Η Μονακό ήταν χωρίς αμφιβολία η πιο εντυπωσιακή ομάδα της περσινής σεζόν. Έβαλε τέλος στην κυριαρχία της Παρί, τελειώνοντας τη χρονιά με 95 βαθμούς και 107 γκολ, επίδοση που την έφερε στη δεύτερη θέση των καλύτερων επιθέσεων πίσω μόνο από την Μπαρτσελόνα.

Τα πιτσιρίκια του Ζαρντίμ άφησαν το στίγμα τους ακόμη και στο Champions League, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά. Ένας από τους παίκτες που βρέθηκε στη... σκιά ήταν ο Τομάς Λεμάρ. Ο 21χρονος πέτυχε 14 γκολ, ενώ μοίρασε και 17 ασίστ σε όλες τις διοργανώσεις, με τα νούμερα να αποδεικνύουν και το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του στην επιτυχία των Μονεγάσκων.

Από τη στιγμή που μετακόμισε στο Μόντε Κάρλο το 2015 ο Λεμάρ έχει παίξει σε διαφορετικές θέσεις. Έπαιξε στον άξονα τόσο στο 4-4-2 όσο και στο 4-2-3-1, πριν καθιερωθεί την τελευταία σεζόν στο αριστερό άκρο της μεσαίας γραμμής στο 4-2-2-2, όπου έλαμψε. Το στυλ του βοήθησε τους Μονεγάσκους, καθώς δεν είναι παίκτης γραμμής. Όχι δεν μπορεί να το κάνει. Πολλές φορές βρέθηκε σε θέση να σεντράρει και η κατάληξη ήταν συνήθως γκολ για την Μονακό, όμως τις περισσότερες φορές συνέκλινε, αφήνοντας χώρο στον Μεντί να κάνει τις επελάσεις του.

Ο 21χρονος έχει εξαιρετική πάσα και αντίληψη, ενώ είναι σπεσιαλίστας και στα στημένα. Έτσι, το ενδιαφέρον κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης δεν είναι κάτι καινούριο ή τυχαίο. Αν ο Οζίλ για παράδειγμα φύγει από την Άρσεναλ, ο Γάλλος θα μπορούσε να καλύψει το κενό. Στην Τότεναμ θα μπορούσε να κάνει θαύματα υπό τις οδηγίες του Ποκετίνο, παίρνοντας τη θέση του Σον για παράδειγμα, με τον Κορεάτη να περνάει στην επίθεση. Στην Λίβερπουλ θα ταίριαζε τέλεια στην τριπλέτα της μεσαίας γραμμής.

Μπορεί να εκτελέσει τέλεια το πλάνο του Κλοπ στο πρέσινγκ και να βγάλει τους κόκκινους στην επίθεση. Το αν τελικά ο Λεμάρ πάρει μεταγραφή αυτό το καλοκαίρι είναι κάτι που θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε. Όπως και να έχει, το μέλλον του ανήκει.