* Πριν από λίγες μέρες βάλαμε στο «FFT» ένα TOP-10 των κορυφαίων στην ιστορία της Λα Κορούνια. Με αφορμή αυτό ήρθε η σειρά των δύο στυλοβατών εκείνης της μυθικής Super Depor και ας ήταν κορυφαίος όλων μπαλαδόρικα ο Χουάν Κάρλος Βαλερόν…

Ριαθόρ, 22 Μαΐου 2005: Η αναμέτρηση Ντεπορτίβο-Μαγιόρκα για την 37η –προτελευταία-αγωνιστική έχει μόλις τελειώσει. Το γήπεδο σιγά-σιγά αδειάζει, μα η αποτυπωμένη στα πρόσωπα των 26.000 «αφιθιονάδος» στεναχώρια και τα πρωτόγνωρα συναισθήματα δεν πηγάζουν από τη βαριά ήττα (0-3).

Είναι κάτι πιο δυνατό, μια έντονη νότα μελαγχολίας, μια αίσθηση αποχωρισμού. «Ενα ύστατο χαίρε ως απότιση φόρου τιμής σε δύο τεράστιους ποδοσφαιριστές, που αποχαιρετούν την ενεργό δράση», όπως έλεγε τότε ο πρόεδρος του συλλόγου, η τεράστια μορφή, Αουγούστο Θέσαρ Λεντόιρο. Μια πίκρα όπως εκείνη των εραστών, που λένε το τελευταίο αντίο. Ενα τέτοιο, μεγαλοπρεπές, τους επεφύλασσαν οι φίλοι της Ντεπορτίβο καθιστώντας αξέχαστο – όπως έπρεπε – το «αντίο» δυο γνήσιων, πιστών υπηρετών της στρογγυλής θεάς…

Το δέκα το καλό!
Υπήρξε Αρχηγός, σύμβολο και ο μεγαλύτερος «υπηρέτης», η ψυχή και το σώμα της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια επί 17 συναπτά έτη. Θεωρείται-όχι αδίκως-ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής, που έχει φορέσει την φανέλα της ομάδας και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του γαλιθιάνικου ποδοσφαίρου. Ο λόγος για τον Φρανθίσκο Χαβιέρ Γκονθάλεθ Πιρέθ, γνωστότερο στα ποδοσφαιρικά στέκια ως Φραν.



Ο Νένο, όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούν οι φίλοι του, γεννήθηκε το 1969 και πρωτόπαιξε στην τοπική Φαμπρίλ, από όπου και μεταπήδησε στην Ντεπορτίβο το 1988, τότε που η ομάδα αγωνιζόταν ακόμη στα…αλώνια της Σεγούντα Ντιβισιόν. Το 1991 ήρθε η πολυπόθητη για το σύλλογο άνοδο στα σαλόνια της Πριμέρα, με τον Φραν να πραγματοποιεί το ντεμπούτο του στην κατηγορία (31 Αυγούστου), στο «Μεστάγια» κόντρα στη Βαλένθια (ήττα 2-1). Ηταν ποδοσφαιριστής με φαντασία, έξοχος πασέρ με εξαιρετική τεχνική και οξυδέρκεια στο παιχνίδι του.

Μολονότι δεν υπήρξαν όλα ρόδινα στην καριέρα του, καθώς από το 1999 και έπειτα ταλαιπωρήθηκε από συνεχόμενους τραυματισμούς, κατόρθωσε να μην λείψει καμιά σεζόν, σημειώνοντας 54 γκολ σε 544 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ φόρεσε και την φανέλα της Εθνικής Ισπανίας (16 συμμ. / 2 γκολ). Υπήρξε πραγματικός τζέντλεμαν εκτός και εντός γηπέδων, μιας και δεν αποβλήθηκε ποτέ στην καριέρα του!

Το μηχανάκι
«Είναι το καλύτερο αμυντικό χαφ στον κόσμο και όταν είναι στη μέρα του, τότε πραγματικά είναι σα να βλέπεις ένα καθαρόαιμο άλογο στον αγωνιστικό χώρο»! Τάδε έφη για τον Μάουρο Σίλβα ντε Σόουζα, ο Ουαλός – για ένα φεγγάρι προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης - Τζον Τόσακ.

Κατέφθασε άγνωστος στο λιμάνι της Κορούνια, από την Βραζιλία το1992 παρέα με τους συμπατριώτες του Ντονάτο και Μπεμπέτο, με τις τοπικές εφημερίδες να σαρκάζουν την μεταγραφή του: «Η Ντεπορτίβο ψώνισε από το καλάθι» και εκείνος βάλθηκε να τους διαψεύσει, παραμένοντας βασικότατο στέλεχος του συλλόγου για 13 συνεχόμενα χρόνια. Ο Μάουρο Σίλβα, υπήρξε πρότυπο αθλητή (άντεξε άλλωστε σε υψηλό επίπεδο έως τα 38), με σήμα κατατεθέν τα ανεξάντλητα πνευμόνια, απροσπέλαστος στην μέρα του και αρχικός κρίκος στην ανάπτυξη του παιχνιδιού.

Δεν μπορεί να ισχυριστεί βέβαια κανείς ότι διακρινόταν για την εκτελεστική του ικανότητα, καθώς σε 369 συμμετοχές πρωταθλήματος με την φανέλα της «Ντεπόρ», κατάφερε να σκοράρει μονάχα μία φορά!! Το1994 στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου με την εθνική ομάδα της χώρας του κατακτώντας ως βασικός το Μουντιάλ της Αμερικής.

Κοινή μαγική μοίρα
Ο ένας έκοβε (Μάουρο Σίλβα) και ο άλλος «έραβε» (Φραν) αποτελώντας δίχως υπερβολή, τους ακρογωνιαίους λίθους πάνω στους οποίους στηρίχθηκε για περισσότερο από μια δεκαετία, το οικοδόμημα της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Μαζί γεύτηκαν όλες τις μεγάλες στιγμές του συλλόγου με αποκορύφωμα το πρωτάθλημα του 2000, ενώ πανηγύρισαν ακόμα δύο Κύπελλα (1995, 2002) και ισάριθμα Σούπερ Καπ τις ίδιες χρονιές. Μάλιστα το δεύτερο Κύπελλο το σήκωσαν στο «Μπερναμπέου» στα 100 χρόνια της Ρεάλ.

Το 2004 έφτασαν στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ με την επική νίκη-πρόκριση επί της Μίλαν (τρομερό 4-0 κόντρα στην τεράστια ομάδα των Ροσονέρι, ενώ είχαν ηττηθεί 4-1 στην Ιταλία) και ένα χρόνο αργότερα διάλεξαν να αποχωρήσουν παρέα, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στο ποδόσφαιρο της Γαλικίας και της Ισπανίας, με την Λα Κορούνια να ακολουθεί ολοένα και πτωτική πορεία έκτοτε…

Η καριέρα του Φραν σε αριθμούς
Σεζόν Ομάδα Συμ/Γκολ
1988 Φαμπρίλ
1988/89 Λα Κορούνια 37/1
1989/90 Λα Κορούνια 36/5
1990/91 Λα Κορούνια 37/7
1991/92 Λα Κορούνια 38/3
1992/93 Λα Κορούνια 38/7
1993/94 Λα Κορούνια 37/0
1994/95 Λα Κορούνια 36/7
1995/96 Λα Κορούνια 33/3
1996/97 Λα Κορούνια 25/0
1997/98 Λα Κορούνια 35/4
1998/99 Λα Κορούνια 32/6
1999/00 Λα Κορούνια 16/1 Τσάμπιονς Λιγκ
2000/01 Λα Κορούνια 26/2 9/0
2001/02 Λα Κορούνια 22/5 8/1
2002/03 Λα Κορούνια 26/1 10/0
2003/04 Λα Κορούνια 13/1 10/1
2004/05 Λα Κορούνια 10/1 5/0

Η καριέρα του Μάουρο Σίλβα σε αριθμούς
Σεζόν Ομάδα Συμ/Γκολ
1987-89 Γκουαρανί
1990-92 Μπραγαντίνο
1992/93 Λα Κορούνια 37/0
1993/94 Λα Κορούνια 35/1
1994/95 Λα Κορούνια 6/0
1995/96 Λα Κορούνια 22/0
1996/97 Λα Κορούνια 32/0
1997/98 Λα Κορούνια 31/0
1998/99 Λα Κορούνια 36/0
1999/00 Λα Κορούνια 33/0 Τσάμπιονς Λιγκ
2000/01 Λα Κορούνια 31/0 10/0
2001/02 Λα Κορούνια 25/0 10/0
2002/03 Λα Κορούνια 32/0 9/0
2003/04 Λα Κορούνια 27/0 8/0
2004/05 Λα Κορούνια 14/0 2/0

Follow me: @jorgekaraman