Ο Νταρίο Σίλβα δεν ήταν ποτέ του άνθρωπος της θρησκείας. Ωστόσο, μπαίνοντας στο σπίτι του, στο Μοντεβιδέο, αυτό που βλέπει κανείς πρώτο, είναι η Βίβλος. Οπως ο ίδιος εξηγεί, είναι η μητέρα του που έχει επιμείνει να υπάρχει εκεί το ιερό βιβλίο. Εκείνη είναι που έχει μαρκάρει και την σελίδα 33. Τόσα είναι τα χρόνια του Χριστού, αλλά και δύο περιπτώσεις που αφορούν τη ζωή του γιου της. Η μία έχει να κάνει με τη γειτονιά, όπου γεννήθηκε και αυτή ονομάζεται «Treinta y Tres», δηλαδή 33. Η άλλη με το ότι στα 33 του βίωσε την πιο τραυματική στιγμή της ζωής του.

Ηταν στις 23 Σεπτεμβρίου του 2006. Καθώς βρισκόταν στην Ουρουγουάη με ειδική άδεια από την Πόρτσμουθ, οδηγούσε μεθυσμένος και τράκαρε μόνος του, ρίχνοντας το φορτηγάκι του σε μία κολόνα. Ο ίδιος βρέθηκε εκτός από το παράθυρο. Η συνέπεια ήταν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και το μισό δεξί πόδι του, από το γόνατο και κάτω, ακρωτηριασμένο. Το αποφάσισαν οι γιατροί, ενώ ήταν αναίσθητος. Οταν ξύπνησε και του το είπαν, δάκρυσε για λίγα λεπτά και σταμάτησε, λέγοντας πως δεν θα έκλαιγε ποτέ ξανά γι' αυτό. Πως από εκείνη τη στιγμή θα ξεκινούσε η καινούργια ζωή του, όπως και τελικά συνέβη.

Αλκοόλ δεν ξαναέβαλε στο στόμα του. Αμέσως ασχολήθηκε με την αποκάταστασή του. Βρήκε την κορυφαία προσθετική λύση για το πόδι και έκανε μεταμόσχευση μαλλιών, ώστε να καλύψει και το τραύμα στο κεφάλι. Σταδιακά άρχισε να κερδίζει πάλι τη ζωή μέρα με τη μέρα. Αρχισε να κάνει με μανία κωπηλασία και έγινε μέλος της ομάδας του αδερφού του Σέρχιο Ράμος, Ρενέ, ως υπεύθυνος αναζήτησης ταλέντων στην Νότια Αμερική. Γενικότερα όμως έχει ηρεμήσει και έχει μάθει να περπατάει τέλεια με το προσθετικό μέλος.

Δεν θυμίζει πλέον σε τίποτα εκείνον τον πληθωρικό επιθετικό με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο, που έκανε σπουδαία καριέρα από το 1992 έως και το ατύχημά του. Ξεκίνησε από την Ντεφενσόρ και πέρασε από την Πανιαρόλ, την Κάλιαρι και τις Εσπανιόλ, Μάλαγα, Σεβίλλη, Πόρτσμουθ. Συνολικά σημείωσε 109 γκολ σε 339 συμμετοχές σε αγώνες πρωταθλήματος, αλλά την μεγάλη διαφορά την έκανε στην Μάλαγα (1999-'03) και ειδικά την τελευταία του σεζόν εκεί.

Μαζί με τον Παναμέζο σέντερ φορ, Χούλιο Ντέλι Βαλδές, σχημάτισαν το κορυφαίο επιθετικό δίδυμο στην ιστορία του club στην La Liga. Μαζί σημείωσαν στο πρωτάθλημα συνολικά 74 γκολ (σ.σ.: τα 36 του Σίλβα) και οδήγησαν την μάδα στην 9η θέση, την καλύτερη που είχε πάρει ποτέ της, αλλά και στην Ευρώπη μέσω του Ιντερτότο.

Για εκείνο όμως που θα τον θυμούνται για πάντα στο ισπανικό ποδόσφαιρο, είναι το ρεκόρ που κατέχει και που δύσκολα θα ξεπεραστεί. Τη σεζόν 2000-'01 είχε βάλει το ταχύτερο τέρμα όλων των εποχών. Στο «Ροσαλέδα», κόντρα στην Βαγιαδολίδ, χρειάστηκε μόλις 7,7 δευτερόλεπτα για να κλέψει τη μπάλα, να κάνει ντρίμπλα, να περάσει και τον τερματοφύλακα και να βρει δίχτυα.

Βέβαια, στην Μάλαγα, του κράτησαν αρχικά κακία, καθώς το το 2003 έκανε μία μικρή προδοσία, αφήνοντας τους για λογαριασμό της Σεβίλλης. Σταδιακά όμως οι Σεβιγιάνοι ενισχύθηκαν με τους Λουίς Φαμπιάνο, Φρεντερίκ Κανουτέ , Χαβιέρ Σαβιόλα και έτσι ο Νταρίο Σίλβα βρέθηκε στην απ' έξω. Το 2005 έφυγε ως ελεύθερος για την Premier League, όπου όμως πρόλαβε να παίξει ελάχιστα. Μπορεί λοιπόν να σταμάτησε αναγκαστικά στα 33 του, μα πρόλαβε να γράψει την δική του ιστορία και με την Εθνική, όπου σκόραρε 14 φορές σε 49 συμμετοχές.

Follow me: @jorgekaraman