συνηθισμένη περίπτωση ο Ολλανδός.