Αντόνιο Κασάνο και διηγώντας τα να κλαις...

Αντόνιο Κασάνο και διηγώντας τα να κλαις...

bet365

Ο Fantantonio δεν ξέρει αν συνεχίζει ή όχι και ο Παναγιώτης Παλλαντζάς γράφει για την μεγαλύτερη "ήττα" του ιταλικού ποδοσφαίρου.

Ηταν 18 Δεκεμβρίου 1999 όταν ένας 17χρονος έκανε... χαζούς τους Κριστιάν Πανούτσι και Λοράν Μπλαν, τελείωνε χαλαρά την φάση και -έτσι απλά- χάριζε στην Μπάρι τη νίκη επί της Ιντερ (2-1). Ηταν η στιγμή που οι Ιταλοί έμαθαν τον Αντόνιο Κασάνο και όταν ανακάλυψαν ότι γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1982, μία μέρα μετά την ανάδειξη της Σκουάντρα Ατζούρα σε παγκόσμια πρωταθλήτρια, θεώρησαν ότι όλοι οι οιωνοί είναι μαζί του. Δυστυχώς για αυτούς, θα καταλάβαιναν τα επόμενα χρόνια ότι εκείνος ο πιτσιρικάς από τις φτωχογειτονιές του Μπάρι ήταν καμένο χαρτί από το ξεκίνημα του. Κάτι που κατάλαβε και ο ίδιος, όταν όμως όλα είχαν χαθεί...

«Ημουν μια καταστροφή στα πρώτα 16 χρόνια της ζωής μου, μπορείτε να με χαρακτηρίσετε τρελό, άναρχο, τεμπέλη, ό,τι θέλετε. Μετά, όταν έγινα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, ήταν δύσκολο να αλλάξω. Είμαι ευτυχισμένος έτσι όμως. Προέρχομαι από τον δρόμο και έχω δυνατή προσωπικότητα, πίστευα ότι το ποδόσφαιρο ήταν όπως ο δρόμος αλλά δεν είναι έτσι. Αυτό το καταλαβαίνω μόλις τώρα», είπε σε συνέντευξη του στην Corriere della Sera τον Φεβρουάριο του '16, κοιτώντας πίσω για να κάνει τον απολογισμό. Τον απολογισμό μιας καριέρας που θα μπορούσε να είναι λαμπρή αλλά «το κόσμημα του παλιού Μπάρι», όπως τον αποκαλούσαν οι Ιταλοί, δεν έλαμψε ποτέ. Ή τουλάχιστον όσες φορές θα έπρεπε και όσο θα έπρεπε, με βάση το ταλέντο του. Μιλάμε, άλλωστε, για έναν ποδοσφαιριστή που έγινε ο πιο ακριβός 19χρονος ever, που συνεργάστηκε με έναν από τους καλύτερους προπονητές, που έγινε μόλις ο 2ος Ιταλός που υπέγραψε στην Ρεάλ Μαδρίτης, που είχε την άνεση να αρνηθεί δύο φορές τη Γιουβέντους.

«Μπορούσα να πάω στη Γιούβε το καλοκαίρι του 2001, όλα έδειχναν ότι εκεί θα κατέληγα αλλά ήθελα να παίξω με τον καλύτερο και ο καλύτερος για μένα ήταν ο Τότι», διηγήθηκε για το πώς υπέγραψε στην Ρόμα το 2001, χωρίς όμως να καταφέρει να το εκτιμήσει. Γενικά, αυτό που... έφαγε τον Κασάνο ήταν το γεγονός ότι ποτέ δεν μπορούσε να εκτιμήσει όσο έπρεπε αυτά που είχε, αυτά που ζούσε. Στους Τζαλορόσι έγινε φίλος με τον Τότι αλλά κατάφερε να τα σπάσει μαζί του, όπως και με τον Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος ήταν και αυτός που ανακάλυψε τον όρο «cassanate» για να περιγράψει όσα... ό,τι να 'ναι έκανε ο Fantantonio. Στην Ρεάλ είχε για προπονητή (ξανά) τον Don Fabio, ο οποίος τον ήξερε όσο κανείς άλλος και ήθελε να τον απογειώσει, αλλά ο ίδιος σκεφτόταν το σεξ, το φαγητό και τα ξενύχτια. Στην Σαμπντόρια έδειχνε πιο ευτυχισμένος από ποτέ και έτοιμος για "απαντήσεις" αλλά τελικά τσακώθηκε πολύ άσχημα με τον άνθρωπο που τον αγάπησε σαν γιο του, τον αείμνηστο πρόεδρο Ρικάρντο Γκαρόνε. Στην Πάρμα είχε βρει την (πνευματική) υγειά του αλλά δεν θέλησε να αρνηθεί την ευκαιρία που του έδωσε η Μίλαν. Στους Ροσονέρι πέρασε σοβαρό πρόβλημα υγείας, είχε όλο το κλαμπ δίπλα του αλλά όταν εμφανίστηκε η προοπτική της Ιντερ, την οποία υποστήριζε από μικρός, έκανε -κατά δήλωση του- ό,τι μπορούσε για να αλλάξει στρατόπεδο. Στους Νερατζούρι πλακώθηκε με τον Αντρέα Στραματσόνι και τα παράτησε με τον Βάλτερ Ματσάρι, για να επιστρέψει στην Πάρμα και από εκεί να γυρίσει στην Σαμπντόρια...

Γιατί έπρεπε να γίνουν όλα αυτά, δεν το ξέρει κανείς. Ούτε καν ο ίδιος. Μπορεί να είναι λόγω του τρόπου με τον οποίο μεγάλωσε, με τον πατέρα του να εγκαταλείπει την μητέρα του αμέσως μετά την γέννηση του, μπορεί να είναι λόγω της αλαζονείας του, μπορεί λόγω της έλειψης μυαλού, μπορεί επειδή έτσι ήταν γραφτό να γίνει. Το σίγουρο είναι ότι ο Κασάνο αδίκησε τον εαυτό του περισσότερο από ό,τι έκανε ποτέ οποιοσδήποτε προπονητής ή οποιοσδήποτε διαιτητής. Οι δύο αγαπημένες του κατηγορίες ανθρώπων. Αυτοί, στους οποίους ο Ιταλός άσος έκανε και είπε τα χειρότερα όλα αυτά τα χρόνια. Μετά τον εαυτό του, φυσικά...

«Δύο ήταν τα μεγαλύτερη λάθη μου. Το πρώτο, η μεταγραφή μου στην Ρεάλ. Επρεπε να ακούσω τον Τότι που μου έλεγε ότι το παν είναι να είσαι ευτυχισμένος εκεί που είσαι, ακόμη κι αν παίρνεις λιγότερα λεφτά. Αν άκουγα το 10% όσων μου έλεγε ο Φραντσέσκο θα είχαν εξελιχθεί αλλιώς τα πράγματα. Το δεύτερο, ήταν η νοοτροπία μου στην Ρεάλ. Μιλάμε για τον χειρότερο 1,5 χρόνο της καριέρας μου. Ηθελα να επιστρέψω σπίτι αφού η μητέρα μου δεν περνούσε καλά στη Μαδρίτη. έπαιξε το σενάριο να υπογράψω στη Γιουβέντους που ήταν στη Serie B αλλά αρνήθηκα ξανά. Εκείνο τον 1,5 χρόνο στη Ρεάλ, η χαρά μου ήταν να μην έχω κανόνες», έχει δηλώσει στην Corriere dello Sport, επιβεβαιώνοντας το «με τον Κασάνο υπάρχει πάντα αναρχία, ανά πάσα στιγμή», του Καπέλο. Μια αναρχία, μια έλειψη κανόνων, την οποία ο Κασάνο έδειχνε με κάθε τρόπο.

Σε όλα αυτά τα χρόνια, σε όποια ομάδα κι αν βρίσκεται, ο εφιάλτης τόσο του ίδιου όσο και του προπονητικού τιμ είναι η... ζυγαριά. «Στην Ρεάλ είχα 7-8 κιλά επιπλέον, στην Σαμπντόρια έφτασα και στο +10 από όσα θα έπρεπε», είναι η παραδοχή του, με τον μύθο -τον οποίο έχει επιβεβαιώσει ο ίδιος- να λέει ότι στην ισπανική πρωτεύουσα έτρωγε τέσσερις πάστες ή τέσσερις κορνέδες έπειτα από κάθε φορά που έκανε σεξ. Το οποίο σεξ, είναι ένας άλλος τομέας για τον οποίο οι απόψεις του έχουν προκαλέσει αντιδράσεις. «Λένε ότι δεν πρέπει πριν τα ματς. Μαλακίες... Την παραμονή του Ρόμα-Γιουβέντους 4-0 είχα πάρει τα κλειδιά της Trigoria και γύρισα στις 06:00 τα ξημερώματα. Την ίδια μέρα, μετά, έκανα το καλύτερο ματς της ζωής μου. Δύο γκολ, κερδισμένο πέναλτι, όλα μια χαρά», έχει πει αλλά γι' αυτό αποθεώθηκε. Οχι, όμως, κι όταν αναφέρθηκε γενικά στις σεξουαλικές προτιμήσεις πριν το Euro 2012, λέγοντας ότι «ελπίζω πως δεν έχουμε gay στην εθνική ομάδα. Αν ναι, πρόβλημα τους...».

Ο ίδιος τέτοιο «πρόβλημα» δεν είχε ποτέ. Οπως δεν είχε πρόβλημα -και αυτό είναι το γαμώτο με τον Κασάνο- ούτε με τους αμυντικούς. Αυτό, μιας και αναφερθήκαμε στο Euro 2012, μπορεί να το επιβεβαιώσει και ο Χούμελς, σε εκείνο τον ημιτελικό που ο Fantantonio... χόρευε. Οπως "χόρευαν" οι αντίπαλοι του, κάθε φορά που είχε όρεξη. Οταν οι Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο και Φραντσέσκο Τότι εμφανίστηκαν, η ποδοσφαιρική Ιταλία ένιωσε ευτυχία γιατί ήξερε ότι ο Ρομπέρτο Μπάτζιο έχει πού να παραδώσει την σκυτάλη. Οταν εμφανίστηκε ο Κασάνο, οι Ιταλοί ένιωσαν σίγουροι ότι θα υπάρχει ο διάδοχος για τον Γιουβεντίνο και τον Ρωμαίο αλλά ανάμεσα τους υπήρχε μια σημαντική διαφορά. Το μυαλό. «Οταν πας στην Ρεάλ, δύο πράγματα μπορείς να κάνεις: Να μείνεις με την οικογένεια σου και να είσαι συγκεντρωμένος στη δουλειά σου ή να κυκλοφορείς γενικά και να κάνεις τον ηλίθιο. Εγώ έκανα το δεύτερο. Δεν κατάλαβα σε ποια ομάδα ήμουν, δεν κατάλαβα τι ευκαιρία είχα, μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να συμπεριφερθεί όπως εγώ σε εκείνο τον 1,5 χρόνο», έχει πει σε συνέντευξη του.

Παραδόξως, ίσως,το μοναδικό περιβάλλον στο οποίο ο Κασάνο θα μπορούσε να... σοβαρευτεί, είναι αυτό που ο ίδιος δεν αντέχει. «Αρνήθηκα δύο φορές τη Γιουβέντους. Η Γιούβε είναι σαν μια όμορφη γυναίκα, η οποία όμως δεν μπορεί να με έχει. Στο Τορίνο θέλουν στρατιώτες», έλεγε το φθινόπωρο του 2012 και έμπαινε σε μια δημόσια αντιπαράθεση με τον Αντόνιο Κόντε. Μία από τις πολλές στην καριέρα του, για τις οποίες όμως έχει απολογηθεί όσες φορές θεωρεί, εκ των υστέρων, ότι έκανε λάθος. Οπως με τον διαιτητή Ροζέτι, στον οποίο έκανε... κέρατα στον τελικό του Coppa Italia Μίλαν-Ρόμα τον Μάιο του 2003, όπως -επίσης- με τον διαιτητή Πιερπάολι μετά την αποβολή του στο Σαμπντόρια-Τορίνο του 2008 με το επικό ντου στον ρέφερι και τις απειλές του ότι θα τον περιμένει στα αποδυτήρια, όπως με τον Τότι, στο πατρικό σπίτι του οποίου έμενε (μαζί με τους γονείς του Capitano) στους πρώτους τέσσερις μήνες στη Ρόμα, όπως με τον Καπέλο για τον τρόπο με τον οποίο τον μιμήθηκε στον πάγκο σε ένα ματς της Ρεάλ, όπως με τον πρόεδρο Γκαρόνε της Σαμπντόρια, τον οποίο έβρισε αισχρά μπροστά σε δημοσιογράφους και οπαδούς, απλά και μόνο επειδή ήθελε να τον πάρει μαζί του σε μια εκδήλωση, για να δηλώσει στη συνέχεια ότι είναι έτοιμος να πιει ένα ποτήρι από το... πετρέλαιο του presidente για να εξιλεωθεί.

Από τις 18 Δεκεμβρίου 1999 μέχρι και σήμερα, ο Αντόνιο Κασάνο έκανε πολλά που δεν θα έπρεπε να κάνει και το πλήρωσε. Το σημαντικότερο από όλα, ενδεχομένως, είναι αυτό που... παραλίγο να κάνει πριν λίγους μήνες, να κλάψει από συγκίνηση δηλαδή, στις 30 Ιανουαρίου, όταν σε ζωντανή σύνδεση άκουσε τον Τζανλουίτζι Μπουφόν να του λέει: «Δεν πρέπει να σταματήσεις, κάνε μας να σε απολαύσουμε για ακόμη 1,5 χρόνο. Χάρισε μας ένα τελευταίο... χτύπημα, παίξε το ποδόσφαιρο που ξέρεις για 1,5 χρόνο και φύγε έτσι. Γιατί ο κόσμος πρέπει να σε θυμάται όπως σου αξίζει». Αν ο Κασάνο, έστω τώρα, κατάλαβε τι του είπε ο Μπουφόν, στη Βερόνα, και μαζί της όλη η ποδοσφαιρική Ιταλία, θα περάσουν καλά φέτος. Αν δεν το κατάλαβε ούτε τώρα...

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα