Ο υπαρχηγός του Καρλέτο έγινε Κύκνος

Την άνοιξη του 2014, από σπόντα στάθηκα τυχερός (ας είναι καλά η NIVEA MEN). Χωρίς καν να το καταλάβω, προσγειώθηκα από το αεροδρόμιο κατευθείαν στο προπονητικό κέντρο της Ρεάλ. Αφού απόλαυσα το χορτάρι, ζώντας για λίγο το όνειρο να μεγαλουργήσω εκεί που πατούν τα αστέρια της Βασίλισσας (σ.σ.: με κάτι δημοσιογράφους και τα τεταρτοπέμπτα της Ρεάλ και ενώ είχα κάνει το λάθος να πιω πριν και δύο μπύρες με τον ήλιο ντάλα), βρέθηκα στον πρώτο όροφο για να δοκιμάσω κάτι εκπληκτικά tapas. Εκεί που τσιμπολογούσα αχόρταγα, έξω στο μπαλκόνι παρατήρησα έναν τύπο να δίνει οδηγίες και να φωνάζει σε κάτι πιτσιρικάδες. Ρώτησα έναν σερβιτόρο και μου απάντησε ότι εκείνος ο φωνακλάς ήταν ο Πολ Κλέμεντ, ο Νο2 του Κάρλο Αντσελότι.

Επίσης με ενημέρωσε συμπληρωματικά ότι ήταν η προπόνηση της Β' ομάδας, την οποία τότε επιμελούνταν πολλές φορές εκείνος (έπειτα ανέλαβε ο Ζινεντίν Ζιντάν). Εκείνη τη στιγμή το όνομα του δεν το συγκράτησα, αλλά εμφανίστηκε λίγους μήνες αργότερα μπροστά μου και με έβαλε στη διαδικασία... ψαξίματος. Για την ακρίβεια ήταν η είδηση που κυκλοφόρησε Νοέμβριο του 2014 στην Αγγλία, πως ο Αρσέν Βενγκέρ είχε ψηλά τον Κλέμεντ στη λίστα με τους υποψήφιους αντικαταστάτες του για τον πάγκο της Αρσεναλ. Μάλιστα κάποιοι στο Νησί ισχυρίζονταν ότι δεν πρόκειται απλά για υποψήφιο, αλλά για τον... εκλεκτό, αν και κάτι τέτοιο δεν συνέβη ή τέλος πάντων δεν έχει συμβεί ακόμα.

Ποιος ήταν λοιπόν αυτός ο αθόρυβος υπαρχηγός του Αντσελότι, στον οποίο σε διάφορα άρθρα, όσοι γνωρίζουν, πιστώνουν τεράστιο κομμάτι από την πίτα της επιτυχίας του Ιταλού σε Αγγλία, Γαλλία και κυρίως στην κατάκτηση του Champions League με τους Μαδριλένους; Εκεί που τον είδα, διάβασα αργότερα ότι άραζε με τις ώρες στις προπονήσεις. Ο ίδιος ο Αγγλος κόουτς είχε εξηγήσει σε συνέντευξη του στους Ισπανούς ότι σε εκείνο το μπαλκόνι έβρισκε έμπνευση: «Μπορώ να ατενίζω για μίλια μακριά. Από την οροσειρά της Σιέρα έως το αεροδρόμιο “Μπαράχας”, από τα ανατολικά προάστια έως τα δυτικά της πόλης και τους ουρανοξύστες. Ηρεμώ και μου έρχονται ιδέες!»

Πως όμως έμπλεξε με τον Καρλέτο και μαζί μεγαλούργησαν; Οταν ο Ιταλός βρέθηκε το καλοκαίρι του 2009 στο «Στάμφορντ Μπριτζ», έστησε ένα «trial» με όλους των προπονητές απ' όλα τα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Σκοπός του ήταν να τους δείξει με ποιο τρόπο θα ήθελε να εργάζονται και να συνεργάζονται μαζί του. Επειτα από μία εβδομάδα, ο Κλέμεντ ζήτησε να επιστρέψει στο πόστο του επειδή είχε βαρεθεί και τότε ο Αντσελότι τον πλησίασε: «Μου αρέσει ο τρόπος που δουλεύεις. Οι ιδέες σου και το πως τις εφαρμόζεις. Μείνε μαζί μου στην Α' ομάδα, θα μάθεις πράγματα και θα με βοηθήσεις», του είπε και ο Κλέμεντ δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά.

Τότε ο Αγγλος ήταν απλά απλά υπεύθυνος για την επιλογή των νεαρών ταλέντων που θα έμπαιναν στις ακαδημίες, ενώ του είχε ανατεθεί και να τσεκάρει το χορτάρι στο προπονητικό κέντρο και στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Δηλαδή σε εκείνο το «trial» ήταν ο πιο χαμηλόβαθμος και όμως κατάφερε να ξεχωρίσει. Από τότε μέχρι και πριν λίγες μέρες δεν είχε φύγει παρά μόνο για μία σεζόν από το πλευρό του Καρλέτο, πηγαίνοντας μαζί του σε Παρί Σεν Ζερμέν, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν.

Το ξεκίνημα του όμως ήταν πολύ δύσκολο και ό,τι κέρδισε το κέρδισε μόνος του. Το να παλεύει άλλωστε το έμαθε από μικρό παιδί. Μόλις 10 ετών ήταν όταν ο διάσημος πατέρας του, νικήθηκε από την κατάθλιψη και αυτοκτόνησε. Ο Ντέιβ Κλέμεντ υπήρξε εξαιρετικός αμυντικός στα 70ς (ΚΠΡ, Μπόλτον, Φούλαμ, Γουίμπλεντον) που πριν φύγει από τη ζωή στα 34 του, έκανε και πέντε συμμετοχές με την Εθνική Αγγλίας. Ο μικρός Πολ που ήθελε να ακολουθήσει τα βήματα του, αποδείχτηκε ότι δεν ήταν τόσο καλός με τη μπάλα στα πόδια και τελικά βρέθηκε να τελειώνει τη γυμναστική ακαδημία (σ.σ.: αντιθέτως, ο μικρότερος αδερφός του Νιλ έκανε αξιόλογη καριέρα κυρίως με την Γουέστ Μπρομ).

Το 1999 όμως αποφάσισε ότι ήθελε να γίνει προπονητής και βρέθηκε να παίρνει το δίπλωμα της UEFA, ως συμμαθητής του Μπρένταν Ρότζερς. Αφού σταδιακά πέρασε από διάφορα πόστα σε Τσέλσι, Φούλαμ, βρέθηκε το 2000 εκλέκτορας της Εθνικής Ελπίδων της Ιρλανδίας. Με την επιστροφή του στην Τσέλσι (2007) ακολούθησε και η συνάντηση του με τον Αντσελότι, ο οποίος όμως έφυγε το 2011. Τότε ο Κλέμεντ μετακόμισε ως βοηθός του Στιβ Κιν στη Μπλάκμπερν. Εως ότου το 2012 τον κάλεσε και πάλι κοντά του ο Ιταλός στο Παρίσι, για να συνεχίσουν μετέπειτα το 2013 μαζί στη Μαδρίτη και μέχρι προχθές στο Μόναχο. Σταδιακά στο πλευρό του Αντσελότι, ο Κλέμεντ αναλάμβανε όλο και περισσότερα πράγματα στην προπόνηση.

Από την πρώτη χρονιά του στη Ρεάλ, οι Ισπανοί έγραφαν εντυπωσιασμένοι ότι εκείνος ήταν που πολλές φορές κανόνιζε τα πάντα και ο προϊστάμενος του, που προφανώς θα είχε δώσει τις γενικότερες οδηγίες, απλώς παρακολουθούσε. Στην Μαδρίτη και ειδικά οι ρεπόρτερ που παρακολουθούσαν από κοντά όσα συμβαίνουν στη Βασίλισσα, πιστώνουν στον Κλέμεντ ένα πάρα πολύ σημαντικό μερίδιο της επιτυχίας προς το 10ο μεγάλο τρόπαιο.

Ο 44χρονος πλέον κόουτς μάλιστα σε εκείνη την περίπτωση έγινε ο πρώτος Αγγλος μετά από 29 χρόνια (ο Τζο Φάγκαν με τη Λίβερπουλ το 1985) που κάθισε σε πάγκο ομάδας σε τελικό Champions League/ Πρωταθλητριών και έκτοτε ήταν έτοιμος για το μεγάλο βήμα. Μάλιστα ήθελε τόσο πολύ μία δουλειά ως Νο1, που έφτασε στο σημείο πέρσι τον Αύγουστο να αρνηθεί την πρόταση για να γίνει βοηθός του Σαμ Αλαρνταϊς στην Εθνική Αγγλίας, όπου γνωρίζουν τις ικανότητές του και τον ήθελαν κοντά τους, καθώς τους άρεσε το πώς δούλεψε για λίγο το καλοκαίρι στην Ελπίδων, μαζί με τον μετέπειτα πρώτο κόουτς της Αγγλίας, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ.

«Πριν λίγα χρόνια ούτε καν φανταζόμουν ότι θα βρίσκομαι σε αυτή την θέση. Φυσικά και έχω τη φιλοδοξία να γίνω πρώτος προπονητής σε μεγάλη ομάδα. Δεν βιάζομαι όμως. Περιμένω την κατάλληλη ευκαιρία. Τότε θα το τολμήσω», έλεγε τότε που βρισκόταν στην Μαδρίτη. Η τεράστια πρόκληση όπως θα μπορούσε να είναι η Αρσεναλ, δεν ήρθε, μα έφτασε η στιγμή για το πρώτο βήμα, που θα είναι από πιο χαμηλά. Ο Πολ Κλέμεντ ήταν από καιρό έτοιμος και πλέον ήρθε η ώρα από τον πάγκο της Σουόνσι να συστηθεί ως πρώτος κόουτς καλύτερα και στο ευρύ κοινό και να δικαιώσει τις προσδοκίες και όσα πίστεψε για εκείνον ο Κάρλο Αντσελότι...

* Το κείμενο με ορισμένες αλλαγές, ειχε δημοσιευτεί στις 12 Νοεμβρίου του 2014, όταν ο Πολ Κλέμεντ βρισκόταν στην Ρεάλ Μαδρίτης!

Follow me: @jorgekaraman