Συνέντευξη: Louis Massarella

Τερματοφύλακας: Γκόρντον Μπανκς
Σκεφτόμουν να βάλω τον συμπατριώτη μου, Πατ Τζένινγκς, όμως ο Μπάνσκι κέρδισε τη θέση επειδή έχει κατακτήσει τον μεγάλο τίτλο: το Παγκόσμιο Κύπελλο. Είναι αστείο, ο Γκόρντον δεν τα πήγε ποτέ καλά κόντρα σε εμένα -πάντα σκόραρα- όμως είχε καλές τοποθετήσεις. Ηταν πολύ γενναίος για τη σωματοδομή του. Δεν ήταν εκπληκτικός, όμως όπως απέδειξε κόντρα στην Βραζιλία το 1970, όταν χρειαζόταν, στεκόταν στο ύψος των περιστάσεων.

Δεξί μπακ: Κάρλος Αλμπέρτο
Θέλω τα ακραία μπακ μου να επιτίθενται και εκείνος ήταν το τέλειο παράδειγμα του επιθετικογενή full-back. Ηταν απολαυστικός όταν έβγαινε μπροστά και έδειξε τι μπορεί να κάνει στον τελικό του Mundial του 1970 όταν πέτυχε το τέταρτο γκολ της Βραζιλίας. Επαιξα εναντίον του στο NASL, προς το τέλος της καριέρας του, όμως όπως ο Καφού, ήταν πάντα σε εξαιρετική κατάσταση. Καλός φίλος επίσης.

Κεντρικός αμυντικός: Μπόμπι Μουρ
Εξαιρετικός παίκτης, σπουδαίος ηγέτης και μάλλον ο καλύτερος αμυντικός που έχω δει ποτέ. Σπάνια χρειαζόταν να κάνει κεφαλιά ή τάκλιν, όμως το μοναδικό τάκλιν που τον θυμάται ο κόσμος να κάνει ήταν το καλύτερο όλων των εποχών - στον Ζαϊρζίνιο στην Βραζιλία το 1970. Προτιμούσα αμυντικούς που έπεφταν στο έδαφος, όμως ο Μπόμπι ποτέ δεν το έκανε ποτέ και αυτό τον έκανε πολύ δύσκολο να τον νικήσεις.

Κεντρικός αμυντικός: Μάικ Ινγκλαντ
Ο Τζον Τσαρλς έπαιξε ακριβώς πριν τη δική μου εποχή, όμως επέλεξα έναν άλλο Ουαλό. Ο Μάικ Ινγκλαντ ήταν μάλλον πιο τυπικός αμυντικός σε σχέση με τον Μουρ οπότε οι δυο τους συνδυάζονταν καλά. Τρομερός στον αέρα και στα τάκλιν, μπορούσε επίσης να πασάρει και να βγάλει τη μπάλα από την άμυνα.

Αριστερό μπακ: Πολ Μπράιτνερ
Ενας ακόμα εξαιρετικός μπακ. Τον θυμάμαι να ξεχύνεται στην επίθεση και να σκοράρει από μακρινή απόσταση, ειδικά στα τελικά των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Ηρθε στο προσκήνιο προς το τέλος της δικής μου καριέρας και κατέκτησε τα πάντα με σύλλογο και Εθνικη ομάδα. Επαιξε καλά στα 30 του, όταν μετακινήθηκε στο κέντρο.

Δεξιός μέσος: Μπίλι Μπρέμερ
Τον διάλεξα για τα δεξιά, όμως πιθανότατα θα έπαιζε δίπλα στον Ντέιβ Μακάι. Δεν έχω εξτρέμ στην ομάδα μου και αυτός είναι ο λόγος που θέλω επιθετικογενή μπακ. Ο Μπρέμερ ήταν η ψυχή της μεγάλης Λιντς του Ντοβ Ρέβι. Ηταν σκληρός σαν καρφί, όμως δεν μου έριξε ποτέ κλωτσιά - το άφησε αυτό για τον παρτενέρ του, Τζόνι Ζιλές. Ο Μπίλι μπορούε να φτιάξει παιχνίδι στο κέντρο και να πετύχει γκολ.

Κεντρικός μέσος: Ντέιβ Μακάι
Με κλώτσησε αρκετές φορές. Μάλλον ο πιο σκληρός παίκτης με τον οποίο έπαιξα αντίπαλος. Οταν έσπασε το πόδι του, σηκώθηκε σαν να είχε ένα μικρό χτύπημα. Επίσης, εξαιρετικά καλός παίκτης. Κάλυπτε το γήπεδο τέλεια και μπορούσε να πασάρει με ακρίβεια. Παίκτης-κλειδί στην Τότεναμ που κατέκτησε το νταμπλ, ενώ λίγα χρόνια αργότερα πήρε το πρωτάθλημα με την Ντέρμπι.

Κεντρικός μέσος: Τζιμ Μπάξτερ
Το γεγονός ότι ο Τζιμ Μπάξτερ μνημονεύεται περισσότερο για το ότι τεπείνωσε την Αγγλία στο Γουέμπλεϊ το '67 βοήθησε στο να τον επιλέξω. Ηταν πολύ περισσότερο showman από μένα, το οποίο λέει κάτι. Τόσο χαρισματικός, μία πραγματική ιδιοφυΐα. Οταν ερχόμασταν αντιμέτωποι, ο ένας προσπαθούσε να κάνει κάτι πιο εντυπωσιακό από τον άλλο.

Αριστερός μέσος: Μπόμπι Τσάρλτον
Τι απόλαυση που ήταν να παίζω δίπλα του! Δεν νομίζω να έχω δει κάποιον που να νικά όλους τους αντιπάλους τόσο εύκολα όσο εκείνος, συμπεριλαμβανομένου του ευατού μου. Συχνά χρησιμοποιούσα τον βηματισμό μου για να φτάσω σε σημείο να σκοράρω, όμως ο Μπόμπι το έκανε να μοιάζει αχρείαστο. Οταν βρισκόταν σε απόσταση 25 μέτρων από την εστία ήταν δολοφόνος και με τα δύο πόδια. Επειδή έπαιζε πολύ στα αριστερά, πολλοί πίστευαν ότι ήταν αριστεροπόδαρος, όμως δεν νομίζω ότι ήταν. Ηταν απλά πολύ καλός και με τα δύο πόδια. Εύκολη επιλογή.

Σέντερ φορ: Ντένις Λο
Ηταν ήδη ήρωας στο Ολντ Τράφορντ όταν πήγα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ήμουν εντυπωσιασμένος από εκείνον. Συνήθιζα να εξαφανίζομαι στα αποδυτήρια όταν τον έβλεπα να έρχεται από τον διάδρομο, όμως με έκανε να νιώθω πολύ καλά. Δεδομένου ότι δεν του άρεσε να κάνει προπόνηση, ήταν απίστευτα γρήγορος, καλός στον αέρα και πολύ δυνατός. Οταν βρισκόταν στην περιοχή ήταν κίνδυνος-θάνατος. Δεν υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν μπορούσε να κάνει. Ενας ολοκληρωμένος επιθετικός.

Σέντερ φορ: Τζίμι Γκριβς
Χρειάζεται απλά να ρίξεις μία ματιά στα στατιστικά του για να δεις πόσο ικανός σκόρερ ήταν ο Τζίμι. Στη σημερινη εποχή, μόνο ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς θα μπορούσε να τον αποκτήσει, τόσο καλός ήταν. Ο κόσμος τον θυμάται αρχικά σαν goal-poacher, όμως ήταν καλός και στις ντρίμπλες. Πέτυχε ένα γκολ σε βάρος μας στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν περνώντας όλη την ομάδα και τον τερματοφύλακα πριν σκοράρει στην κενή εστία. Ακόμα πιστεύω ότι είναι σκάνδαλο που δεν κλήθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, παρότι η Αγγλία κατέκτησε τον τίτλο. Ενας σπουδαίος επιθετικός.

Αλλαγές: Πατ Τζένινγκς, Λίαμ Μπράντι
Πρέπει να βάλω τον Μπιγκ Πατ στον πάγκο με τον φόβο μη με χτυπήσει αν δεν μπορέσω να τον έχω κάπου. Ενας ακόμα εξαιρετικός τερματοφύλακας. Και ο Λίαμ Μπράντι ήταν πολύ ικανός και ντελικάτος παίκτης και από τους πρώτους που μπόρεσε να κάνει κάτι καλό στο εξωτερικό.