Ενας προπονητής που είχε το θάρρος και την εμπιστοσύνη για να κάνει αυτό που “είδε στον ύπνο του”

Πριν από τη σέντρα στο Ολίμπικο, όταν έγιναν γνωστές οι επιλογές του Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο για την αρχική ενδεκάδα της Ρόμα στη ρεβάνς με την Μπαρτσελόνα η συντριπτική πλειονότητα, αν όχι το σύνολο των αναλυτών ανά τον πλανήτη προσπαθούσαν να εξηγήσουν “τι όνειρο είδε” ο Ιταλός προπονητής κατά την αργκό που χρησιμοποιούμε στις κουβέντες που κάνουμε για να υπονοήσουμε ότι ένας μάνατζερ έχει καταργήσει τους νόμους της λογικής και έχει ξεφύγει από τα καθιερωμένα και τα στερεότυπα για να κάνει “του κεφαλιού του”. Διότι έμοιαζε με όνειρο η επιλογή να παίξει ξαφνικά με άμυνα των τριών, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας ήταν ο ύψους 1.95 Φάτσιο, απέναντι στον Σουάρες και τον Μέσι. Και έμοιαζε με όνειρο η επιλογή να παίξει με δύο ψηλούς στην επίθεση, βάζοντας τον Σικ, στην πρώτη του συμμετοχή στο Champions League, δίπλα στον Τζέκο. Και ήταν πράγματι έτσι, όπως αποκάλυψε εκ των υστέρων ο 49χρονος προπονητής. Αυτόν τον σχηματισμό, το 3-5-2, τον οποίο παρουσίασε για πρώτη φορά σε αγώνα, και αυτές τις επιλογές προσώπων τις σκέφτηκε περίπου στον ύπνο του, ή πιο σωστά λόγω της αϋπνίας που του προκάλεσε η εντός έδρας ήττα από την Φιορεντίνα το περασμένο Σάββατο. “Αυτή η ιδέα μου ήρθε γύρω στις 5 το πρωί της Κυριακής. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, είχα τρελαθεί, κι έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι και άρχισα να σχεδιάζω πιθανά σχήματα για το ματς με την Μπαρτσελόνα με στόχο να τους προβληματίσουμε με διαφορετικούς τρόπους”, είπε ο Ντι Φραντσέσκο, προσθέτοντας το αυτονόητο στην κουβέντα με τους δημοσιογράφους: “Και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Αν δεν είχε λειτουργήσει, θα με είχατε σκοτώσει”.

Ποια ήταν η ιδέα του Ντι Φραντσέσκο; “Ο στόχος μου ήταν να δώσω μεγαλύτερο πλάτος στις επιθέσεις μας, να δημιουργήσω προϋποθέσεις για να πιέσουμε πιο αποτελεσματικά και να δημιουργήσουμε περισσότερες αντεπιθέσεις συγκριτικά με το πρώτο ματς, και να έχουμε καλύτερο ρυθμό στην κυκλοφορία της μπάλας. Στην πραγματικότητα όλα αυτά άλλαξαν την φιλοσοφία του παιχνιδιού μας”.

Ηταν δουλεμένα στην προπόνηση όλα αυτά που έκανε ο Ντι Φραντσέσκο; Οχι. Ποτέ. “Ανακάλυψε αυτόν τον σχηματισμό, μας τον αποκάλυψε πριν από δύο μέρες, τον φύτεψε στο κεφάλι μας, και έκανε θαύματα”, είπε ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι και μας άφησε όλους άφωνους.

Παραμονές του παιχνιδιού ο Ντι Φραντσέσκο καλούσε τους οπαδούς της Ρόμα να γεμίσουν το γήπεδο και να φωνάξουν για να παροτρύνουν την ομάδα, “και αφήστε τα υπόλοιπα πάνω μας”, την ώρα που σκεφτόταν έξω από το κουτί. Στη θεωρία η ιδέα του είχε ενδιαφέρον: πίεση στο φουλ, με επιθετικό πρέσινγκ που ξεκινούσε από τους αντίπαλους αμυντικούς κάθε φορά που η Μπαρτσελόνα είχε κατοχή της μπάλας, με στόχο αφενός να καταστρέφει το χτίσιμο των επιθέσεων της Μπάρτσα και αφετέρου να κλέψει τη μπάλα όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αντίπαλη εστία και να αντεπιτεθεί αμέσως σε κενούς χώρους. Και συγχρόνως εντολή προς τον τερματοφύλακα και τους κεντρικούς αμυντικούς να παίξουν με άμεσες μεταφορές της μπάλας στην επίθεση, με γεμίσματα σημαδεύοντας τους Τζέκο και Σικ, προκειμένου να μην δώσει την ευκαιρία στην Μπαρτσελόνα να κάνει επιθετική άμυνα και να κλέψει τη μπάλα σε ζώνες κοντά στην εστία της Ρόμα. Στην πράξη όμως όλη αυτή η εκτέλεση της ιδέας έπεφτε πάνω σε βαριά κορμιά και σε μεγάλης ηλικίας παιδιά. Η Ρόμα δεν μπορούσε να έχει εκρηκτικότητα και ταχύτητα στο επιθετικό πρέσινγκ με τους Τζέκο και Σικ, και δεν μπορούσε να έχει τα αποθέματα ενέργειας που απαιτεί αυτό το αγωνιστικό πλάνο για να εκτελεστεί σωστά στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας ενός αγώνα, διότι στο τερέν βρίσκονταν ο 34χρονος Ντε Ρόσι, οι 32χρονοι Τζέκο και Κόλαροφ, ο ταλαιπωρημένος από τραυματισμό Ναϊγκολάν και ο Σικ που δεν έχει πάρει πολλές 90'λεπτες συμμετοχές.

Κι όμως η Ρόμα τα κατάφερε, θριάμβευσε, πέτυχε κάτι που είχε ξανασυμβεί μόνο 2 φορές στην ιστορία του Champions League, δηλαδή να προκριθεί με μειονέκτημα τριών γκολ από το πρώτο ματς, και το σχέδιο του Ντι Φραντσέσκο μοιάζει να έχει εκτελεστεί υποδειγματικά. Γιατί; Επειδή όλο αυτό ήταν μια έκπληξη που έπιασε παντελώς απροετοίμαστο τον Ερνέστο Βαλβέρδε, όπως αποδεικνύει το γεγονός ότι σε αυτό το ματς η Μπαρτσελόνα έπαιξε με περισσότερες μακρινές μεταβιβάσεις από ποτέ φέτος στο Champions League με συνέπεια να έχει το χαμηλότερο φετινό ποσοστό ακρίβειας στις μεταβιβάσεις (78%, όταν ο μέσος όρος της ήταν το 88%) και το μικρότερο ποσοστό κατοχής της μπάλας (55%, ενώ ο μέσος όρος της ήταν 63%).

Η Μπαρτσελόνα δεν βρήκε ποτέ απαντήσεις στις ερωτήσεις που της έβαλε η στρατηγική της Ρόμα, με συνέπεια να νικηθεί κατά κράτος. Εφτιαξε πολύ μικρότερο αριθμό επιθέσεων (43-24), είχε πολύ λιγότερες τελικές προσπάθειες (16-9). Ομως δεν αποκλείστηκε επειδή δεν βρήκε απάντηση στην στρατηγική της Ρόμα. Αποκλείστηκε επειδή ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν κατάφερε να παρακινήσει αποτελεσματικά τους ποδοσφαιριστές του για να συγκεντρωθούν σε αυτό το ματς και να δώσουν σημασία στη Ρόμα. Οι ελεύθερες πάσες του Ντε Ρόσι στον Τζέκο στο πρώτο γκολ και του Ναϊγκολάν στον Τζέκο στη φάση που ο Βόσνιος κερδίζει το πέναλτι εξηγούν με σαφήνεια τι συνέβη στο Ολίμπικο: η γηπεδούχος ομάδα μπήκε με τη φλόγα του κινήτρου να αποδείξει ότι το 4-1 της Βαρκελώνης έλεγε ψέματα για την δυναμικότητά της και την έμπνευση ενός προπονητή που έμεινε άυπνος και σκέφτηκε έξω από το κουτί επειδή δεν ήθελε να συμβιβαστεί με την ιδέα μιας ήσυχης ήττας ή μιας τιμητικής νίκης με σκορ που θα οδηγούσε σε έναν ήσυχο αποκλεισμό. Η φιλοξενούμενη ομάδα δεν είχε προετοιμαστεί ψυχικά και πνευματικά για αυτό το ματς επειδή ο μόνος που ανησυχούσε ήταν ο προπονητής της, ο οποίος όμως δεν κατάφερε να επιβληθεί στους ποδοσφαιριστές και να τους πείσει να δώσουν σημασία στο παιχνίδι.

Ο Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο είχε το θάρρος να σκεφτεί έξω από το κουτί επειδή ακριβώς αυτό το θάρρος του έχει δώσει αυτός που τον επέλεξε το περασμένο καλοκαίρι για τον πάγκο της Ρόμα, ο Μόντσι. Ο Ισπανός τεχνικός διευθυντής, που είναι η πολυτιμότερη μεταγραφή – από τη Σεβίλλη- που θα μπορούσε να κάνει η Ρόμα αυτή την εποχή, μελετούσε επί μακρόν τη δουλειά και τη στάση προπονητικής ζωής του Ντι Φραντσέσκο στη Σασουόλο, κι όταν άκουσε από τον Λουτσιάνο Σπαλέτι την απόφασή του να φύγει από τη Ρώμη για χάρη της Ιντερ δεν έκανε τίποτα άλλο από το να υποβάλει πρόταση στον Ντι Φραντσέσκο. Ο Μόντσι έκανε μια επιλογή έξω από το κουτί, διότι ο Ντι Φραντσέσκο ήταν μεν “παιδί της Ρόμα” για περίπου 4 χρόνια, αλλά ως ποδοσφαιριστής. Το μεγαλύτερο μέγεθος που είχε πάρει στα χέρια του ως προπονητής ήταν η Σασουόλο. Ο Ισπανός τεχνικός διευθυντής έκανε μια αντισυμβατική επιλογή και έδωσε τη Ρόμα σε έναν προπονητή που δεν είχε ξανακάνει πρωταθλητισμό και δεν είχε προηγούμενη εμπειρία στο Champions League. Χρειάστηκε μια out of the box επιλογή προπονητή για να πετύχει η Ρόμα κάτι που δεν είχε καταφέρει στα τελευταία 34 χρόνια. Μια επιλογή με ρίσκο να χάσει τις πρώτες εντυπώσεις στις ημέρες του στη Ρώμη. Γι' αυτό όμως κατάφερε να γίνει ο πιο επιτυχημένος τεχνικός διευθυντής της εποχής του και να δημιουργήσει θρύλο στον καιρό του στη Σεβίλλη, επειδή είχε το θάρρος και το μυαλό για να σκέφτεται έξω από το κουτί. Μπορεί να χρειάστηκαν μια σειρά από συμπτώσεις για να επιτύχει η Ρόμα το θαύμα, αλλά τίποτα δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχε στον πάγκο της έναν προπονητή που προκάλεσε την τύχη του επειδή είχε την εμπιστοσύνη μιας διοίκησης που του έχει ζητήσει να τολμά και να κάνει μεγάλες σκέψεις.