Ηταν μία περίεργη σεζόν 2016-17 αλλά η Μάντσεστερ Σίτι επενδύει για να βοηθήσει τον Πεπ να δημιουργήσει ξανά το μαγικό ποδόσφαιρο που πρόσφερε στην Μπαρτσελόνα και την Μπάγερν Μονάχου. Ο Γκουαρντιόλα ήρθε στο βρετανικό ποδόσφαιρο κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο ενδοσκοπικές στιγμές του. Ακόμη ενθουσιασμένο από την αυτονομία του αλλά παράλληλα όλο περισσότερο ανασφαλές για τη θέση του, η άφιξη του πιο ιδεολόγου προπονητή της ηπείρου ήταν περιέργεια και απειλή, κάποιος για να τον γιορτάσεις αλλά και για να τον χτυπήσεις.

Αξιοπρόσεκτα, η ατμόσφαιρα γύρω από την πρώτη του σεζόν στη Μάντσεστερ Σίτι ήταν μία θυελλώδης αντίθεση απόψεων. Στους πρώτους δύο μήνες του στο Etihad, η ομάδα του Γκουαρντιόλα γλίστραγε στη χώρα με εφευρέσεις και ζωής. Εδώ ήταν, κάνοντας αυτό που κάνει. Μετά ήρθε το White Hart Lane και σε ένα ταπεινό μάθημα στον φθινοπωρινό ήλιο. Η Σίτι έχασε με 2-0 από την Τότεναμ στις αρχές Οκτωβρίου και τίποτα δεν ήταν ξανά το ίδιο. Ο Γκουαρντιόλα θα τερμάτιζε με απόσταση στην 3η θέση της Premier League ενώ θα υπέφερα παράλληλα τον αποκλεισμό στο Champions League στα χέρια της Μονακό.

Παρ' όλα αυτά, κατάφερε να διαχωρίσει τη θέση του από τα προβλήματα της ομάδας του. Η ανάμνηση του τι πέτυχε ο Γκουαρντιόλα σε Μπαρτσελόνα και Μπάγερν παραμένει τόσο έντονη ώστε η αδυναμία της Σίτι να εναρμονιστεί με το ίδιο μοτίβο επιτυχίας, να θεωρείται δικό τους θέμα και όχι δικό του.

Ο τρόπος με τον οποίο χτίζει το παιχνίδι δεν έγινε πραγματτικότητα, ούτε η περίπλοκη επιθετική κίνηση του, της οποίας εικονικά είχε τα πνευματικά δικαιώματα την προηγούμενη δεκαετία. Μπάρτσα και Μπάγερν έγιναν αμφότερες συνώνυμα ενός συγκεκριμένου τρόπου επιθετικού ποδοσφαίρου, αλλά μέρος της επιτυχίας τους εξαρτούνταν από την ικανότητα ελέγχου του ρυθμού του αγώνα. Ηλεγχαν την μπάλα και τον ρυθμό. Αυτό δεν εμφανίστηκε στην Αγγλία ακόμη και -ξανά- δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να κατηγορηθεί ολοκληρωτικά ο κόουτς.

Αν η είσοδος του Γκουαρντιόλα προκάλεσε το ουδέτερο ενδιαφέρον, έδειξε και φως πάνω στην ομάδα που κληρονόμησε. Η Σίτι υπήρξε top-heavy για πολύ καιρό αλλά ίσως η έκταση αυτού να έγινε φανερή μόλις την τελευταία σεζόν. Ο αντίκτυπος παικτών όπως ο Αγουέρο, ο Νταβίντ Σίλβα, ο Ντε Μπρόινε και ο Τουρέ ήταν τόσο έντονος, ώστε να συγκεντρωθείς στην αδυναμία της ομάδας έδειχνε αντίθεση. Η αδράνεια στις συνεργασίες στο κέντρο και τα γηρασμένα πλάγια μπακ ήταν για να αγνοηθεί η προφανής, συντριπτική δύναμη πυρός.

Οχι τώρα, όμως, Γιατί το στυλ του Γκουαρντιόλα έχει γίνει τόσο οικείο, ο κόσμος του ποδοσφαίρου ξέρει πώς πρέπει να φαίνονται και τι να κάνουν οι ομάδες του, οπότε το γεγονός ότι δεν ανταποκρίθηκαν σε αυτό που ήθελε, βοήθησε ώστε να φανεί η ακριβής κατάσταση. Αν δεν μπορεί αυτός να τους κάνει να παίξουν, πρέπει να υπάρχει όντως πρόβλημα.

Μόλις μία εβδομάδα μετά την ολοκλήρωση της σεζόν, τα στελέχη της Σίτι έβγαλαν τα βαριά όπλα: Ο Μπερνάρντο Σίλβα αποκτήθηκε από τη Μονακό για 40 εκατ. λίρες και ακολούθησε ο τερματοφύλακας της Μπενφίκα Εντερσον για κάτι λιγότερα. Από τότε που έφτασαν στο Μάντσεστερ οι Τσίκι Μπεγκιριστάιν και Φεράν Σοριάνο, το κλαμπ προετοιμάστηκε για αυτή την στιγμή. Ο Μανουέλ Πελεγκρίνι μπορεί να είναι ένας καλός προπονητής, αλλά δεν ήταν ποτέ ικανός να βάλει την υπογραφή του και το κλαμπ δεν ήταν ποτέ 100% πεπεισμένο στην υποστήριξη του προς αυτόν.

Τώρα όμως, με την σωστή δομή και το πρώτο προπονητικό όνομα της ηπείρου στο τιμόνι, μια νέα επίθεση αρχίζει να γίνεται εμφανής. Αυτά είναι άσχημα νέα για τους υπόλοιπους της χώρας. Αν αυτό το πρόωρο σχέδιο συνεχιστεί και η Σίτι συνεχίσει να... λούζει την Ευρώπη με επιταγές, ο 46χρονος Γκουαρντιόλα θα έχει τελικά ένα ρόστερ που θα έχει σχηματιστεί από τον ίδιο. Τακτικά επιδέξιο και τεχνικά χωρίς αντίπαλο, θα χρησιμεύσει για να δείξει τις εξαιρετικές δυνατότητες του.

Καθώς τα χρήματα έχουν πλημμυρίσει το παιχνίδι, συγκεκριμένοι προπονητές έχουν κατηγορηθεί ότι βασίζονται πάρα πολύ στα καρνέ των επιταγών. Ενώ η καριέρα του Γκουαρντιόλα επωφελήθηκε από πλούσιους πόρους, τόσο οικονομικά όσο και ανθρώπινα, το μέγεθος της επιτυχίας του βασίστηκε σε ένα ξεχωριστό σύνολο χαρακτηριστικών: Την προσοχή του στη λεπτομέρεια και την εκπληκτική ικανότητα του να υποδεικνύει παρά να ακολουθεί τις τάσεις του παιχνιδιού.

Με δεδομένο ότι αυτές οι δύο δυνάμεις αναπόφευκτα θα συγκρουστούν στη Σίτι, αυτό το σημείο της καριέρας του μπορεί να αποδειχθεί το σημείο στο οποίο ενίσχυσε για τα καλά τη θέση του στην κορυφή του παιχνιδιού.