Γκάρεθ Μπέιλ: Η χρονιά του Δράκου

Το 2015 είχε αρκετές μεταπτώσεις για τον Γκάρεθ Μπέιλ. Προερχόμενος από μια σεζόν που αντιμετώπισε προβλήματα απέναντι σε άμυνες που είχαν διαβάσει καλά τις κινήσεις του, δεν έβρισκε στην τακτική της Ρεάλ Μαδρίτης την ελευθερία που θα απογείωνε το παιχνίδι του. Έκανε μια πολλά υποσχόμενη προετοιμασία με τον Ράφα Μπενίτεθ, όμως τους τέσσερις πρώτους μήνες της προηγούμενης σεζόν είχε μόλις τέσσερα γκολ, παρότι ήταν από τα αγαπημένα παιδιά του Ισπανού. Ήδη από το καλοκαίρι είχαν ξεκινήσει να ανακυκλώνονται φήμες περί πιθανής αποχώρησης, ενώ στους τίτλους των εφημερίδων κυκλοφορούσαν σενάρια περί προβλημάτων στα αποδυτήρια. Σε διεθνές επίπεδο, αντίθετα, πήγαινε σούπερ, έχοντας 7 γκολ στην πορεία της Ουαλίας για το Euro της Γαλλίας.

Πριν ακόμα γυρίσει ο χρόνος, ωστόσο, ο Μπέιλ έδειξε πως κάτι πρόκειται να αλλάξει. Το ματς με τη Ράγιο Βαγιεκάνο ήταν κάτι σαν ξέσπασμα για τους Μερένγκες και ο Ουαλός έκανε για πρώτη φορά καρέ τερμάτων στην καριέρα του. Το 2016 βρήκε τον Ζινεντίν Ζιντάν να αντικαθιστά τον Μπενίτεθ στον ηλεκτρικό πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης και ο Μπέιλ ήταν από τους λίγους που είχαν στηρίξει τον Ράφα. «Είχα πολύ καλή σχέση με τον Ράφα. Προφανώς ήταν μεγάλη απογοήτευση να τον βλέπω να φεύγει», δήλωνε χαρακτηριστικά, δίνοντας στους Βρετανούς το έναυσμα για νέα μεταγραφικά σενάρια που έφερναν στο κόλπο της απόκτησής του την Μάντσεστερ Γιουνάτεντ.

Ο ίδιος απάντησε μέσα στο γήπεδο. Στο πρώτο ματς του Ζιζού με αντίπαλο την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια έκανε χατ-τρικ, δείχνοντας περισσότερο απελευθερωμένος. Ο Γάλλος προπονητής έβαλε περισσότερη ανάπτυξη από τα μπακ και χτίσιμο των επιθέσεων από την άμυνα, ενώ χαλάρωσε τα σφιχτά τακτικά πλαίσια, με αποτέλεσμα το BBC να αισθάνεται περισσότερο απελευθερωμένο. Δούλεψε, παράλληλα, πολύ στην ψυχολογία και στο ομαδικό πνεύμα, έχοντας ως βασικό όπλο την τεράστια προσωπικότητά του. Η νέα αρχή ήταν τελικά ό,τι έπρεπε για τον Μπέιλ. Ο Ζιντάν κέρδισε την εμπιστοσύνη του, τον έκανε να αισθάνεται σημαντικός και όχι υποβαθμισμένος λόγω Ρονάλντο. Του έβγαλε εκτός από αυτοπεποίθηση, μια γυαλάδα στο μάτι. Έτσι, ενώ στη μία φάση μπορεί να πλαγιοκοπούσε την αντίπαλη περιοχή, στην επόμενη τον έβλεπες στο δικό του μισό να πέφτει για τάκλιν.

Ο Ουαλός βρήκε δίχτυα με τη Σπόρτινγκ, ωστόσο έμεινε εκτός για έξι εβδομάδες λόγω τραυματισμού. Επέστρεψε στις αρχές Μαρτίου και σκόραρε ξανά, αυτή τη φορά με αντίπαλο τη Σπόρτινγκ, με έναν χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του τρόπο: Κλέψιμο, σόλο από το κέντρο, εκτέλεση. Σκόραρε και με τη Σεβίλλη, ξεπερνώντας τον Γκάρι Λίνεκερ. Έγινε έτσι, έπειτα από 28 χρόνια, ο πρώτος Βρετανός σκόρερ της Ρεάλ Μαδρίτης. Το επίτευγμά του αυτό ξεκίνησε μια κουβέντα για το αν είναι ο κορυφαίος παίκτης από το Νησί που αγωνίστηκε ποτέ στη Λα Λίγκα. Ο ίδιος ο Γκάρι Λίνεκερ του έδωσε το χρίσμα.

Ο Μπέιλ έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά και στο ματς με τη Σοσιεδάδ, συνεχίζοντας την αντεπίθεση των blancos στην εποχή του Ζιντάν. Και το έκανε με έναν ακόμα χαρακτηριστικό τρόπο. Την κεφαλιά. Ο 27χρονος εξελίχθηκε σε νούμερο ένα κίνδυνο από αέρος έχοντας τα περισσότερα γκολ με κεφαλιές στην περσινή σεζόν της Λα Λίγκα. Δεν είναι μόνο τα εκπληκτικά physical χαρακτηριστικά του, που τον κάνουν να πηδάει... στο θεό, αλλά οι τοποθετήσεις και το απαράμιλλο στιλ.

Η Ρεάλ Μαδρίτης έχασε το πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική, ωστόσο ο Μπέιλ ολοκλήρωσε ένα «τρελό» επίτευγμα. Σήκωσε το δεύτερο Champions League του και 11ο της ομάδας του σε τρία μόλις χρόνια στη Μαδρίτη. Ήταν στους σκόρερ στη διαδικασία των πέναλτι του τελικού με την Ατλέτικο, πηγαίνοντας στο Euro με εξαιρετική ψυχολογία. Οι φήμες για αποχώρηση, οι άσχημες σχέσεις στα αποδυτήρια, η μόνιμη συνοδεία της πρότασης «καλός, αλλά όχι για τόσα λεφτά», έμοιαζαν να ανήκουν στο πολύ μακρινό παρελθόν. Το 2016, λοιπόν, εκτός του ότι χάρισε στον Ουαλό μια ακόμα κούπα με μεγάλα αυτιά, τον έβαλε για τα καλά στο οικοδόμημα των Μερένγκες. Και πριν η χρονιά τελείωνε, αυτό θα είχε συνέχεια. Στο μεταξύ όμως, έπρεπε να ταξιδέψει στη Γαλλία για το Euro.

Όταν η εθνική σου είχε για χρόνια τον Ράιαν Γκιγκς, το να χαρακτηρίσεις τον Μπέιλ ως «τον κορυφαίο που έχουμε βγάλει ποτέ» απαιτεί αρκετό ζύγισμα. Ο Κρις Κόουλμαν όμως το ξεστόμισε. Ήταν άλλωστε ο αρχιτέκτονας της μεγαλύτερης πορείας που έχουν γράψει ποτέ οι Βρετανοί και είχε τον Μπέιλ ως το βασικό του όπλο. Για την ακρίβεια, δόμησε όλη την Ουαλία με τέτοιο τρόπο ώστε ο ίδιος να έχει την ελευθερία που επιθυμεί. Να κινείται στο πλευρό του επιθετικού, να βγαίνει στα άκρα έχοντας τις καλύψεις των wing back, να τρέχει κάθετα. Και φυσικά να σκοράρει. Ο Μπέιλ έκανε τρία γκολ και μια ασίστ στο δρόμο της Ουαλίας προς τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την μετέπειτα κάτοχο Πορτογαλία. Για τους συμπατριώτες του, ήταν σαν να είχε πάρει κούπα. Ήταν, άλλωστε, η πρώτη τους μεγάλη διοργάνωση μετά το 1958 και όλο έμοιαζε σαν ένα παραμύθι. Με δράκο.

Το 2016-17 άνοιξε με γκολ του Μπέιλ απέναντι στη Σοσιεδάδ και τον Οκτώβριο υπέγραψε νέο εξαετές συμβόλαιο. Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, όπως μετέφερε ο Ισπανός δημοσιογράφος Γκιγιέμ Μπαλαγέ, του υποσχέθηκε ότι στο κοντινό μέλλον θα είναι ο νούμερο ένα σταρ των Μαδριλένων. Η αγωνιστική και ψυχολογική του σημασία στο παιχνίδι της ομάδας είναι ξεκάθαρο πως έχει μπει σε πρώτο πλάνο, πάντα φυσικά σε συνύπαρξη με το άστρο του Ρονάλντο. Είναι εκείνος που θα πάρει τη σκυτάλη από τον Πορτογάλο και σε όλα τα υπόλοιπα. Στο διάστημα άλλωστε που ο CR7 έλειψε στην αρχή της σεζόν, μετά τον τραυματισμό του στον τελικό του Euro, τράβηξε το κουπί και ανταποκρίθηκε στο ρόλο του ηγέτη.

Μολονότι η χρονιά έκλεισε άσχημα, με τραυματισμό και χειρουργείο, τον βρήκε για τέταρτη σερί φορά καλύτερο Ουαλό ποδοσφαιριστή. Απέχει μόλις δύο γκολ από τον Ίαν Ρας στους κορυφαίους σκόρερ της χώρας και είναι βέβαιο πως σύντομα θα θέσει ένα νέο ρεκόρ, σχεδόν αδύνατο να ισοφαριστεί. Δείγμα της φούριας του είναι πως... κατήργησε τις χριστουγεννιάτικες διακοπές για να δουλέψει, προκειμένου να επιστρέψει όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην αγωνιστική δράση. Ο στόχος του είναι να διαψεύσει κάθε προσδοκία και να επιστρέψει μέσα Φεβρουαρίου για τα ματς με τη Νάπολι. Είναι πιθανόν. Οι τραυματισμοί τα τελευταία χρόνια στέκονται εμπόδια, τα οποία όμως καταφέρνει και ξεπερνά. Στο 2016 καθιερώθηκε στη συνείδηση των Μαδριλένων ως ηγετική φυσιογνωμία, πέτυχε κρίσιμα γκολ, σήκωσε κούπα, έκανε ένα ολόκληρη έθνος να ονειρεύεται. Ήταν η χρονιά του Δράκου...