Γιατί η φετινή Λέστερ διαφέρει από την περσινή

Gazzetta team
Γιατί η φετινή Λέστερ διαφέρει από την περσινή

bet365

Οι Αλεπούδες βρίσκονται στους «16» του Champions League, αλλά η εικόνα τους στη Premier League δεν είναι το ίδιο λαμπερή. Ο Τζο Μπρούιν εξηγεί το γιατί.

1) Διακοπή του μομέντουμ

Το καλοκαίρι είναι εξαιρετικό για μαύρισμα και για την ξεκούραση που κέρδισαν με το σπαθί τους. Κανείς δεν θα μπορούσε να κατηγορήσει τους παίκτες της Λέστερ που έκαναν κάτι τέτοιο, μετά την περσινή μαγική σεζόν. Ωστόσο, ενώ οι περισσότεροι περίμεναν τις Αλεπούδες σιγά-σιγά να επιστρέφουν σε βαθμολογικές θέσεις που να ταιριάζουν περισσότερο με το στάτους τους και την περσινή κατάκτηση, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Στα πρώτα τους 13 ματς στη φετινή Premier League έχουν έξι ήττες και μόλις τρεις νίκες.

Το μομέντουμ, στην πραγματικότητα, είναι κάτι παραπάνω από ένα κουραστικό κλισέ για ρομποτικούς ποδοσφαιριστές. Είναι ένας είδος βραβείου που το αναζητούν όλοι, αλλά το βρίσκουν λίγοι. Η περσινή ετερόκλητη παρέα της Λέστερ εξασφάλιζε συνεχείς νίκες χάρη στο θάρρος και την τρομερή ψυχολογία, με το τρόπαιο να βρίσκεται μπροστά της. Από τη στιγμή που αφαιρείς παίκτες, βαραίνεις το πρόγραμμα και εισάγεις νέα πρόσωπα, ενώ ανταγωνίζεσαι με βελτιωμένους αντιπάλους, είναι σχεδόν αδύνατον για τη φυσική ροή των πραγμάτων να μην επανέλθει. Απλά, η πτώση έμοιαζε αναπόφευκτη.

2) Ο Καντέ πράγματι ήταν τόσο καλός

Όλοι το ήξεραν πέρυσι, ωστόσο η απουσία του το έδειξε ακόμα περισσότερο, αφότου ο Γάλλος έφυγε για την Τσέλσι το καλοκαίρι. Δεν ήταν το ότι ο πρώην μέσος της Καέν ήταν ένας άσημος με αθόρυβες εξαιρετικές εμφανίσεις πέρυσι. Ήταν γεμάτος ενέργεια, εξαιρετικός στη θέση του και ο τέλειος παίκτης, γύρω από τον οποίο ο Ρανιέρι έχτισε τη στρατηγική των αντεπιθέσεων. Έτσι, η αποχώρησή του άφησε ένα κενό, το οποίο ήταν αδύνατον να καλυφθεί και η Λέστερ έχει τρυπηθεί από το κέντρο πολύ συχνά χωρίς την παρουσία του.

Η απόκτηση του Μεντί από τη Νις αναμενόταν να απαλύνει λίγο την απουσία του, ωστόσο οι συνεχείς τραυματισμοί δεν του έχουν επιτρέψει να ενσωματωθεί όπως θα ήθελε. Ως αποτέλεσμα, ο Ντάνι Ντρίνκγουοτερ προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του Καντέ δίπλα σε πιο αδύναμους παρτενέρ, όπως ο Αμαρτέι και ο Κινγκ.

3) Όλοι οι άλλοι είναι πολύ καλύτεροι

Ήταν σχεδόν αδύνατον να μην είναι. Η Τσέλσι που φέτος είναι πρώτη, πέρυσι τερμάτισε 30 βαθμούς πίσω από τη Λέστερ. Ωστόσο, αναγεννήθηκε από έναν προπονητή που προσεκτικά επισκεύασε τον διαλυμένο πυρήνα που άφησε πίσω του ο Μουρίνιο.

Η Μάντσεστερ Σϊτι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Έβερτον έχουν νέους προπονητές,ο Γίργκεν Κλοπ έχει ξεκάθαρα εκμεταλλευτεί το πρώτο του καλοκαίρι ως προπονητής της Λίβερπουλ, ενώ ο Μαουρίτσιο Ποκετίνο είχε ήδη χτίσει μια εξαιρετική ομάδα για το μέλλον. Η Λέστερ τερμάτισε δέκα βαθμούς πάνω από την Άρσεναλ, η οποία δεν ήταν στην κούρσα του τίτλου τους τελευταίους μήνες της σεζόν, οπότε ήταν αδύνατο η ελίτ της Αγγλίας να ήταν ξανά τόσο κακή.

4) Η δυναμική της ομάδας έχει αλλάξει

Ο Τζέιμι Βάρντι αδυνατεί να βρει τα περσινά του στάνταρ, ωστόσο μερίδιο σε αυτό έχει και το σύστημα γύρω του, που αλλάζει. Για αρχή, ας αναφέρουμε τον επιπρόσθετο συναγωνισμό από τη μεταγραφή-ρεκόρ του Ισλάμ Σλιμανί, ο οποίος μπαινοβγαίνει στην ομάδα με τραυματισμούς, χωρίς να έχει καταφέρει να βρει σταθερότητα. Ωστόσο, ακόμα και όταν ο Αλγερινός παίζει, είναι το σημείο αναφοράς για το κάθετο παιχνίδι, με τον Βάρντι να μην αποτελεί πλέον τον βασικό στόχο στην κορυφή.

Στην πράξη, έχει λειτουργήσει με ομάδες που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στη δύναμη του Σλιμανί. Σε άλλα ματς, ο Βάρνι δείχνει αποξενωμένος και περιθωριοποιημένος από την παρουσία του. Το έκανε ακόμα χειρότερο το γεγονός ότι έμεινε στον πάγκο απέναντι στη νίκη με την Κρίσταλ Πάλας, όπου ο Σίντζι Οκαζάκι ήταν ο MVP.

5) Το Champions League αποκτά προτεραιότητα

Μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει; Η Λέστερ ίσως δεν έχει ποτέ ξανά την ευκαιρία να παίξει Champions League. Και παρότι το ότι ο Ρανιέρι χρησιμοποιεί εκείνους που θεωρεί σε καλύτερη κατάσταση στην Ευρώπη είχε αποτέλεσμα, αφού η Λέστερ είναι στα νοκ-άουτ έχοντας δεχθεί το πρώτο τους γκολ στην πέμπτη αγωνιστική, δημιουργεί υποψίες ότι δεν δίνεται ανάλογη βάση στα εγχώρια ματς.

Οι Αλεπούδες έχουν χάσει τέσσερα από τα πέντε ματς τους πριν από ευρωπαϊκά ματς και τα τρία εξ αυτών με βαρύ σκολ (Λίβερπουλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι). Στο Old Trafford, ο Βάρντι και ο Μαχρέζ έγιναν αλλαγή στο ημίχρονο λόγω της Ευρώπης, όπως επιβεβαίωσε ο Ρανιέρι. Ίσως είναι απλά το έξτρα ποδόσφαιρο. Πέρυσι η Λέστερ είχε μια σχετικά χαλαρή προπονητική δομή με δύο ρεπό την εβδομάδα και άλλες δύο για έντονη δουλειά. Φέτος αυτό δεν είναι δυνατό.

6) Τα ατομικά λάθη δείχνουν ένα μεγαλύτερο ζήτημα

Όλα επιστρέφουν στην ιδέα της συγκέντρωσης και κατ' επέκτασιν της οργάνωσης. Πέρυσι ο Ντρίνκγουοτερ δεν θα έκανε ποτέ μια απρόσεκτη πάσα προς τα πίσω που να οδηγούσε σε γκολ, όπως έγινε με τη Γουέστ Μπρομ. Επίσης, θα μπορούσε η Γιουνάιτεντ να σκοράρει τρία γκολ σε πέντε λεπτά πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, όπως έκανε φέτος στο Old Trafford;

Η Λίβερπουλ της έβαλε τέσσερα στο Άνφιλντ και η Τσέλσι τρία χωρίς ούτε ίχνος απειλής από τον αντίπαλο στο Στάμφορντ Μπριζ. Οι βασικές αμυντικές αρχές ήταν ανεπαρκείς σε κάθε περίπτωση και μόνο επιδεινώνονταν από την δυναμική των αντιπάλων.

 

Τελευταία Νέα