Δεν είναι η πιο γνωστή ομάδα της χώρας (Μπόκα Τζούνιορς), δεν είναι η ομάδα με τους περισσότερους εγχώριους τίτλους (Ρίβερ Πλέιτ), δεν είναι καν στις πέντε μεγάλες της Αργεντινής (Μπόκα, Ρίβερ, Ιντεπεντιέντε, Ράσινγκ, Σαν Λορέντζο), δεν είναι καν στο Μπουένος Άιρες.

Ο λόγος για την Εστουδιάντες η οποία μετά το 1/3 του πρωταθλήματος φιγουράρει μόνη πρώτη στην κορυφή της βαθμολογίας με πέντε βαθμούς μπροστά από την Σαν Λορέντζο και Νιούελς Ολντ Μπόις. Ο δρόμος για την ομάδα της Λα Πλάτα προς την επιτυχία δεν ήταν ποτέ στρωμένος με ροδοπέταλα, ποτέ δεν εξέλιξε το παιχνίδι και ποτέ δεν έφερε κάποια ποδοσφαιρική επανάσταση.

Αντίθετα, η εικόνα της και η ιστορία της είναι συνυφασμένη με τις πιο σκοτεινές τέχνες αυτού του πανέμορφου παιχνιδιού. «Μας έκαναν δύο ευκαιρίες σε όλο το ματς και στη συνέχεια έπαιζαν μόνο άμυνα», δήλωνε ο τεχνικός της Ρίβερ Πλέιτ, Μαρσέλο Γκαγιάρδο μετά το 1-1 της ομάδας του με την Εστουδιάντες, ενώ ο Ντιέγκο Αγκίρε της Σαν Λορέντζο μην μπορώντας να χωνέψει την προ ενός μηνός εντός έδρα ήττα από τους «πίντσας» με 2-1 έριχνε την μπηχτή του. «Έπαιξαν σαν μικρή ομάδα. Ήρθαν στο γήπεδο με στόχο να καταστρέψουν το παιχνίδι μας. Μόνο άμυνα και καθυστερήσεις».

Ο δημιουργός του αντιποδοσφαίρου

Η Εστουδιάντες του Νέλσον Βίβας φαίνεται πως έχει βρει τον τρόπο να κερδίζει χωρίς να παίζει το φαντεζί ποδόσφαιρο και δεν είναι λίγοι εκείνοι στην Αργεντινή που την παρομοιάζουν με την αντίστοιχη του Σουμπέλδια στα τέλη της δεκαετίας του 60'. Η ομάδα της Λα Πλάτα έκανε το μπαμ στα τέλη εκείνης της δεκαετίας όταν με τον πρωτοπόρο και επαναστάτη για την εποχή του Οσβάλδο Ζουμπέλδια στον πάγκο έγινε η πρώτη ομάδα που έσπασε το μονοπώλιο των πέντε μεγάλων του Μπουένος Άιρες το 1967, κατακτώντας στη συνέχεια και τρία Κόπα Λιμπερταδόρες καθώς και το Διηπειρωτικό.

Αλλά οι «πίντσας» δεν έγιναν γνωστοί για τα τρόπαια αλλά για τον τρόπο που έφτασαν σε αυτά και τα οφείλουν κυρίως στον προπονητή τους, έναν Μακιαβέλι της εποχής του. Τι έκανε ο Σουμπέλδια και θεωρείται πρωτοπόρος για την εποχής του; Ήταν ο πρώτος που δίδαξε το ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ότι χρησιμοποιούμε οτιδήποτε μπορούμε ακόμα και μη ηθικά σωστό για να φτάσουμε στη νίκη. Αυτό που στη συνέχεια ονομάσαμε αντιποδόσφαιρο έχοντας ως πρωτοπαλίκαρο τον Κάρλος Μπιλάρδο, μετέπειτα προπονητής της Αργεντινής που κατέκτησε το Μουντιάλ του 1986.

Και μπορεί ο Μπιλάρδο να μην χρησιμοποίησε βελόνες για να χτυπάει τους αντιπάλους του όπως λέει ο αστικός μύθος της εποχής, αλλά ήταν ο συνεχιστής του έργου του Σουμπέλδια με την σκληράδα και το αμυντικό ποδόσφαιρο να γίνονται έννοιες ταυτόσημες με τον σύλλογο της Λα Πλάτα. Άλλωστε όπως έλεγε και ο ίδιος: «Κανείς δεν θα σε θυμάται για το πως νίκησες αλλά ότι νίκησες».

Και αυτό ακριβώς το μότο ακολουθεί τον σύλλογο της Λα Πλάτα με τους Σαμπέγια και Βίβας να είναι οι ιδανικοί συνεχιστές. Αρχικά ο Σαμπέγια βασιζόμενος στις αρχές που διέπουν την ομάδα επανέφερε τους «φοιτητές» στην κορυφή της Λατινικής Αμερικής με την κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες μέσα στην Βραζιλία, ενώ έφτασε στα όρια της την Μπαρτσελόνα του Μέσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.

Μπιέλσα και Βενγκέρ άλλαξαν τον Βίβας

Μετά από επτά χρόνια ανομβρίας, έρχεται ο Νέλσον Βίβας για να ξεπεράσει πλέον το σύνδρομο Ζουμπέλδια βάζοντας σε νέα ξένα ως προς την φιλοσοφία της μονοπάτια. Ο 47χρονος τεχνικός ήταν ένας κλασικός Αργεντινός αμυντικός με μπόλικη σκληράδα, μία σκληράδα που του άνοιξε την πόρτα της εθνικής της χώρας του, αλλά και την δυνατότητα να έχει προπονητές τους Μαρσέλο Μπιέλσα και Αρσέν Βενγκέρ κατά την διάρκεια της καριέρας τους.

Οι δύο εμβληματικοί προπονητές ήταν αυτοί που ανάγκασαν τον Βίβας να αλλάξει τον τρόπο που έβλεπε το ποδόσφαιρο. Προσκολλημένος σε ένα είδος ποδοσφαίρου που έχει ξεπεραστεί από νέα πρόσωπα και νέες ιδέες αποφάσισε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

Έτσι, άφησε στην άκρη το άκρως αναχρονιστικό παιχνίδι των προκατόχων του και πέρασε στην ομάδα μια επιθετική φιλοσοφία με πίεση στα τρία τέταρτα του γηπέδου και ανάπτυξη από τα άκρα, διατηρώντας παράλληλα και την σκληράδα πίσω (και τρομερή στην επανάκτηση της μπάλας, ενώ έχει και την δεύτερη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα με μόλις 5 γκολ παθητικό).

Και τα αποτελέσματα ήταν άμεσα. Οκτώ νίκες και μόλις δύο ισοπαλίες στην Πριμέρα Ντιβιζιόν και οι «πίντσας» απολαμβάνουν την μοναξιά της κορυφής έχοντας αφήσει πίσω τους ομάδες με δεκαπλάσια μπάτζετ όπως οι δύο αιώνιοι της χώρας που βολοδέρνουν στην 4η και 8η θέση με διαφορά επτά και δέκα βαθμών αντίστοιχα.

Η πίστη του Βερόν

Οι βάσεις για την μεταμόρφωση της Εστουδιάντες είχαν μπει από το προηγούμενο πρωτάθλημα το Transition και είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στο 2016 σε σύνολο 24 αγώνων έχει γνωρίσει μόλις δύο ήττες, με την μία από αυτές να έρχεται στο ματς με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Λανούς.

Τα πράγματα βέβαια, θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά αν η θρυλική μορφή του συλλόγου και νυν πρόεδρός της, Χουάν Σεμπάστιαν Βερόν, δεν του εμπιστευόταν τις τύχες της ομάδας στις αρχές του χρόνου ανεβάζοντας τον από τις Ακαδημίες στην πρώτη ομάδα, σε μια κίνηση που εμπεριείχε αρκετό ρίσκο αν σκεφτεί κανείς ότι οι μοναδικές του παραστάσεις σε επαγγελματικό επίπεδο ήταν η Κίλμες από την οποία μάλιστα, αποχώρησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο μετά από επεισόδιο με οπαδό της ομάδας.

Ο Βερόν ήξερε καλά ότι τα οικονομικά της ομάδας ήταν σε άθλια κατάσταση και η ανάδειξη ποδοσφαιριστών από τις Ακαδημίες ήταν η μοναδική λύση. Ταλέντα υπήρχαν και απλά χρειαζόταν ο κατάλληλος άνθρωπος, και ποιος καλύτερος από τον Βίβας. Έτσι, παίκτες όπως οι Σαντιάγκο Ασκασίμπαρ (19 ετών αμυντικό χαφ ο καλύτερος αυτή την στιγμή στην Αργεντινή), Λούκας Ροντρίγκες (19 ετών winger που πατάει περιοχή και σκοράρει), και Σέπα (21 ετών ο αντικαταστάτης του Αντούχαρ κάτω από τα γκολπόστ) έκαναν την μετάβαση από την δεύτερη ομάδα στην πρώτη και πλέον θεωρούνται βασικοί και αναντικατάστατοι.

«Είμαστε σκληρός αντίπαλος. Πιστεύω στους παίκτες μου γιατί έχουν καρδιά και μπορούν να ρισκάρουν τα πάντα ακόμα και αν αυτό δεν ήταν στο DNA τους» δήλωνε ο τεχνικός των «πίντσας» μετά το ματς με την Σαν Λορέντζο δείχνοντας ξεκάθαρα της μετάλλαξη της ομάδας.

Η συνεχής επιτυχία, ειδικά σε μια χώρα όπως η Αργεντινή που οι ομάδες και τα πρότζεκτ τους έχουν μικρή διάρκεια ζωής, και στην Λα Πλάτα η Εστουδιάντες του Νέλσον Βίβας ετοιμάζεται να κάνει ακόμα και τον πιο πιστούς οπαδούς του Σουμπέλδια να βγάλουν το καπέλο σε αυτή την ομάδα.

*Για τον σπουδαίο Λουίς Σουμπέλδια και την επιρροή του στο ποδόσφαιρο με την πιο βρώμικη ομάδα όλων των εποχών, όπως έχουν χαρακτηρίσει την Εστουδιάντες του 1967-1972 θα αναφερθούμε σε άλλο κείμενο στο μέλλον.