Ήταν κάποτε ένα περήφανο Αμβούργο

Ο Νικολάι Μίλερ σκόραρε στο 55’ και οι οπαδοί το πανηγύρισαν ως είθισται. Τα χέρια στον αέρα, τα ντεσιμπέλ στο μάξιμουμ και από τα μεγάφωνα να ακούγεται: Αμβούργο 1, για να έρθει η απάντηση από την εξέδρα: Ντόρτμουντ μηδέν!!!! Το σκηνικό επαναλήφθηκε και στο δεύτερο γκολ του Γερμανού επιθετικού στο 81’. «Αμβούργο 2... Ντόρτμουντ μηδέν!!!».

Φυσικά, το ματς έληξε με νίκη των Βεστφαλών με 5-2... Ένα παιχνίδι-γιορτή στα 80ά γενέθλια του θρύλου Ούβε Ζέελερ εξελίχθηκε στο τέλος σε μία προσπάθεια των οπαδών να διασκεδάσουν με τον πόνο τους. Μία ένδειξη ότι δεν έχουν χάσει την αίσθηση του χιούμορ. Τόσο άρρωστη είναι η κατάσταση, πλέον, στο Αμβούργο, που ο κόσμος προτιμά την ειρωνεία από την αντίδραση. «Εκτός από τον Ούβε όλοι μπορείτε να φύγετε», ακούστηκε στο τέλος του ματς.

Ένα παιχνίδι που παρουσιάστηκε ως η ευκαιρία για λύτρωση μπροστά στον μεγάλο εορτάζοντα εξελίχθηκε σε ακόμη ένα φιάσκο. Ένας αβοήθητος τεχνικός, ένα ρόστερ (ξανά) λάθος δομημένο, ένας σύλλογος που κάνει το ένα λάθος μετά το άλλο. Τίποτα δεν γίνεται βάσει πλάνου. Σπασμοδικές διορθωτικές κινήσεις χωρίς λογική, όπως είναι η πρόσληψη νέου τεχνικού και στη συνέχεια η αναζήτηση για τεχνικό διευθυντή!

Το περασμένο καλοκαίρι ο επενδυτής Κίνε (κατέχει το 11% των μετοχών και έχει δώσει αρκετά δάνεια) αξίωσε την απόλυση του τεχνικού διευθυντή Κνέμπελ, ο οποίος δεν συμμεριζόταν το ευρωπαϊκό του όραμα. Δεν ακολουθούσε με θέρμη τη δίψα για μεγαλεία και προτιμούσε μία προσέγγιση πιο κοντά στην πραγματικότητα. Φυσικά, το πέτυχε. Και υποχρέωσε τον CEO, Ντίτμαρ Μπάιερσντορφερ, κόντρα στη θέλησή του, να πάρει τη θέση του και να έχει διπλό ρόλο. Λίγους μήνες μετά, ο τελευταίος βρίσκεται στην αναζήτηση του αντικαταστάτη του για τον έναν ρόλο, παίρνοντας ψήφο εμπιστοσύνης για τον άλλον. Μπερδευτήκατε; Μην αγχώνεστε, γιατί ακριβώς έτσι τα έχουν καταφέρει.

Η προχειρότητα συνεχίζεται, διότι μετά το ναυάγιο στις συζητήσεις με τον Χορστ Χελντ, ήρθε εκείνο με τον Χόογκμα, για να καταλήξει τελικά το Αμβούργο στον Χοχστέτερ της Μπόχουμ. Ο τελευταίος φερόταν να έχει ρήτρα 1,6 εκατ. ευρώ, όμως τελικά ο σύλλογός του αξιώνει 3 και ακόμα δεν έχει υπογράψει... Το Εποπτικό Συμβούλιο ήταν διχασμένο και κανένας δεν μπήκε στον κόπο να το κρύψει. Ο πρόεδρος Γκέρχαρντ ήθελε τον Χελντ, ενώ ο Γιενς Μάιερ τον Χόογκμα.

«Δεν υπήρχε εμπιστοσύνη και αποσύρθηκα από τις συνομιλίες», αποκάλυψε ο τελευταίος στο Sport1, διαψεύδοντας τον Μπάιερσντορφερ, που είχε πει ότι ο σύλλογος τον απέρριψε. Διότι το Αμβούργο πάσχει και επικοινωνιακά, κάτι που φάνηκε και από την παραίτηση του Γιερν Βολφ έπειτα από 14 χρόνια ως υπεύθυνος επικοινωνίας.

Κάπως έτσι, η διοίκηση συμβιβάστηκε με την τρίτη και, τελικά, πιο δύσκολη λύση. Έναν τεχνικό διευθυντή από την δεύτερη κατηγορία... Αυτός θα πρέπει να βγάλει την ομάδα από την κρίση με τις μεταγραφές τον Ιανουάριο. Οι κακές γλώσσες ήδη αναφέρουν ότι όλο αυτό στήθηκε, ώστε ο ατζέντης Στρουτ, τον οποίο ο Κίνε εμπιστεύεται με κλειστά μάτια, να έχει τον απόλυτο έλεγχο. Όλο αυτό το σκηνικό ταιριάζει απόλυτα στην εικόνα του Αμβούργου τα τελευταία χρόνια.

Χρειάστηκαν μόλις δύο μήνες για να χάσει ο Μάρκους Γκίζντολ κάθε ελπίδα. Οι πρώτες του δηλώσεις ήταν γεμάτες αισιοδοξία, ενώ μετά το παιχνίδι με την Ντόρτμουντ αντίκρισε την αλήθεια κατάματα. «Είναι δύσκολο να βρεις λόγια μετά από τέτοιο παιχνίδι», θα πει αρχικά. «Θα πρέπει να σταματήσουμε να ονειροπολούμε. Αυτή τη στιγμή δίνουμε μάχη για την επιβίωσή μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα πρέπει να γίνει 100% κατανοητό σε όλους».

Ήταν η πρώτη φορά που διαχώρισε τη θέση του από εκείνη της διοίκησης. Η αμφισβήτηση ήρθε πολύ γρήγορα από τον Γερμανό τεχνικό, που πρόλαβε να γράψει ιστορία, καθώς κανένας άλλος στον πάγκο του Αμβούργου δεν πέρασε τα πέντε πρώτα παιχνίδια του χωρίς νίκη. Οι Δεινόσαυροι για πρώτη φορά έχουν μηδέν νίκες μετά τις 10 πρώτες αγωνιστικές, με επιδόσεις χειρότερες από την Ταζμάνια τη σεζόν 1965-66, που εξελίχθηκε στην χειρότερη ομάδα όλων των εποχών.

Ένα πανό ξεχώριζε πριν το ματς με την Ντόρτμουντ. Έγραφε «Erste Liga, keiner weiß warum», «Πρώτη κατηγορία, κανένας δεν καταλαβαίνει γιατί». «Πιστεύω ότι σε περίπτωση υποβιβασμού το Αμβούργο θα έχει την ίδια τύχη με την Καϊζερσλάουτερν, το Μόναχο 1860 και την Ντίσελντορφ», τόνισε ο Ζέελερ. «Λυπάμαι, αλλά δεν έχω μεγάλες ελπίδες. Θα είναι θαύμα αν καταφέρουμε να σωθούμε». Πλέον, είναι σε όλους εμφανές ότι μάλλον δεν θα υπάρχει happy end στη φετινή σεζόν. Ή μάλλον σχεδόν σε όλους, διότι ο Μπάιερσντορφερ πριν λίγες ημέρες είχε εντοπίσει το μεγαλύτερο πρόβλημα, μιλώντας για «κρίση αποτελεσμάτων».

Αυτή είναι η ανάλυση της διοίκησης για το απέραντο χάλι. Λίγο η ατυχία, λίγο το πρόγραμμα, το πρόβλημα είναι τα αποτελέσματα. «Ha-Ha-Ha HSV (χα ες φάου)», ήταν ο τίτλος του 11Freunde. Η λέξη περίγελος βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των Bild, Welt και Mitteldeutsche Zeitung. Η Hamburger Morgenpost από την άλλη ακολούθησε διαφορετική τακτική. Άφησε ένα δισέλιδο κενό, ζητώντας από τους οπαδούς του Αμβούργου να ξεσπάσουν, γράφοντας που ποντάρουν τις ελπίδες τους!

Η λέξη κρίση έχει χάσει τη σημασία της. Το 65% των ερωτηθέντων δεν έδωσαν καμία ελπίδα σωτηρίας στους Δεινόσαυρους σε ψηφοφορία της Welt. Μπορεί το ερώτημα να αφορούσε την τρέχουσα σεζόν, όμως στην ουσία ήταν και για την προοπτική με τις υπάρχουσες συνθήκες. «Ήταν κάποτε ένα περήφανο Αμβούργο», έγραψε η Süddeutsche Zeitung. «Ένας μέτριος προπονητής, μία ομάδα-ερείπιο και μία διοίκηση που δεν ξέρει τι κάνει. Οι προϋποθέσεις της καταστροφής ανθίζουν», ήταν η κατάληξη του κειμένου.

Για ακόμη μία φορά ο σύλλογος έπεσε θύμα της ίδιας του της μεγαλομανίας. «Η Ύβρις καταδιώκει το Αμβούργο» θα γράψει στην Deutsche Welle o Tobias Oelmaier. Όλες οι αποφάσεις από το τέλος της περσινής σεζόν πάρθηκαν με δεδομένο ότι η ομάδα θα πρέπει να κυνηγήσει μίνιμουμ μία θέση στην 10άδα με την Ευρώπη να είναι το ταβάνι. Είναι προφανές ότι κανένας δεν αντιλήφθηκε την κρισιμότητα της κατάστασης.

Και ο επενδυτής Κίνε είναι και πάλι έτοιμος να βάλει το χέρι στην τσέπη και να προσφέρει, σύμφωνα με την Bild, 15-20 εκατ. ευρώ τον χειμώνα για μεταγραφές με τη μορφή δανείων με πολύ ευνοϊκούς ρόλους. Χωρίς κανένας να γνωρίζει ποιος θα είναι τεχνικός διευθυντής! Αποδεικνύεται, όμως, ότι τα χρήματα ποτέ δεν ήταν το πρόβλημα. Το πρόβλημα ήταν η διαχείρισή τους. «Die hanseatische Bananenrepublik», έγραψε η FAZ. «Η χανσεατική μπανανία», με τον δεύτερο όρο να εκφράζει αυτό που όλοι γνωρίζουμε.

Σε αυτό το κείμενο, λοιπόν, εξηγούσε πώς το προηγούμενο ομολογιακό δάνειο των περίπου 17 εκατ. ευρώ, που αντλήθηκε από τους οπαδούς για την δημιουργία του «HSV Campus», των υπερσύγχρονων ακαδημιών, στο τέλος πήγε για μεταγραφές. Πώς η κακή διαχείριση και αυτού του είδους τα σκάνδαλα, είναι πλέον συνηθισμένη πρακτική στον ιστορικό σύλλογο, πώς τα παραπάνω χρήματα φέρνουν μεγαλύτερο χρέος χωρίς ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο και ρεαλιστικούς στόχους. Ο φαύλος κύκλος δείχνει απλά να μεγαλώνει και να επεκτείνεται με κάθε κρίση. Και είναι λογικό «στην μεγαλύτερη κρίση στην ιστορία του συλλόγου», όπως την χαρακτήρισε ο πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου, Γκέρχαρντ, να παίρνει διαστάσεις καταστροφής χωρίς επιστροφή...